bir gece yarısı yazıyorum bu satırları. yalvarırım okuma çarşamba günleri.
sen günaydın demeden aymazmış gün, ne kadar acı öğrendim. şimdi neredesin hangi tendesin, önemsiz. bildiğim tek şey şuan sol yanıma uygulanan baskı senin sayende. sevginin pürüzsüzlüğünde kaybolmuş bir camsın sen, bazı cümlelerime yüklediğim anlam ve pazar günleri için plan yapma sebebimsin. çok düşündüm, şimdi geri dönsen bile eskisi gibi olur muyduk diye. ama anladım ki artık olamam senle. şimdi bir hoşçakal vaktidir. sonsuzluğun içindeki bir noktadır bu.
hoşçakal.
