2:00 at MOA
Sa nakikita ko, masasabi kong masaya na si Nathan. At ang masakit? Yung makita sya na naka ngiti dahil sa iba. Sabihin nyo ng nang selfish ako para sabihin yon pero, mahal ko e? Mahal na mahal. Hindi ko na namalayan na kusa ng lumakad yung mga paa ko patungo sa kanila,
"Excuse me, may kailangan ka?" Sabi nung babaing kasama nya habang si Nathan... nakatitig lang sakin.
"Ah-eh.. Nope! Wala akong kailangan, akala ko kasi sya yung... boyfriend ko." Nangingig yung panga ko habang nagsasalita.
"Oh.. let's go hon?" At hand by hand, umalis na sila.
Ang tanga tanga mo. Nakakainis ka! Iyan ang gusto kong sabihin sa sarili ko.
Ugh. Pagod nako. Kakahabol at maging tanga sa alam kong katotohanan. Fvck it.
(A/n: Wala akong maisip! Hahaha! I cant request na ivote at magustuhan nyo tong lame chapter nato. Haha!)
