The Search

IX - Class

Chapter IX - CLASS

TRES POV

Today is Monday so I woke up early and move fast, kasi maagap ang klase ko.

Masarap sanang magkulubong sa ilalim ng kumot dahil sa malamig na panahon. Unfortunately, we as a human being have a lot of commitment in life, so we are obliged to do it.

Kung itatanong nyo how's my Sunday, happy to tell that it was full of blast. Why? because, I relaxed and slept for almost whole day, kagabi lang ako nagbasa ng lesson ko for today. 

As for my dorm mate, they did what I did ,syempre. 

If you gonna ask Mr. President, he still not yet in our dorm.

Habang sinusuklay ko ang aking buhok ay napatingin ako sa aking journal, I opened it last night, natatawa na ako dahil pakiramdam ko the rain and wind is into me. Nakikiluksa sila sa nararamdaman ko.

As I looked, nakita ko roon ang isang litrato na nagpapakita ng nakaraan.

I smiled bitterly.

Hindi tunay ang wagas na pag- ibig.

That is the only thing that I can say to myself.

Matapos kong maghanda sa pagpasok ay lumabas na ako upang mag-almusal.

Pagkalabas ko ng aking silid ay nakita kong silang apat na kalalabas lamang ng kanilang silid.

Jamie is well consistent. Pinanindigan ni Jamie ang pagiging cook sa amin. Hindi sya nagsasawang ipagluto kami.

Siguro nga ay nasa puso niya ang pagluluto.

"Tara kain na tayo" aya ni Jamie.

"Pres. Syr lets eat na for sure you are hungry na, dahil anong oras ka ng dumating kagabi and you choose to straight forward sa bed" Jamie mouthed.

Napatingin ako sa may sala, I saw a man with long hair who is closing his eyes. Napatitig ako sa kanyang mga mata when his eyes opened and it's leaning on my eyes straightly.

"Treschi, lets go na, have a seat na here." Given interrupted our staring competition. Binawi ko ang tingin ko sakanya at went straight to my assigned chair.

Nagsiupo naman kami sa upuan hudyat ng pagsang-ayon namin kay Jamie. Even Syr who went in the 'padre de familia seat', dati e yon ang pwesto ni Jamie.

He started to eat without looking and talking so as me.

Maingay ang naging almusal namin dahil sa walang tigil na bangayan ni Jamie at ni Calvin.

Si Given naman ay walang tigil magkwento ng mga fashion show at mga pageant na kanya daw nilabanan.

Tanging ako, si Syr at si Knight ang walang imik.

Teka?

Kung ako normal lang na hindi nagsasalita bakit pati ang abnormal na si Knight? Si Syr kasi, sobrang dalang namin makasama so hindi pa namin gamay ang ugali nya excluded kay Knight cause they are acquintance and old friend kuno.

Tiningnan ko si Knight, nakita ko sa kanyang mga mata ang lungkot at pagkadismaya.

Siguro may problema ang isang ito.

Ipinagpatuloy ko na lamang ang aking pagkain.

"Thanks for the food, I appreciated it" Napatigil ako sa pagnguya ng nasa bibig ko nang magsalita si Syr.

"You are welcome Pres. It's my hobby naman so I'm glad that you appreciated it" Jamie replied.

"Stop----" napatingin ako kay Syr as he mouthed it. Kinuha mya ang baso at uminom ng tubig hanggan maubos ang tubig nito. We just looking at him while he doing it.