Mr. Star

Bölüm- 1

Hiçbirşey son zamanlarda Affan'nın istediği gibi gitmiyordu onun hayatı planlıydı yemek saati ,uyku saati ,prova saatleri hata çekim saatleri . Affan kuralarına sadık yaşayan bir adamdı sıkı çalışan realist bir adamı onu başarılı yapanda herkesten ayıranda realisti onun için oyunculuk setde başlar orada biterdi. Hayat ise oyunculuğu yalanı hayatına katması için zorluyordu . Alayla sırıttı "Ne dediğinin farkındamısın?" menajeri gerilen ortamı yatıştırmak için "buna mecbursun Affan." genç adam sinirle saçlarını çekiştirdi ardından yumruğunu masaya indirdi. "Hiçbir şey yapmak zorunda değilim! Ben Affan Karaaslan'ım herkes bu konuya nasıl bakacağımı biliyor !" Menajeri bıkın iç çekti "Ne dememi bekliyorsun? düşüyorsun zirveden zamanla unutuluyorsun ." orta yaşlarına gelmiş adam ellerini masada birleştirdi. "Bu magazin haberi , hayranlarınla aranı güçlendirdi farkında değilmisin, onların gözlerinde imkansız bir olayı gerçek hale geliyor. Bak yılardır beraber çalışıyoruz ben senden daha uzun zamandır bu camiyadayım bildiğim  bir şey varsa bazen insanlara görmek istediğini göstermelisin." genç adam kaşlarını çatıp mavilerini boş duvara sabitleyip düşündü bir süre "Buda bir oyun ,Ben ona aşık olmam" menajeri ise "Bu oyun şart ,ya kariyerin yada o oyun" aslında ikiside biliyordu iki seçenekleri olmadığını. Affan sesiz kaldı , sesiz bir kabulenişti 

Her şey Affan'ın kafasını dinlemek için tek başına menajerinden habersiz sokakta dolaşmaya çıktığında fanlarına yakalanması ile başladı ,fan izdihamından kaçarken ona kızıl saçlı bir kız yardım etmişti. tam herkesten kurtulduklarını düşünürken paparazilere yakalanmışlardı yalan haberler yazılıp çizilmeye başlamıştı. Affan mantık insanıydı kimse bir kadın ile el elle görmemişti en basidinden onun yanında hiç kadın görmemişlerdi fanların ilgisini çekmişti ve fazlasıyla çoğunun hoşuna gitmişti ,şirket ve menajeri haberleri doğrulamasını istemişti.

Affan ise buna karşıydı ,kimseyi kandırmak istemiyordu, olduğu gibi görünmek ve prensiplerine bağlı kalmak istiyordu. anlaşılan hayat  ona ters köşe yapmıştı.  

Menajeri sessizce odayı terk etmişti, Affan öfkeyle ve köşeye sıkışmışlık hissi ile masanın üstündeki her şeyi yere fırlatmıştı "Lanet olsun!"  bütün bedenini saran öfke yüzünden bu oyuna mecbur eden kızdan iliklerine kadar nefret etmişti eğer o olmasaydı , bir şekilde kurtarabilirdi kendini ,tanımadığı bir kız  nasıl bir anda bütün düzenini altüst edebilirdi ki? düzenini bozduğu yetmiyor gibi farkında olmadan  hayatına yerleşiyordu .

.

.

.

