11. Bölüm

471 13 5
                                    

Kerim'den

Korkuyu yaşadığınızda ne hissedersiniz?

Benliğiniz korkuyu içine hapsetmeye çalışsa ona engel olmak isteyip başaramasanız ve korkunun yüreğinize mühürlenmesini caresizce
seyirci kalsanız ne olur sizce ?

Sabırsız bir adamım ben . İstediğim şeye ulaşmak için acele eder . Bir an önce gerçekleştirmek için elimden geleni yaparım . Kalbim eşini bulmuştu. Ben görmemiştim. Dilruba'yı hep bir kardeş gibi gördüğümü ona daha doğrusu kıyafetlerine karışmamdaki bu tavrımı bu nedene bağlamış gerçeği görmek istememiştim.

Bir büyüğü olarak başına bir olay gelmemesi için onu uyardığımı zannederdim . Gerçeğin ne olduğunu onu kaybedeceğimi hissettiğim an fark ettim . Sabırlı olup beklemek yerine acele etmiştim. Ona duygularımı açarak korkutmuştum galiba. Haklıydı sonuçta ben bir anda kendimi tutamamıştım. Öyle dan diye kalbimi açmıştım .

'Hop! Bir dur önce. Ne bodoslama dalıyorsun olaya demezler miydi ?' Ben olsam derdim . Eminim bunu derken kalbim 'asla pes etme' derdi . Aklım ise 'bu ani oldu eğri oturup doğru konuşalım. Bu kadar aceleye gerek yok. Her şey doğru bir şekilde ilerleyebilir .derdi . ' Ben kalbimle hareket etmistim ve bocalamıştım. Şimdi aklımı kullanmam gerekiyordu .

Oturup düşünmüştüm yaşadıklarımızı daha en başından bu zamana kadar . Sonra anladım ne yapmam gerektiğini . Daha en başında olması gerekeni şimdi yapacaktım . Doğru olanı bulduğum için mutluydum artık .

Gözlerimi açtığımdan beri içimde bir huzursuzluk vardı. Aslında canım sıkkındı ama nedenini bilemiyordum . Kafamı toplamam için dışarı çıkmaya karar verdim . Kapıdan çıktığım andan beri öyle umursamazdı ki adımlarım ruhum çekilmişti sanki . Ne zaman başımı kaldırıp onu gördüm yavaş yavaş kendini toparlamaya başladı bedenim . Dudaklarım yana kıvrıldı . Kalbim çocuksu bir heyecanla atmaya başladı . Görüş açıma Sevgi teyze girdiğinde içimde dışarı taşmak isteyen heyecanımı kontrol altına almaya çalıştım . Kalbimin sesini duymamı sağlayan , bir bakışıyla nefesimi kesen Sarışınım görmemişti beni henüz .

Sevgi teyze ile gözlerim birleştiğinde ona 'günaydın' dememle sarışınımın bakışları bana dönmüştü . Yüzündeki yorgunluk dikkatimi çekmişti . Sarışınım şaşkın bir şekilde beni incelerken ben Sevgi teyzemle muhabbet ediyordum. Bakışlarının üzerimde dolaşması içimi titretsede duruşumu bozmadım . Hasta olduğunu öğrendiğim an onu işe getirmeyi ben teklif ettim . Sevgi teyze bana minnetle bakıp teşekkür ettikten sonra eve girdi.

Hala bana bakan Dilruba anlaşılan annesi ile aramızda geçen konuşmayı duymamıştı. Onu bilgilendirip bizim evin önüne gittik arabaya binmek icin. Annem kapıya çıktığında ona durumu anlattım. Ben arabaya binip annem ve Dilruba'ya bakarken annemin Dilruba için endişelenmesi hoşuma gitmişti.

Yola çıktığımızdan beri sessizdik. Dilruba'yı konuşarak yormak istemediğim için iyi olup olmadığını sorup cevabımı aldıktan sonra derin sessizlik oluştu tekrar aramızda . Onu okula götürdükten sonra ne kadar iyi gibi gözükse de aklım kalmıştı.

Tamirhaneye gidip kendimi işe versem de işime odaklanamadım bir türlü . Saatler ilerleyip Dilruba'nın iş çıkış saati geldiğinde elimdeki işleri çırağa devredip arabaya atladığım gibi okulun yolunu tuttum . Okulun kapısının dışında onun gelişini beklerken okuldakilerin çıkmış olmasına rağmen Dilruba'nın hala ortada olmaması endişelenmeme sebepti .

Bakışlarım dikkat kesilmiş bir şekilde dış kapıya odaklandım . Sonunda çıkmıştı işte. Ama bi tuhaflık vardı halinde. Cansızdı yürüyüşü . Nasıl olduğunu bile anlamadan kendinden geçip kollarıma tutunmuştu onu kucaklayıp arabaya taşıdıktan sonra ateşinin olduğunu anlamamla elim ayağım titredi. O panikle ne yaptım farkında bile değildim. Zaten sonrası hep bir endişeyle geçti . Arabada bilincini kaybeden sevdiğim ile bende aklımı kaybettim sandım. Onun gözleri açılmadan ben rahat bir nefes alamayacaktım .

 💐 AŞK-I SEN💐Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin