Z pozoru cicha woda. Ułożona, śliczna dziewczyna, mogąca walczyć o serce wielu mężczyzn, ale nie jego... Nie zadufanego w sobie dupka, którego krzywdząca przeszłość zmusiła do przyjmowania na co dzień fałszywej, nieprzychylnej maski.
On niszczy jej...
Najgorszą częścią odkochiwania się jest zastanowienie, czy będzie Ci dane ponownie się na kogoś tak bardzo otworzyć... Czy czując na szyi jego oddech będziesz pod wpływem elektryzujących dreszczy, rozmawiając z nim zapomnisz o całym, otaczającym Cię świecie, a tonąc w jego ramionach pomyślisz, że właśnie tak chcesz spędzić resztę swojego życia.
Resztę wspólnej wieczności...
Najgorszą częścią nieszczęśliwej, szczenięcej miłości, która zmusza do odkochiwania się, jest świadomość, że w każdej chwili możesz ujrzeć go z inną. Trzymającego ją delikatnie za rękę, subtelnym ruchem odgarniającego kosmyki jej włosów za ucho, czy muskającego jej malinowe wargi swoimi. Ciche igiełki tańczące wewnątrz serca, rozpalające ciało, zmuszające krew do wrzenia i produkujące piekące łzy, napływające pod desperacko zaciśnięte powieki, stają się wówczas codziennością. Przykrym doświadczeniem towarzyszącym Ci niemal na każdym kroku smutnego, przepełnionego cierpieniem życia.
Cierpieniem miłości.
Ona. Młoda Niemka o ślicznych, zaróżowionych policzkach, szarobrązowych, rozbieganych tęczówkach, grubych, brązowych włosach, lekkimi falami opadających na ramiona i szczerym uśmiechu, którego widok zapiera dech w piersiach, była zakochana. Od początku liceum, gdy za namową sławnego brata pojechała na konkurs i zobaczyła go w strefie bezpiecznej po skoku, jak zadowolony, szczerząc zęby, macha w kierunku kamery, wzdycha tylko do niego. Ostatecznie w Bischofshofen zajął siódme miejsce, czego prędko poszła mu pogratulować.
I wtedy już wiedziała. Musiała odpuścić. Nie miała prawie żadnych szans, by dostać u niego choćby tytuł przyjaciółki.
A może jednak?
Nie, po co się łudzić?
Po co też rozpaczać przez coś, czego nie mam, bo o to nie walczę?
To pozwala odetchnąć. Złapać oddech i ogarnąć się, gdy widzisz go z tym słynnym tabunem ślicznych dziewczynek, zapatrzonych w jego buźkę. Dziewczynek, które zostaną kopnięte w dupę, gdy tylko się przed nim otworzą...
Lena, przecież to zwykły łajdak!
Gbur, prostak, cham, dupek, idiota nieustannie bawiący się ludzkimi uczuciami, nieliczący się z nimi, pajac, egoista, ćwok, prymityw, tępak i przede wszystkim nieprzeciętny chuj!
A jednak go kochasz. Dlaczego?
Bo... Pod tą całą, głupią maską, obraną przez wydarzenia z przeszłości, kryje się pokrzywdzony, delikatny człowiek, potrzebujący pomocy, by się z tego paskudnego bagna wygrzebać.
Człowiek, który przez swoje głupie zabawy, zmienił Twoje życie na zawsze. Obrócił je o sto osiemdziesiąt stopni. Zniszczył je!
Nie. Już tak nie myślę. Nie mogę tak myśleć.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
