"my gosh fia! What are you doing?" Galit na tanong ni mommy saakin. "You're destroying your life just because of that stupid guy... My ghad I don't believe your doing this."
Wala akong pakialam kong galit si mommy saakin dahil ngayon isa lang ang iniisip ko at yon ay ang patay kong puso.... Ansakit plang maiwan no? Ansakit palang maloko ng dalawang importanteng tao sa buhay mo. I never expected this to happened to me. Naging mabuti akong tao sa kanila pero bakit ganito ang ginawa nila? Did I deserve this all?....
"Gusto mo bang ipunta kita sa America at doon kana manirahan? You're not allowed to go here again, once I send you there." Galit na galit na sabi ni mommy. She was standing infront of me holding the knife na gagamitin ko sana para tapusin ang buhay ko.
Nag anagat ako ng tingin sa kaniya. At kitang kita ko sa kaniyang mga Mata ang awan saakin na anak niya. "Mommy" na nginginig na usal ko. "Mommy, just let me end this. Mom I'm fucking tired." Umiiyak na sabi ko. "Hand me the knife please."
"No! My ghad Fia.. Tumayo ka ga dian." Sabi niya sabay hila saakin patayo. Mas malakas si mommy sakin kaya naman walang kahirap-hirap na napatayo niya ako. Black belted siya sa takewondo ehh.
I was crying and she was crying too. Wala sila daddy at yong kuya ko dito kaya naman kami lang dalawa ang andito. My dad and my brothers was living in state dahil busy sila sa mga negosyo namen. My family was the second richest family in the world, in short I'm one of the billionaires daughter.
"Do you want me to tell this stupid things you're doing to your dad? I'm sure magagalit siya sayo."
"Mom! Please just give me the knife."
"Bulshyt! Don't end your life ng dahil lang sa isang lalaki, you're beautiful and young and I'm sure na makakahanap ka din ng iba. Yong mas better Pa kaysa dian sa Axil nayan." Galit pero umiiyak na sabi ni mommy. "DONT RUIN YOUR LIFE NG DAHIL LANG SA LINTIK NA PAG MAMAHAL NAYAN." my mom shouted before she walk out.
Kong nakinig lang sana ako Kay kuya shawn noon baka hindi ako nasaktan ng ganito ngayon... Sinabihan na ko ni kuya na hiwalayan kona daw si Axel nong mga panahon na may naririnig akong babae niya habbang hindi Pa daw ako nahuhulog ng lubos sa kaniya, dahil once na nahulog nadaw ako ay masasaktan ako ng sobra... And he was right dahil halos ikamatay ko ang sakit ngayon.
Me and axel broke up yesterday night in the club because I saw him with the girl I trusted the most, yong babae na trinato kong parang sarili kong kapatid. Bakit kaya may mga tao na katulad nila? Yong kahit puro kabutihan yong ginawa mo o pinapakita mo sa kanila ay gagawan at gagawan ka pa rin nila ng masama... And sila yon.
Bakit ba kasi na imbinto Pa ang pagmamahal kong puro naman sakit at pagdurusa ang ating mararamdaman?. Kahit kami Pa ni axel ay nasasaktan na ako, dahil sa mga naririnig kong nagiging babae niya pero still I choise to fight for our love. Dahil akala ko kami hanggang dulo pero nagkamali ako dahil hindi Pa nangangalahati ang karera ng relasyon naming dalawa ay bumitaw na siya.
I was crying and hugging my self when my mom entered my room. I immediately look at her. "Fix your thing. Pupunta tayo ng America mamaya. Lahat ng gamit mo kunin mo dahil hindi kana makakabalik dito, well except kong talagang naka move-on kana." Seryosong sabi ni mommy.
Gusto kong mag protesta pero hindi ko ginawa at hinayaan nalang siyang gawin ang gusto niya. I know na makakatulong din saakin ang pagpunta ko sa America to forget axel. Tulad ng sabi ni mommy ay inayos kuna lahat ng aking gamit, wala akong iniwn kahit isa sa mga damit ko. Kaya halos tatlong maleta ang dala ko, iniwan ko na yong mga make-up ko dito dahil hindi ko din naman yun ginagamit minsan lang pag may pupuntahan akong special event.
"You ready?" Tanong ni mommy saakin pagkalabas ko ng kwarto ko. Dinala na ng mga guard namen at maid namen ang mga gamit ko at ni mommy sa may Rooftop ng mansion namen kong saan naghintay doon ang private chopper namen. "I'm doing this anak to help you na maka move-on. Hindi ko kasi kaya na nakikita kang umiiyak." She added at tanging tango lang naman ang sagot ko.
