"ဂ်ီမင္"
"......"
"ဂ်ီမင္"
ျပန္ေရာက္လာကထဲက ေက်ားေပးကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္ေကာင္ေလးေျကာင့္နာမည္ကိုသာ တဆာဆာေခၚမိေတာ့ မ်က္ေစာင္းေလးျဖင့္လွၫ့္ၾကၫ့္တယ္
"ခင္မ်ားဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ"
ကတိသစၥာစကားတို႔အဆံုး ႏူတ္ခမ္းေလးအားဖြဖြငံုေထြးလိုက္သၫ့္အခ်ိန္ကစ ရဲတြက္လာတဲ့ဂ်ီမင္ပါးမို႔မို႔ေလးေတြက ယခုခ်ိန္ထိခပ္ရဲရဲေလးျဖစ္ေနဆဲ
"အဲ့လိုအေစာႀကီးအိပ္လိုမရဘူးေလ ဂ်ီမင္"
"အခါတိုင္းလည္း အိပ္ေနက်ပဲကို ဘာကိုရစ္ခ်င္ေနျပန္တာလဲ မင္ယြန္ဂီ"
"ကိုယ္ ေယာက်ၤားကိုယ္ နာမည္အျပၫ့္အစံုေခၚေနတာက စိမ္းကားလြန္းရာက်မေနဘူးလား ေဘဘီ"
"အိမ္မက္ပဲ ဆက္မက္ေနလိုက္ေတာ့ မင္ယြန္ဂီ"
"အိမ္မက္မက္ဖို႔ကေစာလြန္းေနေသးတယ္ ဂ်ီမင္ အရင္ဦးဆံုး ကိုယ္အိမ္မက္ေတြလွဖို႔အတြက္မင့္ရဲ့ သည္းသံေလးေတြလိုအပ္ေနတယ္"
"ခင္မ်ားက တကယ္ကိုႏွားဘူးပဲ"
"စိတ္ခ်ပါ ကိုယ္ကမင့္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ဘူးမဲ့ သီသန႔္အဖိုးတန္ႏွာဘူးေလး"
ယြန္ဂီစကားအဆံုး ဂ်ီမင္ကမ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာၾကၫ့္သည္ ဆိုလိုရင္းက မႏိုင္းဘူးဆိုတဲ့သေဘားမ်ိဳးျဖင့္
"ဒါက ကိုယ္တို႔ရဲ့မင္ဂါလာဦးညဆိုတာေတာ့သိပါတယ္ေနာ္"
"ခင္မ်ားပဲေျပာခဲ့တယ္ေလ ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔က ...အဲ့လိုမ်ိဳး အားးးမသိေတာ့ဘူး"
ပါျပင္းမ်ားပိုမိုရဲတြတ္လာကာ အထစ္ထစ္အေငွာေငွာစကားမ်ားႏွင့္ ဂ်ီမင္ကအရွတ္သည္းေနသၫ့္ပံု
ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္မဟုတ္ေပမဲ့လည္း ခံစားခ်က္ခ်င္းကမတူညီၾကတဲ့အတြက္ ဒီအေျခအေနကျဖစ္သင့္တယ္မလား
အမွန္ဆို ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္လူပ္ရွားေနတယ္
ဒါကနည္းနည္းေတာ့ရယ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား ကြၽန္ေတာ္လိုလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အတြက္ေလ
YOU ARE READING
🔇 SILENCE 🔇
Romanceပတ္ဂ်ီမင္က မင္ယြန္ဂီအပိုင္!! 🔇 Silence 🔇 [YoonMin] [Completes]•✓