World Of Killers || j.jungkook

~2~

Not:Bts grammy adaylığını aldı hepinizi tebrik ederim kuzucuklarım💜
şuan acayip mutluyum mutluluğumu nasıl dile getirsem onu bile bilmiyorum bu günün şerefine bölüm atıyorum hepinize yeniden teşekkür ederim kuzucuklarım💜

🍻Hepinize keyifli okumalar dilerim🍻

{Hyun su'dan}

Yavaşça gözlerimi kapatmış arabada sessiz geçen yolculukla iyicene kendimden geçmiştim neredeyse düşüp bayılacak gibi bir halim vardı kendimi hiç iyi hissetmiyordum taehyung'la konuşmamızdan sonra jungkook gelmiş

ve beni eve bırakacağını söylemişti böylelikle diğerleriyle vedalaşıp arabaya binmiştik şimdide buradaydık ne ben konuşmuştum nede o öylece ilerliyorduk boş yolda saatler sonra sessizliği bozan yine o olmuştu

"yarın işe gitmen gereklimi??"

kafamı hayır anlamında sağa sola sallamıştım yarın ve ertesi gün boş günümdü bu yüzden iki gün boyunca sadece yatmak istiyordum hiç yataktan çıkmayarak saatlerce yatmak bundan başkasına ihtiyacım yoktu jungkook şehre giden yoldan ormanlık bir yola dönünce ona doğru bakmıştım

"telefonda kime haber vereceksen ver eve gitmiyorsun"

"olmaz mina'nın bana ihtiyacı var onun yanında olmam lazım senin değil"

"eyer böyle bir işe girişmese işten onunla ilgilendiğin bile olmayacaktı şimdi kalkmışsın bana onun yanında olacağım diyorsun komiksin cidden "

normalde kolay kolay sinirlenmeyen bir yapım vardır ama bu adam benim tüm ayarlarımı bozuyordu sinirleniyordum ama birşey diyemiyordum çünkü doğru söylüyordu belkide haklı olup bu yaptığım hataları yüzüme vurması beni sinir ediyordu

mina'nın bu duruma düşmesinin bir sebebide bendim ve ben buna kendimi inandıramıyordum eyer inandırsam daha çok yıkılırdım yavaşça araba durduğunda jungkook bir kez daha konuşmuştu

"telefonunla konuş daha sonrada kapatıp onu bana ver"

daha sonra arabadan inmesiyle bende arabadan inmiştim karşımızda tatlı bir ağaç ev vardı küçük ama modern duruyordu jungkook arabayı kilitleyip eve doğru yürümüştü bende arkasından yavru ördekler gibi onu takip etmiştim

içeriye girdiğimizde kendini koltuğa atıp bana doğru bakmıştı bende ona doğru bakmıştım birşey demeye çalışıyordu ama tabiki ben anlamıyorum yada anlamak istemiyordum biz bakışmaya devam ederken hiçbir şey anlamadığımdan dolayı

oflamış ve karşıma dikilmişti ben hala ayakta duruyordum neden bilmiyordum ama burada oturasım bile gelmiyordu elinin tekini saçıma götürüp tek parmağına dolamıştı saçımın ucuna bir yandan saçımla oynarken bir yandanda konuşmuştu

"ben şimdi banyoya gidiyorum o zamanda sende telefonda konuş ve benim yanıma gel"

gözlerimi kaçırmıştım herşeyi bu kadar açık söylemesi beni çok utandırıyordu ben böyle şeylerde içine kapanık biriydim oda yüzüne sırıtışını eklemiş ve bir kaç dakikalık dudaklarımızı birleştirmişti

daha sonra yukarıya odasına çıkmıştı derin bir nefes alıp yüzüme hava yapmıştım yanıyordu yanaklarım hemen telefonumu çıkartıp kilidini açmış ve joon'u aramıştım bir kaç çalış sonra açmıştı teli telefonda yankılanan meraklı sesi duyunca ister istemez kıkırdamıştım