How your life can change. (Dutch 1D fanfic)

Hoofdstuk 15

Pov Isabella

Ik krijg al een maand telefoontjes en berichten van een onbekend nummer. Dan blokkeer ik het nummer en krijg ik weer via ander nummer dreigementen dat ik dat niet meer moet doen. Dus doe ik dat ook niet. Niemand weet van dit af, hoe graag ik het iemand wil vertellen dat kan niet. Als ik niks vertel blijven ze veilig, ze weten alles van mij, Missy en zelfs de boys. Ik hou dit al een maand geheim tot nu toe denk ik dat niemand het door heeft behalve Harry. Onze relatie gaat steeds verder kapot gaat. De eerste twee weken merkte hij niks maar daarna. Hij vind dat ik geheimzinnig doe en niks vertel. Dat is waar, maar dat kan ik niet vertellen. Missy vraagt wat er is, en of alles goed gaat. Natuurlijk zeg ik van wel, maar dat is het niet. Ik ben elke dag bang dat iemand erachter komt en dat er dan iets met ze gebeurd. Dus dan heb ik liever dat ze veilig zijn, dan dat het fout gaat en het is door mij. "'Isabella we gaan eten." Ik word uit mijn gedachten getrokken. Harry komt binnen zegt het, kijkt teleurgesteld, en loopt dan weer weg. Ik sta op en krijg een berichtje, onbekend; Goedemorgen Isabella. Heb je lekker geslapen, vast wel na het berichtje van gister avond. Maar ter zaken. Jij gaat vandaag naar je eigenhuis, je neemt niks mee begrijp je dat. Je komt alleen. Als er iemand bij je is gaat hij of zij eraan en jij ook. Je bent er om 14.00 en niet later, anders weet je er wat er gebeurd. Je laat je mobiel waar je nu bent. Dan zie ik je om 14.00 niet vergeten. Verwijder dit bericht net als al je andere.

Missy komt binnen "Isabella kom je nog?" "Ja ik kom eraan." "Is er iets je ziet een beetje wit?" "Beetje slecht geslapen meer niet." "Kom dan eten we wat en voel je je vast al wat beter.' Ik knik, helaas komt dit niet door het te weinig slapen. Helaas komt het dat ik waarschijnlijk vandaag mijn stalker ga ontmoeten.

Na het eten pak ik pen en papier en schrijf een brief. Ik ga er niet vanuit dat er iets fout gaat, maar voor het geval dat weet ze ongeveer wat er aan de hand is. Natuurlijk kan ik niet de waarheid vertellen maar dat hoeft ook niet. Ik doe alles om haar hier niet mee in te slepen. En derest natuurlijk ook. Als je van iemand houd dan doe je alles voor ze. Ik begin te schrijven als iedereen weg is uit de keuken.

Lieve Missy,

als je dit leest ben ik waarschijnlijk al een paar dagen weg. Ik kan je niet uitleggen waar ik ben, of waar ik mee bezig ben, dat weet ik zelf ook niet. Maar als je het nummer If I told you - Jason Walker luistert wordt het denk ik allemaal wat duidelijker voor je. Sorry Of beter gezegd Super sorry! Kun je Harry zeggen dat het me spijt en dat ik geen keus heb, laat hem dat nummer ook horen.Kunnen je zorgen dat hij geen domme dingen doet, hij betekend te veel voor me. Trouwens sorry voor alle leugens.

Liefs je zus.

Ik vouw hem op en leg hem in een kasje in de logeerkamer. Dat is waarschijnlijk de laatste plek waar ze zullen zoeken, als ze gaan zoeken. Na alles wat ik heb geheim gehouden en de vriendschappen die steeds meer kapot zijn gegaan door dit. Dan snap ik ook wel dat ze me na een paar dagen niet gaan zoeken. Maar er gaat niks gebeuren. Ik ga zo naar huis en dan is het morgen weer snel voorbij... Wie hou ik voor de gek. Hij of zij heeft met een maand lopen stalken, dat gaat niet van de een op de andere dag over. Snel kijk ik hoelaat het is en het is 13.15 ik heb nog drie kwartier om alleen thuis te komen. Ik leg mijn mobiel ook in de la en ik loop snel naar missy toe en klop op Nialls deur. "Binnen." Ik open de deur en Niall en Missy zijn er allebeij. "Mis, ik ga naar huis voor een paar dagen denk ik." "Maar waarom?" "Ik heb wat tijd voor mezelf nodig. Misschien had je het niet door maar tussen mij en Harry loopt het niet zo lekker. Misschien als ik een paar dagen voor mezelf neem dat het dan beter gaat." "Dan ga ik met je mee." "Nee! Blijf jij maar gewoon bij Niall." En ik kijk hem aan, "Ik kan je vertrouwen dat je op haar let toch?" "Mijn woord heb je hoor." Ik lach naar hem. "Voor je het weet ben ik terug, ga leuke dingen doen. Ik zie je snel weer." Ik wil de deur uitlopen als missy nog wat wil zeggen, "Je moet me zweren dat je geen gekke dingen gaat doen. En dat als ik je de volgende keer zie alles goed is met je." "Ik beloof,-" "Nee je moet het zweren." "Ik zweer het. Maar ik ga nu oke, is het trouwens goed dat ik een fiets leen?" "Tuurlijk." Antwoord Niall. Ik loop de deur uit en ik heb nu al een schuldgevoel. Want wie weet ben ik de volgende keer wel helemaal niet oke. Ik trek een sprintje, pak mijn jas, sleutels en fiets zo snel mogelijk naar huis. Er staat geen auto of zo, dus misschien moet hij nog komen. Ik zet de fiets opslot en open de deur ren naar mijn kamer en als ik de deur open, staat Paul bij mijn bed. "Heb je me gemist?" "Paul..Ik..Ik had niet gedacht dat jij.." "Nee echt niet? Ik voel me vereerd" Hij loopt naar het raam, "Je zou alleen komen! Wil je dat er iets met je vrienden gebeurd?!" "Nee, ik ben alleen gekomen." Hij loopt naar mij toe pakt mijn arm en laat me uit het raam kijken. "Wie is dat?!" Ik ben stil. "Vertel het me of ik zorg dat hij er nu aangaat." "Oke ik vertel het. Het is Harry mijn vriendje." "Je vriendje." De bel gaat. "Jij gaat hem vertellen om weg te gaan. of ik doe het." "Ik ga al." "Voor het geval dat." Hij haalt een geweer te voorschijn en houd het tegen me hoofd. "Lopen." Ik loop angstig naar beneden en doe de deur zover open dat alleen ik zichtbaar ben. Paul staat achter me en houdt het geweer nog steeds tegen mijn hoofd. "Harry.." "Niks zeggen ik moet wat weten." Hij begint te zingen;