The Search

IV - Long Day

Chapter IV - LONG DAY

TRES POV

'Hi my Tres! How are you? Missing you so much. Hope to bond with you, soon! I love you!'

Napangiti ako matapos kong mabasa ang message, My boy is one of the sweetest person I know.

I am currently packing my notebook and pen dahil tapos na ang last class ko.

Tumayo na ako and decided to go to my dorm, 4:30 palang naman at masarap magpaghinga. However, naalala ko ang sulat and even the secret message there. Normal lang naman ang mga ganung bagay sa kasalukuyan, kaya siguro wag nalang akong mag-aksaya ng oras.

Pero napatawa ako habang umiiling nang makita ang sarili ko na taliwas ang aking dinadaan. I'm not going to my dorm, rather sa Directory upang malaman kung anong section o ano pagkakakilanlan ng nabanggit na pangalan sa message.

I still have one and half hour before six pm. I can still manage to gather information for the person behind this.

5:50 PM, And I am still here at the bench wasting my time for something that, Aish I don't know.

I have earphone in my ears ngunit walang musika, ang tangi kong ginagawa ay nakapikit at pinakakalma ang aking sarili dahil kunting panahon na lamang ay mangyayari na ang ayaw kong masaksihan.

I'm waiting for Crizza Angeles, from Bravo Company , she is a 2nd year Nursing student. The one who have been mention in the letter.

I saw here information in the directory, thanks to Miracle Rafa, the computer geek, she helps me. But I feel something fishy about her sudden appearances.

FLASHBACK....

Matapos kong makita kung sino ang babae na tinutukoy sa sulat ay agad ko syang pinuntahan sa room nya, buti na lamang ay nakasalubong ko sya.

"Hey! Crizza?" - tawag ko sa kanya.

"Yes ako nga? Anong kaila-langan mo sa - akin?" - tanong nya sa akin. Mukha syang balisa sa kanyang postura.

"I think this is for you" - sabi ko sa kanya ng deretso, at inabot ang white envelope.

Bigla nya na lamang akong hinigit patungo sa isang garden at doon sya umiyak ng umiyak.

Iniabot ko sa kanya ang sulat na napulot ko, binuksan nya ito at nanlaki ang mata nya.

"Iyan ang mismong sulat na napulot ko na nakaaddress sayo, aalis na ako." - sabi ko, dahil yon lang ang kaya kong ibigay sakanya. Ang ibalik ang sulat. Nang tangkang aalis na ako hinawakan nya ang kamay ko.

"Please, tulungan mo ako Wala akong maintindihan anong ibig sabihin nito?" - pagmamakaawa nya sa akin.

"Ayaw ko nang manghimasok pa" - nakatalikod na ako ngunit umiyak sya ng umiyak, At biglang nagsalita.

"Bakit ba lahat ng taong kailangan ko iniiwan ako! Hindi ko na alam kung bakit ako malas? Bakit ganito ang buhay ko? Bakit pakiramdam ko wala akong kwenta. Sana mamatay na lamang ako" - sabi niya nagpantig ang tenga ko sa sinabi nya.

"Walang taong malas at walang taong walang kwenta Crizza. Nabuhay tayo sa mundo ng pantay pantay. Nasa kamay natin kung paano natin pagagalawin ang sarili nating buhay. Hindi solusyon ang pagpapakamatay. Tandaan mo hindi naitatama ng pagkakamali ang isa pang pagkakamali." - inabot ko sa kanya ang papel na naglalaman ng secret message na dinecode ko kanina na nakalagay sa pocket ko.