1.5 yıl sonunda Prag'dan dönmüştüm. Herşeyi anlatma konusunda ikimizde kararlıydık. Sadece Lale'nin ve Arzu teyzenin herşeyden en başında haberi vardı. Prag'dan geldikten 1 hafta sonra İzmir'e gitmiştik ilk sakin bir zamanda anneme anlatmıştık. Annem sakin ve anlayışlı bir şekilde karşılamıştı. Tek kızdığı şey ona neden bu kadar geç söylediğimiz olmuştu. Ve eğer bilse babamı ve Berkan'ı bana haber vermeden yollamayacağını söylemişti. Neyse ki annem Barış'ı oğlu gibi görüp seviyordu ve Barış da anneme kendini hemen affettirebilmişti. Anneme söyledikten sonra sıra Damla ve Murat'a gelmişti. Onlar hemen anlayış ile karşılamıştılar hatta geç kaldığımızı söylemiştiler. Arkamız kalabalık ve birbirimize olan sevgimiz bu kadar büyükken sıra Berkan'a gelmişti. İlk ufak ufak Lale konuyu açmış ve olumlu cevaplar aldığı zaman Barış ve ben herşeyi yani birbirimizi ne kadar sevdiğimizi söylemiştik. Başta büyük tepki gösterdi ama sonra bizi bir arada mutlu görünce babama söyleme konusunda arkamızda duracağını söyledi ve bize, bizim birbirimize olan aşkımıza bizden daha çok sahip çıktı. Derken benim doğum günüm de babama da Barış ile birbirimizi sevdiğimizi ve birlikte olduğumuzu söylemiştik. Yaklaşık 1/2 kadar babam tepkiliydi bize daha doğrusu Barış'a. Evlerimiz İzmir'de olduğu gibi İstanbul'da da yan yanaydı ama babam kapıda bile karşılaşıp bir araya gelmememiz için uğraşıyordu. En sonunda Erhan abi bu durumu fark etti. Babamı, Berkan'ı ve Barış'ı alıp bir gece birlikte dışarı çıktılar ve bildiğim kadarıyla herşeyi konuşmuşlar. Yemekten sonraki birkaç hafta içinde babam artık Barış ile olan ilişkime karışmıyor bizi özgür bırakmıştı. Hatta yeni yıl zamanı bizim grup ile birlikte Kuzey Işıklarını görmeye gitmemize izin vermişti. Şubat ayı gelip çattığında sevgililer gününde Barış bana evlenme teklifi etti. Okulun bitmesine 1.5 yıl olduğu için hemen evlenemezdik. Teklifi kabul etmiştim ama okul bitene kadar evlenmeme kararı almıştık. Nisan ayı geldiğinde Berkan ve Lale nişanlı, Barış ve ben sözlü, Damla ve Murat ise hala sevgiliydi. Bizim isteme de Berkan ve Lale'nin nişanı da İzmir'de oldu. Neredeyse 1 yıldır gitmediğimiz İzmir'imi o kadar çok özlemiştim ki 2 hafta kalmamız gerekirken ben gitmek istemeyince babam da izin verince Barış ile 1 ay kadar baş başa İzmir'de kalmıştık. Hayatımın en güzel zamanlarındandı. Biz İzmir'den döndüğümüz zaman babam annem ve Selma bir süreliğine Prag'a gittiler. Onlar Prag'da olduğu sırada Barış ile ilk sevgili iken kavgamızı etmiştik. Barış oyunculuğa hala devam ediyordu. Ve magazin sayfaları yanında olan her kız için sevgilisiymiş gibi paylaşıyorlardı. Annemler Prag'da yaklaşık 4.5 ay kaldılar ve ben Barış'la bu süre de 2/3 ay kadar ayrıydım. Berkan her seferinde bizi bir araya getirmeye çalışıyordu ama benim keçi inadım buna müsaade etmiyordu. Annemlerin kavgalı olduğumuzdan da magazin haberlerinden de haberleri yoktu. Babam duysa Barış'ın beni üzdüğünü zaten bir daha asla görüşmemize izin vermezdi. Bir gün Arzu teyze beni yemeğe davet etti. Gerçi annemlerin yokluğunda hep oradaydım ama bu farklı bir yemekti. Barış ve beni barıştırmak adına yapılmıştı. İçeri girdikten yarım saat sonra farklı zamanlarda magazin haberlerinde olan 2 kız 10'ar dk ara ile Arzu teyzelere geldi. İkisinde de kapıyı ben açınca şok olmuştum. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Neyse ilk gelen kız Arzu teyzeye yenge diye seslendi ben hala idrak edemezken 10 dk sonra gelen kız da hala diye seslendi. Kapı da dikili durduğum sırada Barış geldi ve ben donup kalmıştım. Neyse yaklaşık 5 dk sonra kendime geldiğimde kızlar ile tanıştım meğer biri Barış'ın dayısının kızı Ilgım diğeri de amcasının kızı Ayça imiş. Şimdiye kadar hiç denk gelememişiz. Ben herşeyi idrak ettikten sonra kızlar böyle bir haber çıktığı için ve vakit bulup benimle tanışamadıkları için pişman olduklarını söyledi. Ben de önemli değil kısmet bu zamana tarzı olayın şoku ile birşeyler söyledim. O günden sonra Barış yine menajerleri ile basına açıklama yaptı. Ve bizim en yakın zamanda evleneceğimizi açıkladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Basın toplantısı sonrası okula böyle bir ayı ve çiçek buketi ile gelmişti. Bütün okulun önünde çiçekte yazan notu bağıra bağıra söyledi. Ve benden özür diledi. Bir de arkasına ortak arkadaşlarımızı ve Ilgım ile Ayça'yı da almıştı ben de daha fazla rezil olmasın diye affettim. Gerçi o zaman öyle rezil olma diye affettim demiştim ama içten içe ben ona zaten hiç küsmemiş - kızmamıştım.
