Bir kez daha kaçıyorum bu dünyadan
Sığınıyorum kaleme, kâğıda, kitaba...
Anlamayacaklarını biliyorum, anlatmıyorum da zaten
Bakıyorlar gözlerime ama görmüyorlar .
Konuşuyorlar benimle ama duymuyorlar.
Bir maske takıyorum yüzüme
Çünkü görmemeliler zihnimi görmelerine gerek yok.
Beni anlamalılar. İnsan görülmez, anlatılmaz anlanilir.
Ama biliyorum anlamayacaklar.
Bu yüzden kaçıyorum romanın dünyasına
Orda yalan yok her şey sonuca varıyor
Belirsizlik yok, anlaşılmazlık yok.
Kendimi belki kitaplarda buluyorum.
Zaten anca kitaplarda buluyorum.
Sahi kimim ben?
Kaç maske değiştirdim bu zamana kadar?
Kaç tanesinde gerçekten" işte bu benmişim" dedim.
Ben söyleyim hiç birinde diyemedim.
Bulmaya çalıştıkça kayboldum.
Bende bıraktım aramayı
O gün neysem oyum
Yarın kim bilir kim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek kişilik sohbet
RandomSöyleyemediğimiz ne çok şey var dimi? Hadi gelin hep beraber bağıra bağıra yazalım bütün söyleyemediklerimizi ben size kalem olurum.
