Ben Bu Aşkta Yokum!

2.Bölüm~Klüp

Merhaba arkadaşlar. Bir gün içerisinde tam olarak 3 bölüm yayınladım. Belki girişi bölüm olarak saymazsınız ama olsun. Yinede 2 bölüm yayınlamak az degil. Öyle değil mi? O zaman lütfen hakkını verelim biraz. Bugün hikayeyi 14 kisi gördü ama sadece 1 Vote var. Okuyan arkadaşlardan rica ediyorum. Lütfen begenin ve hikayenin daha çok okunmasını sağlayın. Desteklerinizi bekliyorum. Şimdiden çok tesekkur ederim. Sizi Seviyorum Güzel Okuyucularım♥
Multimedia~Song From a Secret Garden

Sonunda sıkıcı Fen dersi bitmişti. Eve yine arkadaşlarımla döndüm. Bugünden anladigima göre bu sene hayatımda çok şey değişecek. Çünkü çok farklı bir suru insanla tanıştım. Hepside çok tatlı. Dicle ile bir çocuk gördük. Ölen bir arkadaşımız vardı. Tıpkı onun sarışın haliydi. İsmini çok merak etmiştik. Ve en sonunda bir şekilde öğrendik. Oguzhan. Ama cidden çok benziyordu. Yine bir arkadasimiza çok benzeyen bir çocuk gördük. Onunda ismini öğrendik. Emirhan. Bunları geçtik. Yaz ayında olduğumuz için havada baya güzeldi. Dışarı çıkmak isterdim ama annem izin vermedi. Ebeveyn koruması iste. Peh. Sanki dışarıda beni yiyecekler varya. Çok sinirleniyorum bazen ama yinede kazanan annem oluyor.

Eve geldim ve okulda cekindigimiz fotoğraflara baktım. Gizem ile, Dicle ile, Simge ile. Hepsine gulerek baktım. Daha sonra beni hep ağlatan bir melodi var. ~Multimedia~ Onu açıp dinlemeye başladım. Nedendir bilmem. Ama bos yere ağlamayı çok severim. Ama ağlarken çok kotu oluyorum. Saçlarımı cekistiriyorum, tırnaklarimi avuclarima batiriyorum. Ama rahatlatiyor işte. Belki 4 sene boyunca bir okuz yüzünden aci cektigimde rahatlama yöntemi olarak kullandigimdan şimdide rahatlatiyordu.

~FlashBack~4 Sene Öncesi ~
4. sınıfa başlıyorum. Arkadaslarımı çok özledim. Sınıfa girdim. Ve hemen yeni iki tane kız geldi. Dila ile yanlarına gittik. İsimlerinin Doğa ve Dicle olduğunu öğrendik. Dicleye çok kanım ısınmıştı. Ardından çok yakin arkadaş olduk. Sürekli beraber takılmaya başladık. Her seyimi onunla paylaştım. O da ayni şekilde benimle. Daha sonra bir oğlan gördüm. Bizden 1 yas büyüktü. Ama çok yakışıklıydı. Hemen gecistirip sinifa geçtim. Ama sanirim kaderin cilvesiydi. O günden sonra hep onunla karşılaşmaya başladım...

~3 Sene Öncesi~
Bu sene 5.sınıfa başladım. Çok heyecanliyim. Çünkü seneye 6.sınıf olacağım. İstiklal Marşı torenimiz bittikten sonra sınıflara çıktık. Yan sinifimiza girenleri görünce sok oldum. Çünkü o sınıfta benim hoşlandığım çocukta vardı. Dicle'nin beni durtmesiyle kendime geldim ve sınıfa girdik. Daha sonra Esma'nın abisi olan İsmet ile tanıştık. Hep beraber oynamaya başladık. Oynamak derken teneffüslerde bahçede kızlı erkekli ip atlamaca oynuyorduk. Tamam. Biliyorum. Çok çocukça gelebilir ama tam olarak 4-5 tane ipin birleşimi bir ipimiz vardi. Aslında ona ip demek biraz ayıp olur. Halattı mübarek. Her neyse. Ben ip atlamadigim için sürekli cevirirdim. Hoşlandığım çocukta bizimle oynardı. Daha sonra Facebook üzerinden ismini öğrendim. Ömer Faruk Hatipoğlu. İsmi bile hoşuma gitmisti. İlerleyen zamanlarda Ömer ile çok yakin olmasakta İsmet ile baya yakin olmuştuk. Ve teneffüslerde beni koridorda gidiklardi. Çok eglenirdik. Daha sonradan ogrendim. İsmet benden hoslaniyormus. Klüp olduğu bir gün İsmet koridorda "Berra Seni Çok Seviyorum!" diye bağırmıştı. Çok utanmistim. Çünkü ilk defa boyle bir şey yasiyordum. Hemde bana boyle bir şey yaşatan çocuk hoşlandığım çocuğun en yakin arkadaşıydı. Ve bunu o da duymuştu. Peki simdi ben ne yapacaktım?