Μαρσέλια στο Παρίσι.

3.Ο Εμάνουήλ!

Και καθώς βαδίζω στον πεζόδρομο ένα αμάξι έρχεται προς την μεριά μου καιιιιι.....

Και με κάνει μούσκεμα από τις μικρές λιμνούλες βροχής που υπήρχαν στον δρόμο!
Θα τον έβριζα αλλά δεν αρμόζει σε ένα κορίτσι σαν και εμένα σκέφτηκα! Τέλεια, για δεύτερη φορά μούσκεμα σήμερα! Μα τί γίνεται επιτέλους; Τί χειρότερο μπορεί να μου συμβεί; σκέφτηκα και συνέχισα το περπάτημα αργά-αργά τρέμοντας από το κρύο και κρατώντας την τσάντα με τα βιβλία μου λίγο πιο μακρυά από εμένα! Περπατώ, όσπου και φθάνω στο πάρκο της γειτονιάς εκεί όπου συχνάζουν νεαρές παρέες κάθε απόγευμα! Βάζω το μακρύ μαλλί μου μπροστά στο προσωπό μου, σκύβω το κεφάλι και ευελπιστώ πως κανένας φοιτητής από το πανεπιστήμιο δεν θα με δεί η τουλάχιστον δεν θα με καταλάβει! Και όμως! Μπορεί και να μου συμβεί κάτι χειρότερο...
-Εηηη μικρούλλα; Άκουσα μια φωνή από το πλάι να φωνάζει.
Εννοείται πως δεν σταματώ να κοιτάξω.
Και από το πουθενά βλέπω τον Εμανουήλ μπροστά μου να με κοιτάει αρχικά κατάμματα  και έπειτα να ρίχνει το βλέμμα του στο βρεγμένο μου τζίν και στην μισοβρεγμένη μου μπλούζα!
-où vas-tu?(Για πού το βαλες; )Μου είπε καθώς φυσούσε τον καπνό από το ηλεκτρικό του τσιγάρο!
-Ne t'en fais pas!!! (Να μην σε νοιάζει!!!) Του είπα κάπως θυμωμένα!
-Θές να σε πάω σπίτι; Μου είπες κάπως ντροπαλά ξύνοντας την κεφαλί του.
-Ούτε καν! του απάντησα και τον προσπέρασα για να φύγω!
-Έλα ρε! Μέχρι σπίτι θα σε πάω, με το ζόρι καταφέρνεις να περπατήσεις τρέμεις ολόκληρη! Μου είπε και ξεκίνησε να βγάζει το μπουφάν του!
-Είμαι εντάξει, δεν τρέμω. Απάντησα τόσο ψεύτικα που και ο ίδιος γελούσε με μένα!
Τότε χωρίς να το περιμένω έρχεται προς το μέρος μου. Κάνω ένα βήμα προς τα πίσω και με αρπάζει από το χέρι!
-Μην φοβάσαι! Το καλό σου θέλω! Κάτι τέτειο κατάλαβα τουλάχιστον μιας και δεν ξέρω άπταιστα τα γαλλικά και έτρεμα και από το κρύο και απο τον φόβο! Βλέπω τα χέρια του να μου φοράνε το μπουφάνα του.
Στα αλήθεια τώρα; Με αυτό τον τρόπο νομίζει ότι θα με ρίξει; Μην κοροϊδευόμαστε αυτό σίγουρα θέλει να κάνει!
-Θα σε πάω μέχρι σπίτι και μετά θα φύγω έχω προπόνηση λίγο πιο κοντά από το διαμέρισμά σου. Μου είπε και κοίταξε το ρολόι του τηλεφώνου του.
-Μπορώ να πάω και μόνη. Θέλω να πάω μόνη! Είπα με τρεμάμενη φωνή απο την συμπεριφορά του που είχε!
-Το βλέπω ότι μπορείς! Το πρωί σαν βρεγμένη γάτα, τώρα σαν βρεγμένη γάτα. Ελπίζω να μην σε πατήσει κανένα αυτοκίνητο όπως πατάνε τα γατάκια. Μου είπε γελώντας και μαζί του χαμογέλασα και εγώ.
Έχει ωραίο χαμόγελο, γελάει πολύ όμορφα, έχει όμορφα χαρακτηριστικά, μου θυμίζει κάπως το πρώην αγόρι μου! Κανείς όμως δεν είναι ίδιος σαν αυτόν! Δεν μπορώ να πω οτι ο Εμανουήλ δεν είναι όμορφος όμως το ότι κυνηγάει πολλές κοπέλλες δεν μ'αρέσει καθόλου. Ίσως να του ρίξω κανένα υπονοούμενο μην νομίζει ότι θα με ρίξει.
-Δεν είμαι σαν τις άλλες.... του είπα.
-Τι εννοείς; Απάντησε κάπως και με κοίταξε στα μάτια σταματώντας το περπάτημα.
-Εννοώ εαν είναι κανένα από τα κόλπα σου για να με ρίξεις δεν πρόκειται να το κάνεις. Δεν μοιάζω με τις άλλες! Δεν είμαι κορίτσι της μιας βραδιάς. Είπα και ο λαιμός μου ήταν ξανά έτοιμος να στεγνώσει!
-Πρώτον κόλπα δυστηχώς δεν κάνω δεν είμαι ταχυδακτυλουργός και δεύτερο μην γίνεις σαν τις άλλες! Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι!

Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που δεν μπορούσα να απαντήσω κάτι! Πώς άφηνα ένα αγόρι από το πανεπιστήμιο που δεν το πολύ ξέρω να με πάει σπίτι; Η αλήθεια είναι ότι είναι στην παρέα τα διαλείμματα και έτυχε δυο τρείς φορές να μιλήσουμε με ένα τυπικό γειά!
Νιώθω πιο ζεστά με το μπουφάν του, αν δεν ήταν και αυτός ίσως και να αρρωστούσα αν δεν έχω αρρωστήσει είδη!

-Για πές, ποιά η σχέση σου με το νερό; Πολύ νερό έχει πέσει ρε φίλε. Μου είπε με σοβαρό ύφος.
-Με το νερό, χμμμ. Δεν πας καθόλου καλά! Του είπα και σκάσαμε στα γέλια και οι δύο!
-Ζεστάθηκες καθόλου; Πάντως δεν τρέμεις!
-Είμαι καλά, στα αλήθεια σε ευχαριστώ!
-Φτάσαμε! Εδώ είμαστε! Μου είπε και μου χαμογέλασε!
-Σε ευχαριστώ που με συνόδευσες και μου έκανες παρέα το εκτίμησα πολύ! Ίσως δεν είσαι τόσο όσο λένε για σένα! Του είπα και χαμογέλασα και εγώ κάνοντας κίνηση να βγάλω το μπουφάν του και να του το δώσω.
-Ne pas!!!!(Μην) Μην το βγάλεις! Κράτησε το και μου το επιστρέφεις αύριο!
-Μα αύριο δεν έχουμε πανεπιστήμιο είναι Σάββατο!
-Μην ανυσηχείς δεν μένουμε μακριά!
Au revoir(αντίο!) Μου είπε και έτρεξε στο απέναντι γήπεδο ποσοσφαίρου για την προπόνησή του.

Αστεράκι και σχόλιο αν σας άρεσε η γνώμη σας είναι σημαντική!⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️