7.bölüm

514 32 1
                                    

Savaş vakti

En sonunsa savaş zamanı gelmişti ve ben hazırdım savaşmak için yola çıkmıştık. 3 günlük bir yolculuğun ardından katrinin yani gercek annemin sarayına gelmiştim ve karşımızda dev bir karşılama komitesi duruyordu. Taya ve sam a bakarak 'savaşma vakti ' demiştim ve saba ş başlamıştı kanatlarımı açmıştım o dev ve siyah kanatlar görülmeye değerdi. Askerlerin üstünde uçuyor ve tayla sam e yol açıyordum askerlerin peşimizden geldiğini görünce tayla semı hızlı bir şekilde güvenli bir yere alıp tekrar askerlere doğru döndüm ve hepsi birden sendeledi kanatlarımı hızla çırptıktan sorna askerler biraz geri gitmişti ve bende ateşten bi düvar örmüştüm bununla da yetinmeyip 5 m arayla ikitane buzdan duvar işimi sağlama almalıydım sonuçta.

Geri döndüğümde tay ve sem yakalanmış saraya götürülüyordu benimde dalgınlığıma gelen bir anda yakalanmıştım kanatlarımı kapatmıştım beni bağlayıp saraya götürdüklerimde gercek annemi görmüştüm simsiyah kanatları vardı ve bana bakıyordu.

Ama benim anlamadığım birşey vardı siyah kanatlar annemden dişlerimde babamdan dı ama beyaz kanatlar neydi peki bu soruyu kendime sorar sormaz nekadar sacma birs soru olduğunu düşündüm.

Annem bana bakıyordu ona dönüp evet katrin senin annen bu gercekle yüzleşmelisin dedim kendime bir an bütün sesizlik bozuldu.

'Kızım'

Dedi bir ses bu kişi katrin den baskası değildi.

Neyapacağımı bilmiyordum ve birden iplerin gevşediğini farkettim hemen iplerden kurtuldum ve

'Anne ' dedim içten dememiştim ama o bunu yemişti bana sarıldı ben daha olayların şokunu atlatmaya çalışırken o arkasından bir hançer çıkartıp bana saplamıştı ama işin garip tarafı ne yaralanmışım gibi bir acı hissetmiyordum ne de baska birşey sadece kanıyordu annem bana sanki şaşırmış gibi bakıyordu

'Sss ssen ölmeliydin nasıl olur '

Dedi aslında bende anlamamıştım gerçekten ölmeliydim büyülü bir hançerdi ama bana birşey bile olmamıştı.

Annem bana bakıp

'Bu nasıl olur. Bir dakika sakın bana bir melekle birlikte olduğunu söyleme.'

'Söylersem ne olur. sanki sen büyüttün beni neden umrunda olsun ki bu hem seni öldürmeyi neden isteyim ki ben herşeyi biliyorum al güç senin olsun ben hiçbirsey istemiyorum sadece ailemi bırak yoksa gerçekten ölürsün -anne-'

'Ne onlar senin için bukadar önemlimi yani bu çok mantıksız sen hepsinden güçlüsün aptal şey seni nasıl benim kizım olabilirsin seni lanet olası mademki sen ölmüyorsün sana daha acı verici bir ceza vermek lazım insanlara bukadar değer verme -kızım-'

Tam o sırada sem e bir tokat atmıştı ve yumruklamıştı hemen yanında duran taylora da hançeri geçirmişti bedeninden kanlar geliyordu ama okadarda acı çekmiyordu bunu hissediyordum ben sinirden kuduruyordum ve dayanamayıp birden o devasa kanatlarımı açtım biri beyaz biri siyah çıkmıştı ve yaram tamamen kapanmıştı.

Birden kendimi katrine saldırırken buldum ve bir süre sonrada yerde kıvanıyordu yanına gittim onu ters çevirip kanatlarını koparttım inanılmaz bir şekilde bağırmıştı nerdeyse sağır olacaktım viraz acımıştım ama bu durmama yetmemişti sihirli güçlerimi kulanarak onu dahada kötü yapmıştım ama hala yaşıyordu . En sonunda kafasını bedeninden koparmıştım bunu yaparken canım acımıştı çünki o sırada bana 'kızım' demişti. Bende kendimi tutamayıp avazım cıktığı kadar bağırdım birden içimde bir yerde küçük bir acı oluştu kafamı yana çevirdiğimde tay ın dayanacak gücü kalmamıştı hemen yanına gitmiştim iplerini çözüp yere yatırdım diğerlerini çözsün diye sem i de çözdüm hemen tay ın yanına döndüm yaşamasını istediğmi söylüyordum kendi kendime ve birden kanatlarımın rengi değişti beyaz saydam arası birşey olmuştu birden gözüm taya döndü yarası kaybolmuştu ve ayağa kalktı sonrada bana sarıldı 'demeki saydam kanatlar iğileştirmeye yarıyorsuş melezim' dedi.

Gülmüştüm ve eve doğru yola koyulduk.

Arkadaslar son bölümüde yazıyorum ilk işim olduğu için eksiklerim olabilir bunun için herkezden özür dilerim iyi okumalar yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayin :)))

melez melekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin