Wolf in a sheep cloth

Prologue

Darwin's POV
"Darrrrrrwiiiinnnnnnn..... Where are you?....... Fvck you Darwin!! I said... Where the fvck are you?!! Answer my goddamn question!!" sabi niya.

Fvck! Bakit ba hindi namin siya napag hinalaan agad. Sa inosente niyang mukha, sa galing niyang umarte at magdahilan ibang-iba siya ngayon. Ngayon na alam na alam ko na ang tunay niyang kulay. Tinignan ko ang gawi niya at nakita ko na papalapit na siya sa puwesto ko. Pinigilan kong gumawa ng kahit na mahinang inggay.

"Don't be scared Darwin... I just want to kill you"

Ayoko pang mamatay
Ayoko pang mamatay
Ayoko pang mamatay

Yan ang mga katagang umuulit sa utak ko pero ito na talaga ang katapusan ng isang Darwin Cruz. Pero napatigil siya ng may mga natumbang gamit sa kaliwang bahagi sa may bandang dulo at agad naman siyang umalis papunta doon. Medyo nakahinga ako ng maluwag at naka pag pahinga ng kaunti, akmang aalis na ko ng biglang nanigas ang buong katawan ko. Narining ko siyang tumatawa na parang si satanas.

"Kala mo di kita mahahanap noh?" tanong niya sakin na parang naglalaro lang kami ng tagu-taguan. Di na mapigilan ng buong katawan ko ang panginginig lalo na't may nakatutok na patalim sa may kaliwang babang parte ng likod ko.

"Alam ko ang nasa isip mo Darwin" sabi niya. "Gusto mong mabuhay diba?" seryosong tanong niya. Hindi ako sumagot at tanging tango lang ang ginawa ko. "Harap ka sakin" utos niya tinaas ko pa ang dalawa kong kaway at unti-unting humarap sa kanya.

Doon ko ulit nakita ang pag kakaiba niya sa pinakitang katauhan niya noon at ngayon, malayong malayo. Nakatutok pa rin ang patalim sa akin. Napalunok ako sa takot na ganon din ang mahihinatnan ko katulad ng mga barkada ko. Pinatay na walang kamalay-malay. "You want to live right?" tanong niya ulit.

"Please gusto ko pang mabuhay" pag mamakaawa ko.

"Ok then... Kill me and you live" sabi niya sa akin. Kinuha niya ang kanang kamay ko at inilagay ang patalim sa kamay ko. "You have two choices kill me or run away" sabi niya. Kill or run away? Kill? Kill?!! Papatayin ko siya? Hinawakan ko ng mahigpit ang patalim na binigay niya sa akin. This is my chance to live mabubuhay ako pag pinatay ko siya. "Time is running Darwin" sabi niyasakin sa seryosong mukha. Wait I have two options kill or run.

Run!!

I grab the opportunity to run. I just run, hindi ko siya nilingon para tignan kung sumunod siya sa akin. But I run fast that I could. Hindi ako tumigil hanggang sa may nakita akong tao na may hawak na flashlight. Thank goodness at may ibang tao! Pero nagulat ako ng tutukan ako ng mga ito.

"Darwin Cruz your under arrest sa kasong serial killing" sabi ng may flashlight na pulis pala.

"Pero wala po akong kasalanan" pagpapaliwanang ko.

"Bata sumuko ka na ilapag mo ng dahan dahan ang patalim na hawak mo" sabi ng chief of police sakin. Naalala ko na hawak ko pala ang patalim na binigay niya sa akin.

"Sir hindi po sakin toh hindi po ako mamamatay tao" paliwanang ko pero hindi nila ako pinakingan sa huli wala na akong nagawa at sinunod ko na lang ang sinabi nila.

"Men kunin niyo ang murder weapon niya at ihanda niyo na ang sasakyan" sabi ng chief of police.

"Sir nakita ko po yung biktima may tama po siya ng saksak" sulpot ng isa pang pulis.

Nalilito ako sa mga sinasabi nila ako yung biktima dito pero "AHHHHH PLEASE OFFICER ILAYO NIYO AKO SA LALAKING YAN MAMAMATAY SIYA!! PAPATAYIN NIYA KO!! PINATAY NIYA KAIBIGAN KO!! PAPATAYIN NIYA TAYONG LAHAT!! PAPATAYIN NIYA TAYONG LAHAT!! " sabi niya habang inilalayan papuntang ambulansya para gamutin.

