Boss (Harry Styles)

9

Ik stond nu in de wachtrij voor de boardcontrole samen met meneer Styles. Meneer Styles stond achter mij terwijl ik door de metaaldetector liep. Tot mijn verrassing ging hij af. Wat gebeurt er??

“Wilt u mij volgen mevrouw?” Een man sprak mij aan, hij was waarschijnlijk midden de 30.

Ik volgde hem een beetje verder weg van de lijn.

“doe uw benen open en hou uw armen horizontaal alstublieft.” Eww, gaat hij me aanraken. Het moment voor de man zijn smerige handen op mij zou zetten sprak meneer Styles. “Is er een probleem?”

“Ja, we moeten controleren of mevrouw geen objecten mee smokkelt.” Hij vertelde ons, maar meneer Styles onderbrak hem.

“Gebruik alstublieft de metaal detector die u in je hand moet nemen, ik wil uw handen niet op mijn vrouw hebben.” Hij zei knarsetanden.

Zei hij juist tegen de bewaker dat ik zijn vrouw ben?

“Het spijt me meneer, ik ga het meteen gaan halen.” Hij zei terwijl hij naar de tafel lief om die te halen.

Hij scant mijn lichaam af en de detector gaat af als hij aan mijn buik komt. Nu weet ik het.

“ Mevrouw, wilt u uw topje een beetje omhoog doen.” Vroeg hij. Ik deed wat hij vroeg en toonde zo een klein metalen balletje dat in mijn navel zat.

“Het spijt me, het was door mijn navelpiercing dat de detector af ging.” Ik vertelde hem. De bewaker knikte naar me en liep weg. Ik draaide mij om  naar meneer Styles en zag een donkerdere kleur groen in zijn ogen. Hij hield ook al onze spullen.

Ik wandelde naar hem en hij gaf me mijn koffer en handbagage.

“Dank u.” zei ik hem als we plaats namen in het vliegtuig. We hadden een aparte ruimte in het vliegtuig dus niemand zag ons.

“Voor wat?” vroeg hij me met een grijns op zijn gezicht. Klootzak.

“Wel … Voor me te helpen met die viezerik. Ik wou zijn handen echt niet op mij.”

“Ja, ik ook.” Hij mompelde. En ik had het gevoel dat ik dat niet mocht gehoord hebben.

Een ongemakkelijke stilte volgde. Gelukkig wandelde er een stewardess binnen om ons te vertellen dat we onze gordel moesten aandoen. 

Ik voel meneer Styles bewegen in zijn stoel en ik gluurde even naar hem. Hij had een tafeltje voor zich met veel papieren op. Dat was geen verrassing.

Zijn krullen lagen niet meer op zijn plaats en je kon gewoon uitmaken dat hij een aantal keer zijn handen door zijn haar had gewreven. Hij fronste door de concentratie en zijn mooie lippen waren gedeeltelijk gesplitst.

We hebben ondertussen al 2 uren gevlogen en er volgenden nog 8. Tijdens die 2 uur heeft meneer Styles niets anders gedaan dan gewerkt. Hij heeft nog geen seconde van zijn papieren weg gekeken.

Ik was een vriendin aan het sms’en toen er een stem mijn gedachten brak.

“Wie ben je aan het sms’en?” meneer Styles vroeg.

Ik dacht van hem een beetje voor de gek te houden …

“Iemand.” Ik zei met veel zelfzekerheid.

“En dat iemand is … “ Hij vroeg me en je kon horen aan zijn stem dat hij boos aan het worden was. 

“Sorry meneer Styles, maar ik wil die vraag niet beantwoorden.” Ik zei tegen hem met een grijns op mijn gezicht, alleen kon hij die niet zien doordat mijn haar ervoor hing.

“Ooh, maar het was geen vraag.” Meneer Styles zei. Hij kijkt eindelijk op, maar het groen in zijn ogen is veel donkerder dan ervoor. Je zag ook een beetje jaloezie in zijn ogen. Misschien moeten we dit spelletje een beetje verder nemen.

Ik stond op en maakte mijn weg naar hem. Hij keek me verward aan door mijn acties. Ik ging achter hem staan en legde mijn handen op zijn schouders. Ik voelde hem opspannen. Ik beet mijn lip en besliste om het nog verder te nemen. Ik gleed één van mijn armen langs zijn arm naar beneden en terug naar zijn schouder. Ik gleed daarna mijn armen over zijn borstkas en daarna langs zijn gespierde buik naar beneden. Hij begon rap en overvloedig te ademen. Ik gleed mijn armen nog langzamer terug omhoog naar zijn schouders. Ik ging met mijn mond dichter naar zijn oor en fluisterde: “Een vriend.”

