-------Shan POV--------
*Ringgggggg!!!!!*
*Ringgggggg!!!!*
*Ringgggggg!!!!*
"Ang ingay mo naman!!!"
Sigaw ko sa alarm clock
Tinurn-off ko naman
Gumising na ako tsaka ginawa ang daily routine ko...
Nagtoothbrush
Naligo
Kumain
Nagtoothbrush ulit
Nagbi--
"Panu pala to suotin?!"
Eh kasi naman iba ang uniform nang bago kong school
Kakaiba hindi ko mga alam panu to suotin...
Magpapatulong nalang ako...
Bakamalate pa ako nito
"Manang Tina!!!!"
Sigaw ko para tawagin si manang tina
"Oh? Shan?! Bakit?!"
Naging close kami ni manang tina kanina kasi siya ang umasikaso sakin nang kumain ako
Shan lang ang pinatawag ko sakanila kasi hindi ako sanay na tawaging
Miss Shan
"Manang Tina.....tulungan niyo naman po ako..."
"Ano po yun???!!"
Kumalma na siya
Kasi nung tinawag ko siya
Halatang nagpapanic ang mukha
Niya
"Kasi manang tina....
Tulungan niyo naman po ako
Suotin tung uniform ko
Kasi.....hindi po ako marunong nito
Hindi ko po alam panu..."
"Yan lang pala akala ko kung ano na..."
Tinuruan niya ako panu suotin ang uniform ko
"Ayaw ko po niyan!!!"
"Ako sayo Shan sundin mo nalang ang sinabi ko kung gusto mong hindi mapahiya!!"
Eh kasi naman black high heels ang pair sa uniform namin?!
Gusto ko nang flat black shoes nalang kasi ayaw ko talaga sa high heels eh ang taas
"Suotin mo na kasi!! Sige ka isusumbong kita kay maam loraine..." nooooo!!!! Wag!!!!
"Sino bang nagsabi na hindi ko susuotin?!"
Kaya sinuot ko na naman
Pagkatapos ay hinatid na ako ni kuya ron gamit ang sasakyan.
"Oh?! Shan bakit ka namumutla?"
Tanong ni kuya ron
Eh kasi naman kinakabahan ako!!!
"Kuya ron kasi eh!!!!"
"Wag ka ngang mag-alala alam kong kaya mong mag-english, valedictorian ka kaya!!!..Wag kanang kabahan kasi dun sa school mo hindi naman dahil nasa abroad tayo english agad language...."
BINABASA MO ANG
ALLBS HIGH
RomanceMag-isa nalang ako Namatay kasi ang magulang ko sa isang aksidente Wala akong papupuntahan Kasi pati bahay namin nasunog rin Wala akong mga relatives Kasi walang kapatid si mommy at daddy Ang tanging meron lang ako ay ang family picture namin Pero...