✓ remember i loved you ⌗ yeonjun × beomgyu

2.0

(Yine 3. kişi olarak yazıyorum, Kitabın ta en başından 1,5 ay öncesinde bir pazar günündeyiz.)

Yeonjun oturuyordu, Beomgyu ile buluşacaktı. Onu beklerdi, genel olarak o beklerdi zaten.

"Yeonjuniee~", diye seslendi Beomgyu ona. Ne güzel gülüyor diye düşündü ve ona el salladı Yeonjun.

"Nasılsın?", diye sordu Beomgyu ona. Yüzü gülüyordu, ama mutlu değil gibiydi. Beomgyu mutlu değildi.

"Ne oldu? Üzgünsün sen.", dedi Yeonjun ona. Beomgyu saklamak için gülüyordu. Gülümsemeyi kesti ve onun yanına oturdu.

"Değilim, mutlu değilim."

"Ne oldu?"

"Taehyun, benden hoşlandığını söyledi."

Yeonjun sinirlendiğini hissetti. Sinirlenmişti çünkü Beomgyu ve Taehyun yakındı, çok yakınlardı.

"Uzak dur ondan o zaman."

"Ama o benim arkadaşım. Benim en yakın arkadaşım."

"Senden hoşlanan biri arkadaşın değildir Beomgyu."

"Ama benim en yakınım o, her şeyimi biliyor o... Ben onu kaybetmek istemiyorum."

"O sana aşıkken onunla arkadaş kalamazsın! Kafasında bir şeyler uydurursa! Sana zarar verirse ne yapacaksın!"

"Yeonjun, o bana zarar vermez ki. 15 yıldır hiç bir şey yapmadı. Şimdi neden yapsın ki?"

"Yine de senden hoşlanıyor. Onunla arkadaş olamazsın."

"Yardımcı olacağına beni çıkmaza sokuyorsun. Neden böyle davranıyorsun."

"Sana benden yakın olması sinirlerimi bozuyor çünkü."

"Ama o benim arkadaşım."

"Sana aşıkken istediğini söylesin, yok arkadaşın kalacağını söylesin, unutacağını söylesin. Sen de inan ona. Safsın çünkü. Unutmaz, birinden hoşlanıyorsun unutamazsın, arkadaşı kalamazsın. Neden beni anlamak istemiyorsun?"

"Bunca zaman kalmış şimdi neden kalamasın?"

"Beomgyu beni delirtmeye mi çalışıyorsun."

"Hayır sen beni delirtmeye çalışıyorsun. Yardımcı olacağına bana söylediğin şeylere bak."

"Doğru olan bu. Onunla arkadaş kalacaksan biz ayrılırız anladın mı?"

"Ne?", dedi Beomgyu. Beklememişti bunu. O fazla abartıyordu. Kesinlikle abartıyordu.

"Ayrılırız dedim, anlamayacak ne var?", dedi Yeonjun. Onun için kolaydı. Onun arkadaşı değildi. Üstelik kıskanıyordu. Çok kıskanıyordu.

"Abartıyorsun Yeonjun. Saçmalıyorsun. Neden bunu yapıyorsun bana. Neden kafam zaten karışıkken böyle üzerime geliyorsun!", dedi Beomgyu. Gözlerinin yandığını hissetti. Ağlayacaktı. Ağlamak üzereydi.

"Taehyun mu ben mi? Bunu seçmen o kadar zor mu?"

"O benim arkadaşım! Sadece arkadaşım! Neden saçmalamaya devam ediyorsun!?"

"Saçmalıyorum, öyle mi?"

"Evet saçmalıyorsun! Zaten kafam karışık! Yardım edeceğine beni ne hale getirdiğine bak!"

"İyi ayrılalım o zaman."

Beomgyu ona baktı. Ağlıyordu, tutmaya devam etmeyecekti göz yaşlarını. "Neden böyle yapıyorsun? Şaka yapıyorsun değil mi? Evet şaka yapıyorsun, beni bırakmazsın."

"Ciddiyim ben. Çok ciddiyim."

"Ama..."

"Gider misin parkı izlemek istiyorum."

"Beni bırakma. Böyle yapma bana nolur?"

"Gitmeni söyledim, seni görmek istemiyorum."

Yeonjun neden böyle yaptığını bilmiyordu. Sadece öyle davranıyordu. Sinirlenmemesi gerekirdi, ilacını içmiş olması gerekirdi.

"Sadece bir şey söyleyeceğim dinle olur mu?"

"Söyle, söyle ve git"

"Seni sevdiğimi unutma, olur mu?"

Yeonjun hiç bir şey söylemedi. Beomgyu arkasını döndü. Yürüdü, sağına soluna bakmadan yürüdü. Bir araba korna çalıyordu. Neden çalıyor ki? Diye düşündü. Araba çekilmesi için kormayı ona çalıyordu. Araba duramadı, Beomgyu çekilmedi.

Hiç bir şey hissetmiyordu Beomgyu. Acı, üzüntü, mutluluk... Hiç bir şey, duyguları onu terk etmişti sanki. Sadece Yeonjun'un kendisine bakıp yere yığıldığını gördü... Başka hiç bir şey görmeden kapattı gözlerini istemsizce dudaklarından çıkan sevdiğinin ismine engel olamadan.

"Yeonjun..."

_

Evet Beomgyu öldü.

Yeonjun o an şoka girip bayıldı. Kafasını vurduğu için geçici hafıza kaybı yaşadı.

İlaç dedim ne ilacı demeyin diye onu da söyleyeyim, Yeonjun sinir hastasıydı. O gin ilacını içmeden çıkmıştı

Kitap boyunca Yeonjun, Sanki Beomgyu ile konuşurmuş gibi defterine yazıyordu. Sanki onu duyacakmış gibi.

Bu bölüm kafanızda soru işareti kalmasın diye yazdığım bir bölümdü.

Bu kadar.
Teşekkürler okuyan herkese.

Bunu yazmak Yeongyu fmv leri izlerken aklıma gelmişti.
Üzgünüm her şey izlediğim fmv nin suçu...

"17'12'20"