თავი 26

176 22 16
                                    

please vote and com🥺💖💖

,,ამანდას pov"
დღეს ყველაფერი დასრულდება. ბიჭებმა საიმონი უნდა გააგდონ და მათი მენეჯერი ლეა იქნება.
მე და ნაილი მანქანაში ვზივართ და ოფისში მივდივართ.
ნაილს ჩემს მუცელზე უდევს ხელი და თან ეფერება.
ნაილი:- ერთი სული მაქვს როდის დაიბადება.
მე:- მეც

მალევე მივედით, ყველა იქ იყო. კაბინეტში შევედით თუ არა მდივანზე მჯდარი საიმონი შევნიშნეთ რომელიც დაბღვერილი იყურებოდა.
ლეა:- გამარჯობა ბავშვებო. მოდით, დასხედით
საიმონის მოპირდაპირე მდივანზე დავსხედით და ლეას ველოდებოდით თუ როდის დაიწყებდა საუბარს.
ლეა:- საიმონ თუ შეიძლება ამ საბუთებზე ხელი მოაწერე
ისიც უპრობლემოდ ადგა და ხელი მოაწერე, შემდეგ ჩვენც მოვაწერეთ, ლეამაც და ყველაფერი დასრულდა. დღეიდან ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვლება.
ზეინი:- იმედია ვეღარასდროს შეგხვდებით
საიმონს მიაძახა როდესაც კარებში გადიოდა
საიმონი:- იმედია

ლეა:- ეს ამბავი უნდა ავღნიშნოთ ხო?
მე:- აბა რა
ლიამი:- უნდა ავღნიშნოთ მაგრამ სად წავიდეთ?
ლეა:- ეგ მე მომანდეთ. რესტორანში ადგილებს დავჯავშნი. საღამოს შვიდ საათზე გაემზადეთ და მისამართს რომ მოგწერთ წამოდით.
ნაილი:- კარგი

ოფისიდან გამოვედით და ყველა სახლებში დავბრუნდით.
მე და ნაილი ტელევიზორის წინ ვზივართ და ფილმს ვუყურებ. ნუ მე არ ვუყურებ სხვა რამეზე ვფიქრობ.
ნაილი:- პატარავ კარგად ხარ?
მე:- ჰა? კი კი კარგად ვარ
ნაილი:- ჩაფიქრებული მეჩვენები
მე:- არაფერი ისეთი, მშობლები მომენატრა და
ნაილი:- ხო მეც მომენატრნენ ჩემები
მე:- კარგი, არგვინდა არაფერზე ფიქრი მოდი ფილმის ყურება გავაგრძელოთ.
ნაილი:- კარგი ოღონდ....
ხელში ამიყვანა და მის კალთაში ჩამსვა
ნაილი:- ასე ჯობია
თავი მკერდზე დავადე, მან კი ხელი მუცელზე დამადო.

ფილმის ყურებაში ვერც კი შევამჩნიე როდის გავიდა დრო. ლეამ მისამართი მომწერა და ეხლა მე და ნაილი ვემზადებით.
მე:- ნაილ რომელი კაბა ჩავიცვა?
ნაილი:- აუ აი ის მეორე
მე:- კარგი მადლობა, ეხლა კიდე გადი რომ გამოვიცვალო
ნაილი:- აუუ კარგი რა შიშველი მყავხარ რამდენჯერ ნანახი და ეხა გცხვენია?
მე:- ნაილ იცოდე გაგებუტებით მე და ჩემი შვილი, გადი
ნაილი:- კარგი ხო.
ოთახიდან ბუზღუნით გავიდა მეკი კაბის ჩაცმა დავიწყე, მაგრამ ჯანდაბა ვერ ვიკრავ უკან
მე:- ნაიიიილლლ
ეგრევე ოთახში შემოვარდა
ნაილი:- რახდება, რამე გტკივა? კარგად ხარ?
მე:- კი კარგად ვარ უბრალოდ შემიკარი რა
ნაილ:- კარგი
ჩემს უკან დადგა და კაბა შემიკრა თან ყელში პატარა კოცნა დამიტოვა
ნაილი:- ძალიან ლამაზი ხარ
მე:- მადლობა

ყველაფერი პიარით დაიწყოWhere stories live. Discover now