Brothers 🖤 || Taekook / Taegi FF|| ✅

69🖤

Jungkook

Είχα ετοιμάσει ήδη μαζί με τη μητέρα μου μια μεγάλη βαλίτσα με τα πιο χρήσιμα ρούχα και μικροπράγματα που θα ήθελα ώστε να μετακομίσω στο νέο μου σχολείο και έτσι το βράδυ ήμουν ήδη έτοιμος να φύγω. 

Οι γονείς μας είχαν κοιμηθεί και έπρεπε να είμαι δυνατός να αποχαιρετήσω τον Tae χωρίς να λυγίσω.
Δεν θέλω να φύγω μακριά του, αλλά πραγματικά είμαι αναγκασμένος.
Μπορεί να είναι η δύσκολη λύση, αλλά είναι και η μοναδική. Αν είχα τη στήριξη της μητέρας μου όλα θα ήταν διαφορετικά. Θα ένιωθα πως έχω ένα σύμμαχο να με προστατεύσει και να με αγαπά. Τελικά όμως με πρόδωσε και ο μοναδικός άνθρωπος για τον οποίο δεν το πίστευα ποτέ.
Τώρα είμαι πραγματικά μόνος.

.

.

Ο Taehyung ήταν έτοιμος να κλάψει και δεν μπορούσαμε καν να μιλήσουμε δυνατά. Αν τον έβλεπε ο πατέρας του να με βοηθάει θα γινόντουσαν ακόμα χειρότερα τα πράγματα για αυτόν. 

Τα μάτια του που γυάλιζαν με έκαναν να αναρωτιέμαι αν κλαίει από τύψεις ή επειδή δεν θέλει να φύγω μακριά του.

JK: Καλύτερα να μην βγεις έξω μαζί μου...μην κάνουμε και φασαρία.

Δεν ήθελα να με αποχαιρετήσει μέχρι τη πόρτα, γιατί ήξερα πως θα ξεσπούσα σε κλάματα...

Τ: Το έχεις σκεφτεί καλά; Που θα πας δηλαδή τώρα;

JK: Σκέφτομαι να πάω στο πατρικό σπίτι του πατέρα μου, στη γιαγιά μου. Ίσως με καταλάβει και με βοηθήσει.

Δεν έχουμε σχέσεις με την γιαγιά μου, αλλά σκέφτηκα να δοκιμάσω τη τύχη μου. Τουλάχιστον κάθε χρόνο στα γενέθλια μου, μου στέλνει μια ευχετήρια κάρτα... ίσως και να χαρεί αν με δει από κοντά.

Τ: Μόλις φτάσεις να με πάρεις τηλέφωνο. Και πάρε αυτά.

Μου έδωσε πίσω το κινητό μου, που προφανώς το πήρε από τον πατέρα του και μερικά χρήματα.

JK: Δεν χρειάζεται.

Ένιωθα άσχημα, αλλά ήξερα πως θα μου χρειαζόντουσαν.

Τ: Δεν είναι πολλά. Αν μπορέσω να ζητήσω από τον πατέρα μου κι άλλα θα σου τα στείλω.

JK: Δεν θέλω να αγχώνεσαι για εμένα...θα βρω μια λύση. 
Το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να αναζητήσω μια δουλειά.  Η ζωή μου θα αλλάξει ριζικά...πιθανότατα θα πρέπει να σταματήσω και το σχολείο.