တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမတ္ေသြးခက္ ဆိုတဲ့ေယာက်ာ္း ကြၽန္မအနားကိုေျဖးေျဖးခ်င္းေရာက္လာတယ္။Biologyအခ်ိန္ ဆရာမကသူ႔ကိုစာထေမးတဲ့အခါကြၽန္မကိုထပ္ေမးဖို႔ေခၚတာမ်ိဳး၊ေဘးခ်င္းကပ္ရက္အတူထိုင္ရတဲ့ေန႔ေတြမွာကြၽန္မကိုစကားလိုက္ေျပာတာမ်ိဳးအျပင္ ကြၽန္မအတြက္ဟုရည္႐ြယ္ၿပီး ခဲပန္းခ်ီဆြဲ လက္ေဆာင္ေပးတာမ်ိဳးေတြထိ သူလုပ္လာတယ္။
တခ်ိဳ႕ရက္ေတြ ေက်ာင္းဆင္းတဲ့အခ်ိန္ကြၽန္မတို႔အေပၚထပ္ကေနအတူတူဆင္းၿပီး ေက်ာင္းတံခါးေပါက္နားအထိလမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ကြၽန္မရဲ႕'အမွတ္တရေရးေပးပါ'စာအုပ္ေလးမွာ မင္အနက္ေရာင္နဲ႔ေရးထားတဲ့သူ႔လက္ေရးေတြကပထမဆုံးျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ကြၽန္မရဲ႕ဖုန္းနံပတ္နဲ႔လိပ္စာကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကေနတဆင့္ေတာင္းခိုင္းတယ္။သူ႔ကိုသေဘာက်ေနတဲ့အတန္းထဲကေကာင္မေလးက ကြၽန္မကိုစၿပီးမနာလိုျဖစ္လာတယ္။Cခန္းတခန္းလုံးက သူကြၽန္မကိုသေဘာက်ေနမွန္းသိလာကုန္ၾကတယ္။
"ဟို မျပန္နဲ႔ဦး ငါေမးစရာရွိလို႔"
ႏွင္းမေဝခဲ့တဲ့ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ေန႔ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ သူကြၽန္မကိုစကားဆိုလာတယ္။
"အင္း ဘာေမးမလို႔လဲ"
ကြၽန္မရင္ခုန္ေနခဲ့တယ္။အတန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားတေယာက္ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိေတာ့တယ္။ထြက္သြားတဲ့သူေတြကလည္း ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ကြက္ၾကည့္ၾကည့္သြားၾကေသး။
"ဟို နင္ စာအုပ္ေတြဘာေတြဖတ္လား"
"ဟင္ ဖတ္ပါတယ္"
"ႀကိဳက္ေရာႀကိဳက္တယ္မွတ္လား"
"အင္း ႀကိဳက္ပါတယ္ ဘာလို႔လဲ"
"လက္ေဆာင္ေပးမလို႔"
ေယာက်ာ္းတေယာက္ဆီကစာအုပ္လက္ေဆာင္ရတာ ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ပထမဆုံးပဲ။သူေပးတဲ့စာအုပ္က စိတ္ဓာတ္ခြန္အားျမႇင့္တင္ေရးစာအုပ္အမ်ိဳးအစားကိုမွ ဘာသာျပန္စာအုပ္။အဲ့အခ်ိန္တုန္းကရသစာေပအမ်ိဳးအစားေတြသာမ်က္စိက်ေနခဲ့တဲ့ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ သူေပးတဲ့စာအုပ္ကအနည္းငယ္ပ်င္းစရာေကာင္းတာအမွန္ပဲ။ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မေပ်ာ္တယ္။အသည္းပုံကပ္ခြာေတြကိုေတာင္ စာအုပ္အျပည့္ကပ္ထားမိလိုက္ေသးတာ။
YOU ARE READING
ငယ်ချစ်[Completed]
Short Storyငယ်ကချစ် အနှစ်တရာ....။ [Unicode] ငယ္ကခ်စ္ အႏွစ္တရာ....။ [Zawgyi]