Denemeler

Kaçış

Islak bir akşamdı. Her yere toprak kokusu yayılmıştı. Acele etmeliydi. Ya sesini duyarlarsa? Küçük bir çanta aldı yanına. Gerekli gördüğü her şeyi apar topar içine doldurdu. O akşam evde olduğu anlaşılmasın diye hiç ışık yakmamıştı. Oysa şimdi onu evde zannetsinler diye bütün ışıklar yanıyordu. Üsluba anahtarı kilide taktı ve çevirdi. Az bir ses çıkmasına rağmen bir türlü o sesin kulaklarında çınlaması durmamıştı. Ürkek gözlerle apartmanı süzdü. Anlaşılan kimse yoktu. Iyice emin olunca dışarıya bir adım attı ve gözü asansöre takıldı. Asansörle mi inseydi yoksa merdivenden mi? Kendini riske atamazdı. Sonunda merdivenden inmeye karar verdi. Olduğundan daha uzun gelmişti ona merdivenler. Adımlarını hızlandırdı ama hala sessizdi. Sonunda apartman kapısı gözükmüştü. Kapıyı açtı ve arkasına baktı. Belli ki onu duyan olmamıştı. Biraz olsun rahatladı. Ciğerlerine temiz hava çekmek bu durumda bile onu mutlu etmeye yetmişti. Birden aklına geldi. Artık geçmişi silmeliydi. Ama o da ne? Korkmuştu sanki. "Neyse." dedi içinden. "Zamanla aşılırım elbet." Son bir kez daha arkasına baktı ve bir daha geri dönmemek üzere oradan uzaklaştı.