မနက်စောစောထပြီး ဟန်မြစ်ဘက်ကို လမ်းလျောက်ရင်း မနကိခင်း နေထွက်ချ်ိန်လေးကိုကြည့်ဖို့ Jennie တစ်ယောက်ထဲ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်...မရောက်တာ ၅နှစ်ကြာနေပေမယ့် ဟန်မြစ်ရဲ့ အလှတရားက ဆုတ်ယုတ်မသွားဘဲ ပိုပိုပြီး ရှင်သန်နေဆဲ လှပနေဆဲပဲ....
တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံ ရဲ့ ဆောင်းရာသီက မနက်ခင်းလေးမှာ အေးဆိမ့်ပြီး စောင်ပုံထဲက နေ မထွက်ချင်လောက်အောင် ချမ်းပြီးအေးနေရော ခဲရောင် အားကစားဝတ်စုံလေးကို အထက်အောက်ဆင်တူလေးဝတ် ဆံပင်လေးကို မြင့်မြင့်လေးစီးနှောင်းလိုက်တော့ မနက်ခင်းအိပ်ယာထစ ပုံစံလေး က တကယ့်ကို သဘာဝအတိုင်းလေးနဲ့ချောမောနေရော....
သဘာဝနဲ့ သူမ အလှတရားက
ဆေးခြယ်ပြီး မွေးဖွားလာတဲ့အခါ
နေကြာပနိးတောင် သူမရှိရာအရပ်မျက်နှာမူရတဲ့အထိ လှရက်နိုင်တယ်.....💚💚❤ညက သောက်တာများပြီး မနက်၅နာရီ နိုးလာတဲ့လီလီလည်း မျကိနှာသစ် အားကစားဝတ်စုံ အနက်လေးကို ဝတ်ဆငိပြီးတဲ့နောကိမှာတော့ စီးတော်ယာဥ် ဆိုငိကယ်လေးကိုထုတ်ပြီး ဟန်မြစ်ဘက်ကို ထွက်လာလိုက်တယ်
သေချာတာကတော့ နောင်တစ်ချိနိ မှာ
ဘယ်လို မှ မတွေးခဲ့ဘူးတဲ့ လီလီ ရဲ့
အနာဂတ် နှလုံးသား ဗိမ္ဗာန်ပိုင်ရှင်လေးကို
စတွေ့ခဲ့မယိဆိုတာ....💛💛💛Jennie တစ်ယောကိ ကားမောင်းပြီး ဟန်မြစ်ဘက်ကို ထွက်လာတဲ့အချိန်က မနက်၅နာရီ တိတိ မျက်မှန်တပ်ရတဲ့ သူမအတွက် မျကိမှန်မေ့ပြီးကျန်ခဲ့တာက. Jennie အတွက် ကားမတော်တဆ ဖြစ်စေခဲ့တဲ့အချက်ဖြစ်နေခဲ့တာ....
ကားမောင်းတာမကြာတာကတစ်ကြောင်း... လမ်းတွေကိုမမှတ်မိတာက တစ်မျိုးနဲ့ အခုထိ ဟန်မြစ်ဘက်ကို ရောက်ဖို့လမ်းမှားနေခဲ့တာ...မောင်းရင်းမောင်းရင်းနဲ့.. ဂိုဒေါငိတွေထားတဲ့ဘက်ကိုရောကိသွားပြီး အရှေ့မှာ ထောင်ထားတဲ့ ဆီပေပါ ခွံတွေကိုကားနဲ့ဝင်တိုက်ပြီး Jennie. တစ်ယောကိ Car accident အသေးစားလေးဖြစ်သွားတယ်
အချစ်က မဖိတ်ခေါ်ဘဲရောက်လာတတ်တယ်