On a rainy day

#1

Jezus, wat een hondenweer, dacht ik bij mezelf toen ik de bibliotheek binnenstapte. Ik was doorweekt maar ik had heel dringend een boek voor school nodig. We hadden namelijk voor Latijn een taak. Slechtgezind stapte ik door en begroette de vrouw achter de balie. Sonja heet ze. Dat weet ik ondertussen al. Ik kom hier dikwijls over de vloer.

Zoekend naar de afdeling fictie laat ik mijn ogen over de rekken rollen. Aha, gevonden! Ik streek over de boeken met mijn vinger, op zoek naar het juiste. Plots zag ik de titel en nam het uit het rek. Achter het rek keken een paar geschrokken ogen me aan. Hemelsblauwe ogen. Meer zag ik niet. Ik besloot er niet te veel aandacht aan te besteden. Naar huis wilde ik. Een natte jeans zit zo vreselijk!

Onderweg naar de balie liep ik tegen een stoel die achter het bureau stond. Het boek glipte uit mijn handen. "Shit!" Iemand was me voor en raapte het boek op. Toen hij recht stond keek ik weer in die blauwe ogen van daarnet. We bleven even verbijsterd staan. Toen ik uit mijn droom werd gehaald en weer tot besef kwam, voelde ik mijn wangen gloeien. Wat een mooie jongen ,zei het stemmetje in mijn gedachten.

"Euh, deze is van jou, geloof ik" zei hij. "Ja, ik kan soms nogal een beetje onhandig zijn" Ik lachte en hij deed mee. Ik bedankte hem nog en ging naar de balie. Met een glimlach verliet ik de bibliotheek.

Ik had de deur nog maar net achter me dichtgetrokken of ik had al spijt. Als eerst omdat het nog steeds hard regende, maar ook omdat ik niet veel heb gezegd tegen de onbekende jongen.

Ik grabbel naar de sleutel in mijn zak en open mijn fiets. Snel stap ik erop en begin te trappen. Het is midden november en dat voel je duidelijk. Maar de herfst is ook een mooi seizoen. Al die blaadjes op de grond maken van het landschap een echt kleurenpalet. Naast de grijze lucht mag er dan ook wel wat kleur zijn. Het lijkt net een schilderijtje.

Eenmaal ik thuis ben, plaats ik mijn fiets op zijn vaste plaats in de garage. Vanuit de woonkamer hoor ik stemmen. Mijn zusje zal waarschijnlijk weer tv kijken. Ik strompel de trap op naar boven om iets anders aan te trekken. Een warme chocomelk zou nu wel smaken. Huppelend ga ik de trap weer af. Ik nestel me naast mijn zusje en geef haar ook een tas.

Terwijl mijn hele lichaam de warmte opneemt, kan ik enkel denken aan die prachtige blauwe ogen van daarnet

*-*-*-*--*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

Ziezo, het eerste stukje! Laat me weten wat je ervan vindt. Ik leer graag bij!

xxx