Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
✭Full✭
•Crimson Von Soleil’s POV•
It's finally morning so another day sa University kaya agad na’kong kumatok sa mismo kong pinto para pabuksan ito kay Alexa kahit kaya ko naman talagang buksan to ng madalian since hindi naka padlock.
“Wala ka bang kamay?” bungad nyang tanong na salubong na salubong ang kilay.
Tinaas ko ang dalawa kong kamay para ipakita sa kanya. “I have, so far, its still intact.”
“Yung mga paa ko gusto mo rin bang makita para maka siguro kang meron pang nakakabit?” sarkastiko kong tanong at mas nag dilim lalo mukha nya sabay talikod sa’kin dahil mukha talaga syang bad mood.
“Where have you been? Ngayon ka lang ba nakabalik?” I asked at umupo na sa harap ng lamesa dahil baka yung tira na naman ipakain sa’kin.
“I’m busy searching for the missing students..” She replied at inabutan na’ko ng makakain at sinalinan nya rin yung baso ko ng fresh blood na sya lang ang binibigyan dahil sya lang naman bampira sa school na’to na alam nila.
‘Bait naman ata nito ngayon? Anong meron?’
Sinundan ko sya ng tingin habang naniningkit ang mata.
“Don’t stare at me like that dahil kung hindi, babawiin ko lahat ng pagkain dyn sa harapan mo kamahalan Crimson.” Anya nya at kita ko pa ang pag irap nya bago tuluyang umupo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko.
I just ignored her remarks at nag focus nalang sa mga pagkain dahil baka topakin na naman tong may sapi na’to.
“So did you found them?” Inosenteng tanong ko at nag umpisa ng kumain kahit ‘di naman kailangan dahil busog na’ko,
‘No.. scratched that, busog na busog na busog na’ko hindi lang busog.’
“Yes, we did found them.” Agad akong natigil sa pagsubo dahil sa sagot nya at tumingin sa kanya na nakacrossarmed sa harapan ko.
“Really? Are they okay?” I asked then Alexa stared directly into my eyes at salitan nyang binabasa mga blangko kong mga mata dahil may kakayahan syang makita ang nakaraan sa pamamagitan ng pagtitig sa mga mata nito as long as they are still alive.
‘Hahaha kahit anong basa mo dyn wala kang makukuhang sagot dyn Alexa’. Pang aasar ko sa isip ko na ‘di nya rin mababasa dahil kung malakas sya ay ‘di hamak na mas lamang ako at marami pa syang hindi alam na kayang-kaya kong gawin at isa na roon ang pag gawa ng iba pang memorya para maipakita sa kanya.
She released a deep sigh at iwas na ng tingin dahil wala syang mahanap na sagot sa mga mata ko na nagsasabing ako ang may gawa dahil nilagay ko lang sa ala-ala ko pag gawa ng homework at tumunganga kay Luna mag-damag.
“We found the remaining that went missing but unfortunately they are dead. They drove the car and accidentally got hit by the truck and was overdose from drugs.” Sagot nya at nag umpisa ng kumain.
