30 Days, My Angel

SORRY.

Pinag iisipan ko parin kung itutuloy ko paba tong 30 days na to or makikipaghiwalay nako aaaaa. Diko alam gagawin ko. :((

Pumasok si brent sa kwarto at kinausap ako..

"hey can we talk? I'm sorry pero di ko na kaya samahan ka sa shit na to itigil na natin tong 30 days na to, prime is pregnant. Kailangan niyako para sa baby namin" para akong nabingi sa sinabi ni brent.

Buntis? Puta? Totoo? Napatawa ako sa sinabi niya, iba to talo nako.

Talong talo. Eto nabuntis niya kase mahal niya, eh ako? Nevermind. Inilabas ko yung cellphone ko at tinawagan ko si mom na diko na kaya yung gantong sitwasyon.

Ilang days ang lumipas after sabihin saken ni brent yon, palagi niya parin akong kinakausap dito parin siya nauwi, habang tumatagal nahihirapan ako sa pagbubuntis ko, morning sickness paglilihi agh. Kaya nagdecide nako na lumipat sa dati kong condo.

Nag ayos ako ng gamit ko habang wala si brent sa bahay nang matapos ako saktong dating naman ni brent.

"what are you doing? Aalis ka?bakasyon?" tumingin ako sakanya at umiling. "uh no aalis nako kase malapit nanaman magrant yung finile natin na annulment. :) uh so yea alis nako bye. :)" nilagpasan ko lang siya, nagulat siya sa sinabi ko kaya di siya nakareact agad. Kakayanin ko 'to.

"please sabihin mo saken di totoo to, di moko iiwan, di moko iiwan diba? Magbabakasyon kalang?" hinarap ko siya at..

"brent naguguluhan ako haha. Nung isang araw gusto mo na itigil to kase di mo na kaya, nakabuntis ka ng ibang babae habang kasal tayo brent, ayaw mo lumaki yung bata na walang ama kaya gusto mo itigil to tas ngayon sasabihin mo saken na sabihin sayo na di totoo tong ginagawa ko? Brent iiwan na kita. " umiling siya habang naiyak parang di niya tanggap lahat ng sinasabi ko.

Bumaba nako at lumabas ng bahay, inaayos ko gamit ko at nilagay ko na sa kotse humabol siya pero nakasakay nako, pinaandar ko kotse ko at hinayaan ko siyang magsisigaw don.

Napagod nako. Nauubos din naman pagmamahal ko. Sa ngayon anak ko muna at ako ang uunahin ko. Alam narin nila mom ang tungkol dito at sang ayon sila sa desisyon ko. Lumayo ako. Nawalan narin ako ng balita kay brent. Ang huling balita ko eh magkasama na sila ni prime sa iisang bahay.

Isang buwan nalang din due date ko na. Haha excited na kabado ako shuta be.

4 YEARS AFTER.

Shit asan na yon?!

Brielle! Oh gawd.

"brielle lesyel!!! Anak asan ka?!"

So nag mall kame ng anak ko para bilhan siya ng toy na gusto niya kaso tumakbo hindi ko mahanap naiiyak nako sa sobrang kaba. Baka naiyak na anak ko huhu :(

"my dad? Sabi ni mom makikilala ko si dad pag big girl nako haha" anak ko yon boses yon ng anak ko.

Hinanap ko kung san nanggaling yung boses pinakinggan ko and..

" di mo pa nakikita daddy mo? Ha? Pero alam mo name ng dad mo?" Para akong naestatwa sa narinig ko hindi pwede.

Mali rinig ko di pwede..

"yes! Sabi ni mom my dad's first name is my second name" shit shit.

"what's your name?"

Shit talaga asan sila!!!

"my name is brielle lesyel"

Oh no!

"brielle! Anong sabi ko sayo? Wag ka lalayo diba? Antayin moko diba? Pano kung di kita nahanap? Anak naman :( u scared the hell out of me and sabi ko sayo wag ka makikipag usap sa stranger diba?"

Yumakap lang si brielle saken at aakayin ko na sana siya ng pigilan ako nung kausap niya..

" wait, we need to talk"