"Happy Birthday Mir"
Evet 18 yaşıma giriyorum.Çok mutluyum.Araba kullanıcam artık rahatca.Her şey daha güzel olacak.Bu arada adım Mir.18 yaşındayım artık.Amerika'da yaşıyorum.Annemde babamda doktor ve ikiside para delisi pskitopatlar.Şu an da evde pardon babamın trilyonlar yatırdığı villada doğum günümü kutluyorum.Amerikada sadece amcamlar var.Amcam ise bizim kadar zengin değil.Birde sevgilim ismi John.Sahi John nerde?
"John nerde arkadşlar"
Diye bağırdım ama herkes kafasını bilmiyorum anlamında salladı.Acaba nerde bu çocuk?Odama bakmaya gideyim bari?Merdienleri çıkıp odama doğru ilerledim.İçerden garip sesler geliyordu.Hayır olamaz demi?John beni aldatmaz demi?Kapıyı açıp içeri girdiğimde şok oldum.John beni kuzenim Merve ile mi aldatıyordu?
"Allah Kahretsin sizi.Nasıl yaparsınız bunu şerefsizler."
Avazım çıkana kadar bağırdım ve ikisine de tokat atarak merdivenlere yöneldim.Arkadaşlarım,ailem bana şok olmaş bi şekilde bakarken John bana yetişmiş ve kolumu tutup ona dönmemi sağlamıştı.
"Don't Mir,I love you"
"John defol!! Sende Merve.Bir daha ikinizde karşıma çıkmayın."
John türkçe anlıyordu ama konuşamıyordu.Ben güçlü bi kızım her şeye sahip bir kızım yıkılmam ayakta kalırım ve bunu bana yaşatanı yıkarım.Ama daha fazla burda kalmak istemiyorum.6 yaşına kadar yaşadığım yere gidicem.
"Anne bana Ankara'ya uçak bileti alır mısın?"
Herkes şaşkın bakışlarını yüzüme çevirdi.Ve ben kararlıydım.Yeni bir hayat kurucam kendime.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON ŞANS
ChickLitHer insan son da olsa bir şansı hakeder bence.Ama insanlara son bi şans vermekten korkuyorum,yaşadıklarımı tekrar yaşamaktan korkuyorum.Neden hiç bir şey istediğimiz gibi değil ? Ya bizde bi sorun var yada karşımıza çıkan kişilerde...
