The badass Girl

CHAPTER 19

Click the video👆👆👆 while Reading

A/n: hello ulit! Chapter 19 is here,Chapter 20 is coming, please be patient,ok?

Here you go! Enjoy reading guy's!

Remember this word's

PLAGIARISM IS A CRIME!

*****

Alyxa POV.

One week had past, when that incident happened.

And now, balik eskwela na naman, hayy! Kapagod!

Malapit na ang pasko, hmm! San kaya ako magpapasko nito? Panigurado kasing sa ibang bansa mag papasko ang mga yun!

Iwan ko ba! Bakit kapag pasko na ngingibang bansa ang mga tao? Bakit hindi nalang manatili dito kasama ang pamilya nila?

Hayy! I miss you so much mom,dad. Kung nandito lang kayo di ako malulungkot ng ganito.

Ang damot mo talaga lord! Hmp!

At tyaka malapit na rin ang birthday ko. Isang araw mula ngayon, kaarawan ko na. Hay! Ano kayang mangyayari?

Iwan ko,tignan nalang natin kapag araw na.

By the way nandito pala ako sa may hardin, nagmumuni muni habang nakatingin sa langit. Ang bugahaw at mapayapang langit, sana pg na matay ako dyan ako mapupunta!

Ang ganda dito na pa ka relaxing ng lugar! I wish na dito nalang ako forever! Pero wala palang forever kaya wag nalang! Hehehe!

Na isip kung, nakakapagod pala ang ganito no? Yung nakikipagbasag ulo. Pangako, kapag na tapos ko na tung mission ko, babalik na ako sa dati kung buhay, yung masaya, walang inaalala, nag-aaral sa iskwelahan, pumapasok bilang estudiante at na mumuhay ng payapa. Ganda ng buhay ko diba? Pero na palitan yun ng isang misirabling pamumuhay. Simula kasing iniwan ako ni mama at papa ay ako nalang mag-isa, ang sabi pa ng iba, may kapatid daw akong lalaki. May nakakita daw sa kanya na walang malay at dalidali nilang isinugod sa hospital, hindi nga ako na niwala nong una, dahil ang alam ko only child lang ako, ang sabi naman nila ay kaya daw di ko maalala ay dahil may amnesia daw ako. Dahil sa aksidinting yun, nag ka amnesia ako.

9 years akong naghanap sa kanya, pero di ko sya na hanap, dahil sa paghahanap na yun, nakilala ko sina Kim. Iniligtas ko ang buhay nila nong nasa America kami,

Simula non ay naging magkaibigan na kaming walo.

Umidlip muna ako sandali, pero di paman ako nakakatulog ay may naramdaman akong tumabi sakin. Pinakiramdaman ko lang iyon.

"Tulog ka ba?"tanong nya. Si Mr.Sungit lang pala.

Hindi ko sya sinagot,

"Tulog kana nga! Hayy! Ang hirap siguro no?"tanong nya ulit anong pinagsasabi nya? Naramdaman kung tinitigan nya ako. Ok medyo naiilang nang kunti.

"Staring is rude Mr.Sungit!"malamig na wika ko. Umiwas naman sya ng tingin,asus na hiya pa.

"Gising ka pala!hehehe"saad nya, bumangon ako at kinunutan sya ng noo.

"Anong pinagsasabi mung mahirap?"takang tanong ko.

"Hayy, ang hirap siguro para sayo na maging bantay namin! *Chuckled* ang tanga ko! Bakit ko pa hinayaan yun? Ikaw nga ang dapat na ngangailangan ng proteksyon dahil babae ka! Pero hito, kami ang pinoproteksyonan mo!"natatawang wika nya, pero may halo itong lungkot at galit. Bat sya ganyan.

"Ano?"takang tanong ko.

"Wag kanang magpanggap, alam ko na ang lahat, sinabi sakin ni mommy!"wika nya tapos ngumiti.