تفاعل يا بشر
"تحصنا بذي العزة والجبروت، واعتصمنا برب الملكوت، وتوكلنا على الحي الذي لا يموت.. اصرف عنا الأذى إنك على كل شيء قدير"
ريما : انتى ساكته ليه يافريده
فريده : لا ابداا بس لسه متعودش عليكم
ريان: هتتعودى ده انا فرحان فيكى اللى بتعملى فينا ريما هتعملوا فيك
فريده: اتعود ايه انا ياحببيبى صحتى يدوبك
الجميح ماتو من ضحك على طريقه كلام فريده
فريده :انا عايزه اشترى هدوم مين هيجى معيا
ريان وهو يتثوب: انا هنام بكره بقى
سليم : انت فقدت زمان بكره اول يوم فى المهمه
ريان : تصدق نسيت اصلا منك لله يافريده
فريده: وانا مالى يالمبي انا اللى قولتلك تنسا وانسا انى انام بنفس لبس ده
فريده: عمو سليم تيجى معيا
سليم : احنا يدوبك ننام ساعتين
فريده : وانتى ياريما
جاءها نفس رد هتفت بحزن مُصطتنع مكنتش اتوقع منكم كده جرحتو قلبي مكنش العشم يا ابن عمى
الجميع يقف يصقف
ريان : عظمه يا ست
سليم : احسنتى
ريما : عظمه على عظمه
فريده : خلاص براحتكم هكلم وليد يجى معيا
سليم بغيره: مين وليد ده
ريان: لا الواد ده بذات لا
فريده بشماته : مش انت اللى مش عايز تيجى ،ده ابن خالى يعنى مش غريب وبعدين احنا هنروح اماكن عامه
ريان بضيق: منك لله يا حسام الكلب بلاتنى ببلاء
فريده: بعد اذنك ملكش متشتمش اخويا
ريان : ماشي يااخر صبرى روحى بس خالى بالك من نفسك
فريده : حاضر
سليم : لاطبعا متخرجش مع رجل غريب
فريده: ده على اساس انك قريب ماانت غريب وبعدين خلاص انا بعدت رساله وهو جاي فى طريق
ريان بسخريه : ده فاضى بقى
فريده: مش احسن من الناس مش فاضيه عمتنا يلا علشان وقتى ثمين
ريما بضحك : يا واد يامهم انت
رن جرس البيت
فتح كاظم : مين حضرتك
وليد : انا وليد ابن خال فريده
كاظم : اتفضل
دخل وليد لقى الجميع فى الصاله وقفين بيهزروا
وليد : السلام عليكم