“W-welke soort vriend?” hij stotterde. Ik glimlachte door de reactie ik kon krijgen uit meneer Styles.

“Een vriend – in. Als ik niet beter wist meneer Styles zou ik nog denken dat je jaloers bent.” Ik zei terwijl ik grinnikte en nam mijn handen van zijn schouder.

Ik begon weg te wandelen tot ik gegrom hoorde en in één beweging werd ik om gedraaid zodat ik naar meneer Styles keek.

Hij deed me achteruit wandelen tot ik in één van de vliegtuig stoelen viel. Meneer Styles stond boven mij, terwijl hij zijn handen om de armleuningen plaatste.

Hij kwam dichter en nestelde zijn hoofd in mijn nek. Het was nu mijn beurt om geil te staan.

“Plaag me niet Malory.” Hij fluisterde terwijl hij mijn nek begon te kussen. Ik moest mijn kreun inhouden toen hij mijn nek zachte en warme zoentje gaf. Ik kon mijn kreun niet meer inhouden toen hij aan mijn nek begon te zuigen.

“Je hebt geen idee hoe hard ik je nu wil.” Hij mompelde in mijn nek en nam mijn heupen ondertussen wast.

Mijn handen gingen van de stoel die ik goed vast had naar zijn haar. Ik trok er zachtjes aan en meneer Styles begon te kreunen.

“Meneer Styles … we kunnen niet … ik kan …” Hij liet mijn niet verder praten, in tegendeel, hij begon mij op de lippen te kussen.

“Ik kan en ik wil ook.” Hij mompelde langs mijn lippen voor hij zijn tong in mijn mond duwde. Hij kuste me met zo veel passie.

Zijn handen gleden langs mijn rug naar beneden. Zijn handen gingen naar mijn billen en hij tilde mij op, mijn benen gingen rond hem heen. 

Hij draaide zich om en ging in de stoel gaan zitten en plaatste me op zijn schoot.

“Meneer Styles … doe het niet.” Ik zei terwijl ik in adem nood kwam.

“Jawel …” hij mompelde terwijl hij terug aan mijn nek begon te zuigen. Hij duwde zijn heupen omhoog en dat deed mij kreunen. De bult in zijn broek maakte alles veel moeilijker. Ik kon hem niet weg duwen maar mijn hersenen zeiden dat ik het wel moest doen. Hij is mijn baas. Ik kan het niet doen.

Maar het was te moeilijk om mij weg te duwen, misschien zelf onmogelijk.

Mijn gedachten waren onderbroken doordat hij zijn heupen nog eens omhoog duwde en door zijn mooiste kreun.

Ik kon hem niet weg duwen.

Maar ik moest het doen en zo verzamelde ik al mijn kracht om het te doen. Ik duwde me af aan zijn schouders en stond recht. Ik struikelde achteruit om zo snel mogelijk weg te raken. Ik kon zijn emoties niet lezen, maar hij zag er gekwetst uit.

Ik liep weg en zocht het vliegtuig toilet.

Ik wilde niet terug gaan, ik wilde hem niet zien. Hij knoeide met mijn hoofd. Hij wilt gewoon nog een one-night-stand, maar ik wil niet gewoon een volgende vrouw zijn op zijn lijst.

Na 10 minuten van gewoon op het toilet te zitten, ontsloot ik het toilet en ging naar buiten. Gelukkig was meneer Styles niet in zicht. Ik zat terug in mijn stoel en liet mijn ogen dicht gaan. Ik was bijna in slaap toen ik iemand binnen hoorde komen. Ik deed alsof ik aan het slapen was. Juist voor ik helemaal in slaap was hoorde ik een ‘slaapzacht engel’

...................................

 Zoals belooft is hier het volgende deel. Volgende week is er een is een kans dat het de maandag zal zijn dat ik update, maar ik zal mijn uiterste best doen om toch de zondag nog te doen. Ik ben namelijk een heel weekend weg met de jeugdbeweging en ga zo geen tijd hebben.

Een leuke week gewenst aan iedereen.