فى صباح يوم جديد
حسام : فريده يافريده اصحى عندك امتحان
فريده بنوم: شويه وهقوم
حسام : قومى احسنلك بدل ما هعمل التصرف مش هيعجبك برضو لا حياه لمن تنادى
نزل حسام المطبخ وفتح التلاجه ومسك طبق فيه قطع الثلج وطلع تاتى ذهب اليها واخد قطعه الثلج ووضعها فى ضهرها بدات تدندتات فى مكانها ووهى بتصرخ اه ياحيوان والله هقول ابوك
حسام : قوليلو
فريده : يخريبت برودك يااخى
حسام : اتلمى بدل اما اظبطك و١٠ دقايق وتكونى لبستى وربي لو لقيتك لبسه ضيق واو بس مبينه شعرايه واحده نهارك اسود
فريده: حاضر يااخى العزير اى اوامر تانيه
حسام : لا
بعد نصف ساعه تجلس هى على طاوله طعام مع بقيت أفراد العائله
هتف عبدون بهدوء : حد فيكم كلم ريان
فريده: انا كلمتو ياجدو امبارح
نريمان: وانتى تكلميه ليه ولاتكونى ناويه تخطفيه من بنتِ يابنت الهام
فريده بصدمه: اخطفهُ
حسام؛ انتى ايه اللى بتقولِ ده ياعمتى هى بتكلموا علشان ابن عمنا ومالها الهام ولاتكونى ناسيتِ اللى عملتى زمان تانى مره تكلميها بحترم
نريمان: وانت مش هترد عليه ياابوى
عبدون بضيق: هو عندو حق افعالك غلط يابتى متغلطيش نفس غلطات الماضي
نريمان: يا ابوي انا كنت عيله معرفش نتيجه تصرفتى غلطه ومش عايزين تسمحونى
فريده: علشان الغلطه ده حرمتنا من امنا وانا عمرى مااهسماحك
نزلت مى من اوضتها
مى : صباح الخير لجميع
الجميع صباح النور
عبدون : اقعدى افطرى يابتى
مى: لا انا متاخره انا همشي سلام
فريده: استنى بدل ماتمشي لوحدك حسام يوصلك انتى كمان
مى لسه هتتكلم
عبدون : عندها حق يابتى استنى حسام
حسام : طب يلا
فى عربيه حسام تجلس فريده بجانبهُ ومى فى الخلف مسكت فريده تليفون واتصلت بريان
يجلس ريان هو وسليم على طاوله الطعام
ريان : لا لا مش مصدق نفسي فريده هانم صحيها من بدرى
فريده: حكم القوى على الضعيف اشوف فيهم يوم الظالمه زى مازنقين فى امتحان الدنيا كده نشوفهم مزنقين فى امتحانات الاخره
ضحك ريان : لا انتى طول عمرك مشكله
