მონა

2

თეჰიონი მეორე დღესვე წავიდა ბუსანში.დამღლელი მგზავრობის შემდეგ როგორც იქნა მიაღწია სახლამდე.მისი სახლი ტყეში იყო,უფროსწორად ტყის შესასვლელთან ახლოს.მამამისს არალეგალური ბიზნესი აქვს და ისინი საკმაოდ მდიდრები არიან.სწორედ ასე ფარავენ თავიანთ დანაშაულებებს.
    ერთი ჩვეულებრივი დღე იყო თეჰიონი ქუჩაში სეირნობდა,როდესაც გზაზე გადასვლისას შემთხვევით მანქანა დაეჯახა.იქედან ორი ბიჭი ეპცის სისწრაფით გადმოხტა და მაშინვე გონებადაკარგულ თეჰიონს მივარდნენ,სასწრაფოს არ დაელოდნენ და მაშინვე თავისი მანქანით საავადმყოფოში გადაიყვანეს.

-ღმერთოო ნამჯუნ,რა გავაკეთეთ,მას რამე რომ დაემართოს,რომ მოკვდეს.

-ჯონგუკ ნუ ღელავ უველაფერი კარგად იქნება,ახლა ექიმი გამოვა და გვეტყვის რომ ყველაფერი კარგადაა,აი ნახავ.

-აჰ იმედია.

    ორივე მოუსვენრად იყვნენ,განსაკუთრებით კი ჯონგუკი,მან როდესაც თეჰიონი დაინახა გულში რაღაც ბიძგი იგრძნო,მანქანაშიც ყოველწამს უკანასავარძელზე მწოლიარეს უყურებდა რომელსაც მის კალთაზე ედო თავი,ღმერთო ეს რა იყო,ნუთუ მოეწონა ან შეუყვარდა??კი მაგრამ ერთი დანახვით როგორ???
    პალატიდან ექიმი გამოვიდა და მაშინვე ბიჭებისკენ გაემართა.

-ექიმო,ღმერთო მადლობა ღმერთს გამოხვედით,როგორაა ხომ ცოცხალია?

-ნუ ღელავთ უბრალოდ მსუბუქი ტვინის შერყევა აქვს,კარგადაა,უფრო მეტი უკვე გონზეც კი მოვიდა.

-რაა მართლა.ჩვენ შეიძლება მასთან შევიდეთ?

-დიახ მაგრამ ძალიანაც არ გადაღალოთ.

ჯონგუკი და ნამჯუნი მაშინვე პალატაში შეიჭრნენ.

-თქვენ კარგად ხართ.გვაპატიეთ გთხოვთ ჩვენ არ გვინდოდა უბრალოდ....

-კარგით დაწყნარდით.კარგად ვარ.

   თეჰიონმა ცოტა უხეშად უპასუხა,რაც ბიჭებმაც შეამჩნიეს მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევიათ.ჯონგუკი და ნამჯუნი მთელი დღე მასთან დარჩნენ.ჯონგუკი თვალებში შესციცინებდა თეჰიონს.არაა აშკარად მოეწონა და უფრო მეტიც მგონი შეუყვარდა კიდეც,მაგრამ ყველაზე ცუდი ისაა რომ თეჰიონსაც მოეწონა ჯონგუკი მაგრამ არა ისე როგორც ჯონგუკს,არამედ ისე როგორც თავისი მომავალი მონა და მსხვერპლი

ვიცი პატარა თავია მაგრამ ამ თავის დასაწერად მეზობლის ქუჩაში ვზივარ და ვიყინები ამიტომ ვერ დავდე დიდი თავი.ძაან მცივააა.შევეცდები ხვალ იფრო დიდი თავი დავდო.

ჯონგუკს დაერხააა.უფროსწორად ჯონგუკის საჯდომს