Affan masanın karşısında oturan o günkü "kahramanı" na bakıyordu ,kıza ait hatırladığı tekşey ise kızıl saçları birde ay kadar beyaz teni. şimdi daha yakından inceleme fırsatı bulmuştu parlak yeşil gözleri minik şekilli burnunu  beli belirsiz çilleri pembeye yakın dolgun dudaklarını. Affan hayatı boyunca bir kızı ilk defa dikkatle  inceledi, olaylar yaşanmadan önce ona kızıl saçlı kızı sorsalardı sanat eseri derdi.  usta bir resamın ellinden çıkmış şaheser bir tabloya benzetirdi yada  gün batımı derdi kızıl saçları ona gün batımını anımsatıyordu , karşısındaki kızın heycanlı ve gergin olduğu her halinden beliydi her an bayılacak yada çığlık atarak kaçacak gibi bir izlenim uyandırıyordu Affan ' da "o gün için teşekkür ederim." demişti tok sesi ile Affan .Kız ürkek sessi ile "Rica ederim"  demişti. Affan alayla sırıtmamak için kendini zor tutmuştu karşısında o gün ki cesur kız yoktu onun sessiz ne dersen onaylayan ikizi vardı sanki "Adın ne?" diye sordu "Hazal"   buluştukları kafede müzik değişmişti "yüreğimden tut" çalmaya başlamıştı. iki taraf sessiz kalmayı seçmişlerdi Affan konuşmak dahi istemiyordu ona saçma geliyordu ama işler karşı taraf için farklıydı onu hayata  bağlayan adama baktı  kaç gece bu şarkı ile uyumadan önce onu  hayal etmişti imkansız gelen hayalerini  süsleyen adam karşısında oturuyordu içinden "keşke zaman dursa" diye geçirdi onca acıya göğüs geren kocaman yüreği karşısında duran adama yenik düşmüş delicesine atıyordu "Ben buradayım fark et " der gibi kelimeler sanki boğazına tıkamıştı Affan şarkı bittiğinde  "Tekrar seni ne zaman görebilirim ?" demişti. kız anlamaz gözlerle baktı bir süre "Pardon?" dedi ardından . Affan tek kaşını kaldırdı " seni tekrar ne zaman görebilirim?" kız gergince ellini masanın altına indirim eteğini tuttu "Ne zaman müsaitsiniz ?" dedi "Resmiyete gerek yok müsait olduğum zaman konusu için yoğun bir adamım ama sana ayıracak zamanım her zaman var" birçok kızın eridiği gamzeli gülümsemesini sunmuştu. kız  sessizdi utandığı için çilleri daha çok belirginleşmişti Affan ise hemen çıkıp gitmek istiyordu konuyu uzatmamak için "Telefonunu versene" kız telefonunu uzatmıştı Affan ekranı açınca kilit ekranda kendini görünce bir an şaşırmıştı şaşkınlığını beli etmeden seri şekilde numarasını yazmıştı kendine mesaj atıp kıza uzattı "Her zaman yazabilirsin "saate baktı "Sete geç kalıyorum seni evine bırakayım" kız çantasını aldı yan sandalyeden "Ben kendim giderim" Affan başıyla onaylayıp kıza cadde sonuna kadar eşlik edip aracına binip dediği gibi sete geçmişti . kız bir rüyadan uyanmış gibi yaşadıklarını tartı ardından kocaman gülümseyip elleri kalbine gitti "Bunlar gerçek tıpkı onun gibi"  evine kadar kocaman gülümseyerek gitmişti . 

**************************************************

şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim Hazal'ın dünyasına adım atmış olursunuz . eminim birçoğumuzun imkansız dediği aşkları var gerçek ama imkansız gelen bazen hayat bir tarafa adil davranmaz aşkın yükünü ona yıkar değilmi?  bir aşkı tek başına taşımak zor gelir ama yinede taşır , aslında nasıl baktığımız önemli belki o yanlış kişi yada sizin onu aşık etmenizi bekliyor belki oda sizi çok seviyor ama araya oda olmaz beni sevmez diyordur ? ölümlü dünya bazen yapmanız gerektiğini hisetmeyi beklemeyin söyleyin cesaretiniz olmasın bırakın yanlış kişi olsun en azından denemedim demeyin  çünkü bir sevdayı yüreğinde taşıyan insan yıkılmaz düşer ve tek başına olsada kalkmasını bilir kendinize güvenin yalan dünyaya rağmen siz güzel sevin ...