Sabay na kami ni mommy na umakyat sa nay rooftop. Bawat maid na madadaanan namen ni mommy ay may binibilin siya sa mga ito tulad ng linisin palagi ang mga kwarto namen, yong bakuran namen and her garden. Walang titira dito sa mansion ngayon tanging nga maid lang dahil buong pamilya namen ay maninirahan na ngayon sa america. Tulad ng inaasahan ay nakatulog ako sa biyahe namen ni mommy, mabilis ang naging biyahe namen kaya naman pagkagising ko ay as a rooftop na kami ng mansion namen dito sa america.
Katulad ng mansion namen sa pinas ay may rooftoo din dito para dito mag lalanding ng chopper namen. Pero yong style ng bahay namen dito ay ibang-iba sa mansion namen sa pinas dahil mas malawak at ingrande ang mansion namen dito kumpara doon. Nag patayo lang naman kasi kami ng bahay doon para may matirhan ako habbang nag aaral ako.
"Mom." Tawag ko kayo mommy and she immediately look at me.
"Uhm?"
"Did you tell dad about what happened kanina?" Nag aalalang tanong ko.
"Yeah... I told him about what you are doing at siya ang nagsabi na dalhin na kita dito... Philippines wasn't good to you anymore." She answered. "But don't worry he's not mad at you." She assured me.
Binigyan ko lang naman siya ng malambing na ngiti at ganon din siya. She give me a Swift kiss on my forehead bago kami nagtuloy saaming paglalakad. Pagdating namen sa may living room ay nadatnan namen doon sila daddy, kuya and some of my boy cousins.
"How was are baby princess?" Magiliw na tanong sakin ni kuya Blake, sa lahat ng pinsan kong lalaki siya ang pinaka malapit saakin.
"I'm okay." Sagot ko tsaka nagpilit ng ngiti. Tinignan ko lahat ng pinsan ko isa-isa including my dad and my brother at iisa lang ang paraan ng pagtingin nila saakin. I dissapointed them, kahit hindi nila sabihin ay kitang kita ko ito sa kanilang mga Mata.
Nagtaas ng kilay si kuya saakin ng mapansin na sakaniya ako nakatitig. "Do you think yong ginawa mo will make you feel relief?" Suplado na tanong niya.
"No" sabay iling ko. "And I'm sorry. Alam kong mali yon pero yon lang kasi ang tanging alam kong paaran to escape this hurtful world." Naiiyak na sabi ko.
"Ohh! Don't cry. I told you before to broke up with him, pero ano ang ginawa mo? Sinunod mo ba yong payo ko?"
"No"
"Then don't cry. Because it was your fault."
"I'm sorry." Tanging nasabi ko. Dahil totoo naman kasi si kuya na lahat ng ito ay kasalanan ko.
Nakita kong tumayo silang lahat at lumapit saakin and they hug me all. "Don't cry now baby princess." Sabay sabay na sabi nila. They give me a Swift kiss on my cheek, forehead and nose.
Hindi ko talaga maipagkakaila na ang swerte ko dahil meron akong sila, sila na palaging andian para saakin. Kong papipiliin man ako ng magiging pamilya ay sila at sila parin ang pipiliin ko dahil bukod sa mayaman sila ay ambabait Pa nila.... Well except sa lolo ko dahil napaka sungit non. Ang stict niya Pa when it comes to us, he want us to be the best, to be the always number one.
"Kong makikita ko lang talaga ang lalaking yon baka kong ano ang magawa ko sa kaniya." Bulong ni kuya saakin when he was hugging me.
Namiss niya daw kasi ako ng sobra kaya pinili niyang dito siya sa kwarto ko matutulog. At hindi nga maipagkakaila na nasasabik siya saakin dahil ang higpit ng yakap niya saakin.
"I gonna punch him on his face. Hindi ako titigil hanggat hindi mabubura ang mukha niya."
"Kuya." Angil ko naman.
"Why? He deserve it baby." Malambing na sagot niya.
I pouted. "But kuya hindi maganda ang nasa-isip mo."
"Yeah I know. But when it comes to you I'm willing to do anything just to protect you. I cherish and adored you so much baby." Then he kiss me on my forehead.
Kumakanta siya ng isang malumanay at pampatulog na kanta para daw makatulog ako agad. At tama nga siya dahil hindi ko Pa natatapos ang kinakanta niya ay nakatulog na agad ako.
NEXT CHAPTER.......
