On a rainy day

#2

Het getoeter van een auto wekt me. Ik vloek binnensmonds en draai me om in mijn bed. Na 2 minuten wordt er nogmaals getoeterd. Ik besluit om uit mijn warme bed te stappen en een kijkje te nemen aan het raam. Oh ja dat is waar, Sander kwam me ophalen!

Ik was helemaal vergeten dat ik een lift naar school aan hem had gevraagd. Ik bel hem met mijn gsm en zeg dat hij even moet binnenkomen. Ik haast me naar de badkamer en stoot mijn teen onderweg tegen de kast. Mijn spiegelbeeld lachte me toe. Mijn haar staat wat wild en je kan niet naast mijn wallen kijken maar voor de rest is alles oké. Snel maak ik me wat op en kleed me aan. Als ik beneden kom kijkt Sander me met een glimlach aan.

"Goeiemorgen slaapkop!"
"Goeiemorgen, zo goedgezind vandaag"
"Tuurlijk ben ik goedgezind als ik jou mag ophalen" zegt hij met een knipoog
"Maar doe nou even voort of we komen nog te laat"
"Niet beginnen zeuren van 's morgens vroeg alsjeblieeeeeft"

Hij grinnikt en zegt verder niks. Terwijl hij nog snel iets met me mee eet, praten we over onze plannen in het weekend.
Hij had het over een neonlight fuif.
Ik werd spontaan enthousiast over het idee. "Oh oh god daar moeten we heen! Net zoals vorig jaar!"
"Ja en al de anderen komen ook dus ik heb er zin in. Het is echt lang geleden" zegt Sander

Met al de anderen bedoelt hij de rest van onze vriendengroep. Charlotte, één van mijn beste vriendinnen. Lena, een meisje dat ik sinds het eerste jaar ken. Kato, Melissa en Lydia zijn ook goede vriendinnen. En dan heb je nog de jongens: Joran, Jente, Milan, Kasper en Elias.
Om 8u15 vertrekken we uiteindelijk naar school. Het is maar een paar straten verder maar ik ben blij dat ik met Sander mee kan.