"Nababaliw na yung bata sa ginawa mo. Grabe ang truma na binigay mo sa kanya. Dapat hindi ka makulog ng taon lang" sabi ng chief of police.

Sinakay na ako sa sasakyan at kahit na may nag babantay sakin wala akong balak na tumakas. Tinignan ko siya kung paano siya umarte na parang nababaliw dahil sa tindi ng truma na inabot. Talagang mapapahanga ka sa husay niya. Mapapaniwala ka talaga kahit na alam ko kung ano ang totoo niyang kulay.

Alam kong pinag-uusapan at pinag-mamasdan ako ng mga pulis ang iba naman ay binabantayan ako ng maigi pero wala akong pake. At nang malaman kong aalis na kami papuntang prisinto tinignan ko ulit siya at nakatitig siya sa akin na parang alam na alam nitong iyon ang gagawin ko.

Ang na trumang biktima ay pinakita ulit ang totoong kulay neto ngumiti ng pagkatamis tamis sakin. Nginitian ko rin siya, ngiting mapakla "Psycho" sabi ko at umalis na kami.

Nang makarating sa prisinto ay agad akong inintriga ng mga pulis. Kung bakit ko pinatay ang ibang mga tao, kabilang na ang lima kong barkada at muntik ng patayin ang isa. Naalala ko kung gaano kasaya ang lahat kung gaano kami nagtatawanan, nagkukulitan, nagkakatampuhan, at nagkakabatirin sa huli.

Pero ano pa nga ba ang magagawa ko dahil lahat sila ay patay na. Dahil sa kanya, siya na 'witness' kuno ng mga pulis sa kasong serial killing case. "Mr. Cruz?!" napabalikwas ako ng tawagin ako ng pulis.

"Ano ang koneksyon mo sa kanila?" sabi ng pulis na nag iintriga sakin at pinakita ang mga larawan ng mga pinatay niya kasama na ang mga kaibigan ko.

Napangiti ako ng mapakla ng makita ko ang larawan niya. Matamis na nakangiti at napakaganda tignan pero siya ang pumatay sa lahat ng mga tao at ng mga kaibigan ko.

Tinuro ko siya at nagtataka namang tumingin ang pulis. "Binuhay niya ko kasi makasarili ako" sabi ko at may na mumuong tubig sa aking mata.

"Hindi kita maintindihan Mr. Cruz" sambit niya.

"Alam niyang duwag ako kaya pinaparusahan niya ko" at tuluyan ng tumulo ang luha sa mga mata ko. Hindi ko mapigilan ang sarili ko.

"Hindi ako ang pumatay Sir biktima po ako dito" mangiyak ngiyak na sambit ko. Tinignan lang ako ng pulis at di sumasang ayon sa sinabi ko.

"Tatawagan ko na lang ang pamilya ng mga biktima at ang mga magulang mo Mr. Cruz, maiwan na kita" sabi niya at iniwan akong mag-isa. Tinignan ko muli ang larawan niya namuo ang galit sa dibdib ko at mabilis na pinunit ang larawan niya. Demonyo siya sana pala di ko na siya nakilala kung ganito ang gagawin niya sa akin, sa amin.

"Kill me or run away"

Naalala ko ang mga katagang sinabi niya sa akin. Kahit naman alin sa dalawa ang piliin ko makukulong pa rin ako. Pero kung pinili ko siyang patayin at di nagpakaduwag makakaganti ako sa ginawa niya sa mga kaibigan ko at ayos lang na makulong ako. Basta mawala lang ang demonyong yon.

Mamamatay tao!! Bitch!!

Naramdaman ko ang pagod sa buong katawan ko. At kasabay ng pagbigat ng talukap ng mga mata ko. At unti-unting nakatulog habang iniisip kung paano nag simula ang lahat ng ito. Kung paano niya pinatay isa-isa ang mga biktima niya at ang mga kaibigan ko.

ฅ^•ﻌ•^ฅ
:ayos lang ba? Sorry po kasi first time ko pa lang magsulat ng mystery/thrill. So hope you like it.

Wag kalimutan mag bigay ng comment