Friends (Long Time Crush One Day Boyfriend)

Chapter [2]

                                           *************************

                                                  Childish Thing

                                           *************************

                              “oh excited much? Gutuman friend?” tanong ni cuin ng makita nitong nag mamadali ako sa pag aayos ng mga gamit sa bag ko

“naku friend wag na you magtaka, e nakita na nyang lumabas si Mr. C kaya ayan karipas agad ng takbo” naiiling namang sabad ni ren

I just pouted and make a puppy face so she will help me out, and of course ren will always be ren...agad ay na gets nito ang gusto nyang sabihin...ganyan naman kasi ito simula pa noon pag may kailangan sya or kung ayaw nya sa isang bagay alam agad nito ang dapat gawin kahit pa hindi pa sya nag sasalita

“yown ohhh?” asar naman ni lien

“katulong na katulong lang tayo friend ahhh” segunda naman ni Ally sa sinabi ni lien

“ako din friend ren padala din ng bag” pang aasar pa ni maine

“maid—“ dag dag pa ni yahmi pero this time na cut na ang sasabihin dahil binigyan siya ni ren ng death glare “of honour ang bata” pasimpleng pag iiba nito sa dapat ay banat nito

“hoy mga balasubas ano ako baggage counter?!...ay mali pala human dapat hahahaha!” masayang pahayag nito

“bakit tao ka ba? kailan pa?” asar ni yahmi kay ren tsaka na ito lumabas ng room at sumunod naman ang iba dito habang na tatawa pa rin sa expression ng mukha ni ren—naisahan nanaman kasi sya ni yahmi

Si yahmi kasi kung bumanat tipong parang hindi nya sadyang mag joke...at pag ng asar naman siryoso sobra kaya matatawa ka nalang sa sobrang dry ng pag kakasabi nya, and ren being ren hindi nya tanggap na natatawa kami sa joke ni yahmi—ren is born to be a joker, kasi sya talaga ang original na palabiro samin and when yahmi came with the cold face and kidding around like she doesn’t even meant to do it? doon palang natawa na kami at yun ang hindi ma gets ni ren kung bakit kami natatawa e napaka boring daw nito

“tong tuod na ‘to laging pasimple bumanat—tapos ang galing pang tumakas para hindi sya mabanatan pabalik!tsk!” na iiling na sabi ni ren habang nag lalakad kami sa likod ng barkada

                               “I can’t believe you like him!” maarteng sigaw ni maine sakin nasa isang bench kami at nag ku-kwentuhan dahil break time parin and na open again ang about kay Mr. C kaya ayun ako nanaman ang sinegundahan nila at of course maine the socialite again told me that it’s not healthy to like someone more than a week daw e sa case ko pa daw na more than 5 years ko ng gusto si Charlie ay pakamatay nalang daw ako

And second hindi daw deserve ni Charlie na magustohan ko for five years...dahil daw tuod ito tulad ni yahmi na tipong hindi palasalita...masungit at higit sa lahat libro lang ang kayang kaharapin...total ng sinabi nya? He’s a Geek! Hindi pa nya dinaretso ang dami pang lait na dinaanan ng mahal ko bago nya sinabing geek sya...susme sa babaing puro arti!

“why?” kunwaring tampo effect ko sa sinabi nya

“because his not even that exciting!” sagot naman nito na ikinasimangot ko

“but his gorgeous” cuin

“And he has the brain” lien

Napangiti ako sa sinabi ng dalawa dahil nagulat ako ng bigla silang nag salita and feel ko pinagtangol nila ang mahal ko sa pang aapi ng malditang si maine...and for the first time parang gusto na ko silang yakapin—sasabihin na nya sana ang thank you nya sa dalawa ng magsalita uli ang mga ito

“But his not the boy friend material” sabay sabay silang nag salita na ikinalungkot ko

guess what? lien, cuin, and maine looked at each other as if saying na ‘friend we said it in chorus!’...ang buong akala ko pa man din nag karoon na ko ng kakampi maliban kay ren but tashi? I’m wrong (tashi-again) si ren lang talaga ang tunay at nag iisang hero ko pag dating kay Charlie—sabay sabay pang tumawa ang mga ito

“akalain mo yun friend?” maine

“oo nga e sabay sabay pa tayo ahahaha” lien

“sabi na nga ba iisa lang ang may gawa ng brain cells natin e...” kunwari manghang sabi naman ni cuin tuwang tuwa ang mga ito sa sinabi nila

“iiyak na ang bata” maya maya ay sabi ni yahmi and on queue lahat sila naka tingin sakin with their famous ‘nanaman?’ look

I can’t help my self but to be misty eyes, it’s been two years since they told me not to be childish and accept jokes or judgement from others pero hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko na ma offend agad and ang worst part is that I can’t hide my feeling towards that person na naka offend sakin dahil agad naiiyak nako na parang bata

Matapang lang naman ako pag si ren ang kasama ko at kaharap ko pero pag ibang tao na mahiyain po ata ako...sa shop lang din ako nakakasigaw e pag dating kasi sa school at sa harap ng ibang tao madalas hindi ako pala salita pwera nalang kung kaibigan kita and I need to talk like recitation and pag sa mga contest na sinasalihan ko academically

“come on James we’ve talk about this a million times!” reklamo ni maine

“hindi ka na bata ok?” masungit na sabi naman ni lien with irap effect

“you shouldn’t be offended on what we just said because it’s just our opinion towards him—it’s not as if inaaway ka namin...it’s pure observation towards him kasi yun ang na fi-feel namin sa mga nakikita at naririnig namin sa loob ng class room and pag kasama namin sya everyday” mahinahong sabi naman ni cuin

“wow naman!” biglang singit ni ren sa usapan “galing nanaman sa bibig ni Miss President ang word of wisdom natin for today” pang aasar nito and I know it’s just her way of making things light dahil alam nyang inis na naman ang iba sa mga kasamahan nila dahil sa pag iyak nya

Inaasar kasi naming miss president si cuin dahil nga lahat ng mga classmate namin ay sumusunod dito...parang pag ito na ang nagsalita agad on queue dapat ginagawa mo na...and kung mag salita kasi ito para itong teacher kung mag explain sa amin, mistula kaming mga elementary student...calculated lahat ng sasabihin nito tila laging bawal ang mga offensive words dito

“at least marunong mag salita ng may katuturan di tulad ng iba” sabi ni yahmi na parang inaantok

“pinariringan mo ba ako?” parang inis nanamang tanong ni ren

“hindi bakit masakit ba?” sagot naman ng huli at tsaka na nag head set at parang sinasabi nito ‘don’t talk to me’

“grrr! Nakakainis kelan ba ko makakaganti jan sa tuod na yan? Dapat ata agad ko syang sagutin para di makapag excuse at ng mabanatan ko rin!” inis paring sabi ni ren and of course natawa nalang kami sa pag aaway nilang dalawa...actually ang pangaaway ni ren kay yahmi because yahmi simply doesn’t care ang again ren did her job very well dahil nawala ang bad vibes sa paligid...she's really ren after all

****************