VIII

235 44 21
                                    

İki katlı evde, dört kişi hayal edin. Ve bolca sevgi.

Hyunjin minik kızları Mina'yı kucağına otururken Seungmin de Kyun'a sıkıca sarılmıştı.

'Hazır mısın Jinnie?'

Bu sefer hazırdı Hyunjin. Tamamlanmış hissediyordu. Geçmişi bir kenara atıyor ve sahip olduğu sıcak aileye şükrediyordu.

Özellikle Kim Seungmin'e büyük minnet duyuyordu.

'Hazırım.'

İki genç adam, çocuklarına Seungmin'in favori şarkısını söylüyorlardı. Hyunjin arada sözleri karıştırsa da bu şapşal halleri minikleri güldürüyor ve şarkı söyleyen iki gencin daha da mutlu olmasını sağlıyordu.

Ortaya sevimli kıkırtılar bırakıyorlardı, Seungmin bu sesin hayatında duyduğu en güzel melodi olduğuna yemin etti.

Sonunda şarkıyı bitirdiklerince ikisinin de gözleri dolmuştu. Kimsenin planında yoktu bu, onlar sadece birbirlerine deli gibi aşık olan iki genç adamdı.

Ebeveyn olmak kesinlikle bekledikleri şey değildi.

Önüne gelen herkes ebeveyn olmamalıdır, bazı insanlarda o ruh yoktur. Sadece sorumluluk ve disiplin değildir bu olay, sevgi de gerekir. Elinizdeki çocuk sizin oyuncağınız değildir, kendi başına bir bireydir o. Herkes bunun farkını anlayamaz.

Hyunjin ve Seungmin anlamıştı.

Genç yaşta harika ebeveynler olan nadir insanlardandı onlar, çocuklarıyla arkadaş gibiydiler.

Hyunjin yeri geldiğinde Kyun ile çikolata için kavga eder, Seungmin Mina'nın oyuncaklarını çalardı.

Ailecek maç izlemeye giderler, ve eşcinsel bir çift oldukları için onlara tuhaf bakışlar atan insanların bacaklarını çimdiklerdi Kyun. Mina ise dil çıkartırdı onlara karşı.

Kim ne derse desin uyumlu bir aile idi onlar, sevgi asla eksik olmazdı.

Hayat toz pembe değildi evet. İnsanlar hâlâ hayatlarını kaybediyor, hastalık ve yoksulluk etrafı sarıyor, herkes savaş kapıda diye bekliyordu.

Fakat mutlu olan insanlar da vardı, ne kadar inkar etsek de.

Hyunjin ve Seungmin çiftinin evinde, o küçük dört duvarın arasına, dört yaşam sığmıştı.

Mutlu bir hayat geçirdiler, temin ederim sizi. Hyunjin her akşam eve geldiğinde koşarak çocuklarına sarıldı ve Seungmin'i kucağına alarak saatlerce mıncıkladı. Seungmin ise Hyunjin eve geldikten sonra akşam saatlerinde işe giderek gecenin karanlığında döndü, sevgilisinin yanına kedi gibi kıvrılarak onun kokusuyla uykuya daldı.

İyi bir ebeveyn olmanın en güzel örnekleriydi onlar. Elbette iyi bir ebeveyn olmak sadece çocukların için çalışıp kendini unutmak değildi. İkisi de sevdiği işi yapıyor, hayatlarının baharında olduklarını unutmayarak birlikte güzel vakit geçiriyorlardı.

Kim&Hwang ailesi böyle kuruldu. Birlikte doğumlar, ölümler, düğünler ve savaşlar atlattılar.

Fakat her zaman dolu dolu yaşadılar, hayatları tıpkı bir davulun vuruşları gibiydi.

weddings and wars // hyunminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin