EPILOGUE
(author’s note:ako yung 3rd person!! Haha pam paepal lang!! XD)
3rd person:
8 years later…..
“you may kiss the bride!”.
Nagpalakpakan lahat ng bisita.
Napakasaya ni Althea, dahil finally,
her bestfriend found the man that will gave her a true love.
“parang kahapon lang tinititigan mo lang si Marco but look, sya na yung makakasama mo for the rest of your life ^___^”. Mangiyak-ngiyak na sabi ni Althea kay Pau hbang yakap-yakap niya ito.
“wag mong sasaktan bestfriend ko aH. Kundi paglalamayan kah!”. Pagbibiro nya kay Marco.
Pinili ni Althea na umalis at wag nang sumama sa reception.
Nagtungo sya sa paaralan kung saan sya naka-graduate ng highschool. Ito rin yung paaralan kung saan sya nagtuturo ngayon.
“;;;anong akala mo computer lab na ito? Gaybar? Dito pa talaga kayo …grr…shame on you”.
Naalala nya yung mga panahong halos isumpa nya ang lalaking iyon, si wako-wako....
“ako kaya? Kalian ko mahahanap yung taong di ako iiwan?!”.
Napabuntong hinga nalang sya.
Paalis n asana sya sa computer lab ng bglang magbukas lahat ng computer at laking gulat nya ng Makita nya ang litrato nya nung highschool pa lamang sya sa bawat desktop.
May mga narinig din syang tumatawag sakanya mula sa labas, at nang silipin nya ito,
nakita nya sa my court ang mama at kapatid nya,
ang mga kaibigan nya including Pau and Marco,
pati mga co-teachers nya nandoon.
Bumaba sya at mula sa kinatatayuan nya ay nakita nya ang isang pamilyar na mukha.
ALTHEA’S POV
Bakit nandito sila? Anong meron? May program ba?? Mula sa kinatatayuan ko ay nakita kong may nakatayo sa stage, may hawak na gitara......isang pamilyar na mukha…
sinimulan nya ang pagkalabit sa strings ng gitara nya...
~Ikaw na ang nagsabi na ako’y mahal mo rin
At sinabi mong, ang pag-ibig mo’y di maglalaho
Ngunit bakit sat wing akoy lumalapit ika’y lumalayo
Puso’y lagging nasasaktan pag may kasama kang iba
Diba nila alam, tayo’y nagsumpaan… na ako’y sayo at ika’y akin lamang…
Muling nagtama ang aming mga mata.
Nagflashback lahat nga mga pangyayari noong highschool ako. Biglang lumabas ang mga studyanteng tinuturuan ko at nag-abot ng tig-iisang rosas sakin.
Kahit anong mangyari, pag ibig ko’y sayo parin
At kahit ano pa ang sabihin nila’y ikaw pa rin
Ang mahal.. maghihintay ako kahit kailan
Kahit na umabot man ako’y nasa langit na
At kung di ka Makita, makikiusap kay bathala
Na ika’y hanapin at sabihing ipaalala say o
Ang nakalimutang sumpaan na ako’y sayo at ika’y akin lamang…
Bumaba sya mula sa stage at unti-unting lumapit sa akin. Kasabay ng paglapit nya ay ang pagtulo ng mga luha kong kuawala sa mata ko.
Umasa kang maghihintay ako kahit kailan kahit na
Umabot man ako’y nasa langit na
At kung di ka Makita, makikiusap kay bathala
Na ika’y hanapin at sabihing ipaalala say o
Ang nakalimutang sumpaan na ako’y sayo at ika’y akin lamang…
Niyakap nya ko at niyakap ko rin sya ng buong higpit.
“namiss mo ko PM?”.
Tumango lang ako, di ako makapagsalita.
“ako den sobrang namiss kita!”. Kumalas ako mula sa pagkakayakap niya..
“althea, next week aalis na ulit ako papuntang London ..”
nalungkot ako sa sinabi nya, ang daya naman aalis na agad sya.. (,-_-,)
“pero hindi ako aalis hangga’t di ka kasama…”
O_O
Lumuhod sya a harap ko
at naglabas ng isang maliit na pulang kahon..
“althea, please marry me……”
0_0
tinignan ko sina mama at si Pau,
nakangiti sila sakin..
Tumango ako….
“YESSSSS!!” sigaw nya...
Muli nya kong niyakap…
“wako-wako I love you”
“hindi mas mahal kita Althea!!”
“you may kiss the bride!”
Hanggang ngayon di ako makapaniwla na ang nasa harap ko at ang kasama ko ngayon dito sa altar ay ang lalaking halos ibaon ko sa lupa……
sa sobrang inis !
“congrats vhezt!!!!!!” ako naman ang binabati ngayon…..
“honey?”
“hmm”
“bago tayo umuwi sa Pinas..ililibot muna kita ditto sa London huh?”
“I love you”
“I love you more, Andy”
“hindi I love you more than u love me, ok”
“hindi nga kasi, I love you more than I love you means……”
“eh I love you nnga kasi ehh”
“alien!!!”
"yie.. kayo na talaga sweet..... vhezt!!"
Salamat sa pagbasa nito… naappreciate ko ng sobra!! ^___^
Cherryplump at ur service
