habits, hannigram

Prolouge

          Will hıçkırıklarının ardından kendisine sıkıca sarılan bedeni üzerinden itmeye çalıştı. Elleri endişeden titriyordu, Hannibal'ın bu sefer hangi maddeyi kullandıgını anlayamamıştı, hiçbir zaman anlamamıştı. Hayatındaki tek kişiyi, evini böyle görmeye dayanamıyordu. Ağlamasını durdurmaya çalışarak sevdiği adamı duvara yasladı ve gözlerinin içine baktı. "Ne yaptın kendine?"

Bir kaç dakika sadece nefeslerini birbirlerine doğru verdiler. Will yüzüne değen sıcak nefesle gözlerinin tekrardan dolmasını engelleyemedi. Kafası yerinde olmayan genç, bulanık gördüğü güzel çocuğa bir kez daha baktı. Dolan gözlerini fark etti ve konuşmak için ağzını araladı. "Beni umursama, hiçbir şey değiliz seninle."

Hannibal sendeleyerek odasına doğru ilerledi ve boğazını temizledi. Kapı pervazında gözlerinin kaymasıyla bekledi. Kısa bekleyişin ardından kumral gencin aceleyle ona doğru ilerlemesine karşı elini durmasını işaret edercesine havaya kaldırdı ve yatağına yüzüstü yatmadan önce Will'i ağır kelimeleriyle baş başa bıraktı. "Seni tanımak yaptığım en büyük hataydı, kendinden nefret ettiriyorsun ve bu beni sik gibi hissettiriyor."

Açık kapının ardından donup kalan Will ağrılı boğazından yataktaki bedenin duyamayacağı kadar kısık bir tonda konuştu. Titrek sesi fısıltıdan farksızdı, bir o kadar kırgın ve çaresiz oluşu ise kendisini öldürmek istemesini sağlıyordu. "Sik gibi hissediyorsun öyle mi? Umurumda degil."

Yalan

Kocaman bir yalandı. Yataktaki ayık olmayan genç eger ayık bir kafayla bu sözleri duysa bir kahkaha patlatırdı. Will'in tek zaafının Hannibal olduğunu ikisi de biliyordu.

Kendine karşı gelen herhangi bir cevap duymamıştı. Hannibal'ın haberi yoktu, ne kadar karşısındaki çocuğun ona ilgisi olduğunu bilse de Will'in duygularından, söylemek istediklerinden; çöküşün eşiğinde olduğundan haberi yoktu. Hannibal her şeye basit bir şekilde bakardı, Will'in üzülmesi umurunda değildi ve onun icin çabalamazdı. Farklı yaşantıları vardı ve yatağında sızan gencin sabahlara kadar koridorda sessizce ağlayan bedeni anlaması imkansızdı.

Hannibal küçüklüğünden beri hiçbir duyguyu hissedemeyip kendini uyuşturucu maddelere veren hissizin teki, Will ise hayatı boyunca hiç uğruna yaşamını sürdürmüş bir çöpten farksızdı.

İkisini bir araya getiren tek şey ise birbirlerini tamamlayan bedenlerinden başka bir şey değildi.

Koyduğum görselde Will'in kitaptaki halini görebilirsiniz. İlk hannigram fiction'ım olacak bu umarım begenirsiniz, bölümler düzenli bir şekilde gelmeye devam edecektir.