Chapter - 19

1.4K 363 36
                                    

මේ දවස් ටිකේම හසියා මට නිතරම කතා කරලා මං තනියම ඉන්න වෙලාව අඩු කරන්න ගොඩක් tryකළා. එයා දන්නවා මං තනියම හිත හිත මගේ හිත රිද්දගන්වා කියලා.

ඒ කොච්චර try කළත් මගේ හිත රිදෙන එක නතර කරගන්න බැරි වුණා. ලිලි කිව්ව වචන ටික දිගටම මගේ හිත රිද්දුවා.

මොකද මට අන්තිමට එයාගෙන් අහන්න ලැබුණේ 'ඔයා කවුද ' කියන එක නිසා.

ලිලී.....
මට ඔයාට අයිතියක් නැති බව ඇත්ත. ඒත් මං ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි.ඔයාගේ ඔම්මා තරමටම ආදරෙයි කියලා මට කියන්න බෑ, ඒත් ඒ තරමටම ආදරයක් මගේ හිතේ තියෙන බව මං දන්නවා. ඒ නිසා වෙන්නැති මට මේච්චර රිදෙන්නේ.
ඩොක්ටර්,හසියට ඔයා හොදින් කියලා කිව්වනේ. ඒක ඇති දැනට. හොඳින් ඉන්න මගේ පැටියෝ.....

හෝසොකා......
රේචල් කිවුවා වගේ ඔයාගේ හිතේ මං ගැන ආදරයක් නැද්ද? මාව ඔයාට ලිලීව බලාගන්න කෙනා විතරද?
ඒත් මට ඔයා ගැන තියෙන ආදරේ.....
ලිලීගේ අප්පා විදිහට විතරක් නෙවේ හෝසොකා, මං ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි.

ඒත් මං ඔයාලා ළඟ හිටියොත් ඔයාලට ගොඩාක් ප්‍රශ්න ඇතිවෙයි.ඒ නිසා මං මෙහෙම යන එක හරි තීරණයක් නේද? ඒකෙන් මට කොච්චර රිදුනණත් ඔයාට හොදින් ඉඳීනේද?ඔයාලා සතුටින් ඉඳිනේද? කියන්න....
මේක හරි තීරනයක් නේද?

දවසකට මං සිය පාරකට වඩා ඔය ටිකම හිත හිත ඉන්නවා.ඒත් මට ඒවට තාම හරි උත්තරයක් හම්බුණේ නෑ.හසියත් දිගටම කිව්වේ මේක මගේ හිතට සතුටක් ගේන තීරණයක් නෙවේ නම් ඒක කරන්න එපා කියලා.

"නේහා.. දැන් වුණත් නවතින්න පුළුවන් ඔයාට.....ඔයා හිතනවද මෙහෙම කලාම ඔයා දිගටම හොඳින් ඉඳී කියලා.....?" උදේ airport එකට යන්න බැරිවෙන නිසා රෑ Auntyලාගේ ගෙදරට ආපු හසියා මගෙන් දිගටම උත්තරයක් හිතාගන්න බැරි ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා.

"මං දන්නැහැ හසියෝ...
අපි ඕක දැන් නතර කරමු"මං අහක බලාගන්න ගමන් කිවුවා.එතකොට හසියා මගේ ඉස්සරහට ඇවිත් මගේ උරහිසෙන් අල්ලගත්තා,
"මට අන්තිම පාරට මේ ප්‍රශ්න ටිකට විතරක් උත්තර දෙන්න නේහා. ආයේ මං මුකුත් අහන්නෑ."

"කියන්න හසියෝ"

"ඔයා ලිලියට තරම්ම හොබියටත් ආදරෙයි නේද?"

JHope's Lily | JHS |✔Where stories live. Discover now