bölüm9|belki

340 55 62
                                    

[satır arası yorumlar eğlenceli oluyormuş, bırakmayı unutmayın lütfen..]

...
Bir süre sonra karanlığın içinden beyaz bir ışık açılıp kapandı birkaç kere. Merak edip oturduğu yerden kalkmadan, balkonun perdesini araladı. Karşı evin üst kat camından beyaz ışık 5 kere yanıp yanıp söndü. Yıldız şaşkınlıkla çattı kaşlarını.

"Kuzey?.."

...flashback

Adımlarını kayalıklar da oturan kızın yanına doğru attı çocuk. Küçük kızın ailesiyle ettiği kavgadan sonra kız, ev ve okul arasında gidip gelmişti birkaç gün. Daha sonra araya hafta sonunun girmesiyle neredeyse hiç görüşememişlerdi.

Kızın yanına gelip oturdu. Kucağına bir fener bıraktı. Küçük kız kucağında duran fenere bakıp eline aldı.

"Bu ne?" diye sordu küçük kız, elindeki fenere bakarken. daha sonra başını fenerden kaldırıp çocuğun gözlerine baktı.

"Bu fener sayesinde artık konuşabileceğiz." dedi çocuk.

"Biz zaten konuşuyoruz Kuzey, ne alaka..."

"Öyle değil. Acil bir şey olduğunda, bazı akşamlar zaman bulamadığımız da falan.. Sadece bizim anlayacağımız şekilde hem de, şifreli.."

"Nasıl olacak ki o?"

"Bak şimdi.. Feneri 1 kere yakıp söndürürsem "orada mısın?" diye soruyorum demektir. 2 kere yapmak "müsait değilim" anlamında, 3 kere yakmak "müsaitim" anlamında olucak. 1 kere yakıp bırakırsak "her şey yolunda" demek olucak, 5 kere yaktığımızda da...

Kuzey duraksadı. Başını kaldırıp Yıldız'la göz göze geldi.

"5 kere yaktığımızda da?" diye sordu Yıldız.

"Ne olursa olsun yanındayım, demek." Kuzey sustu yeniden. Nefes alıp verdi. "Yıldız, ben seni hiç bırakmayacağım tamam mı? Ne olursa olsun hep yanında olacağım."

"Ne olursa olsun yanındayım..."

Diyip gülümsedi Yıldız. Oturduğu yerde Kuzey'e yaklaşıp başını omzuna koydu. Kuzey de koluyla sardı Yıldız'ı. Sarıldı sıkıca.

...flashback son

Yıldız oturduğu yerden kalkıp balkonun kapısına yanaştı. Perdenin arasından karşı evin camına baktı. Beyaz ışık sönmüştü, her yer şimdi karanlıktı.

"Ne olursa olsun yanındayım.." diye mırıldandı kendi kendine Yıldız.

...

"Yemiyorsan alayım ben onu Yıldız.."

"Hı?"

Gaye'nin sesiyle kendine gelmişti Yıldız. Başını kaldırıp Gaye'ye baktı.

"Tabağını diyorum, yemiyorsam alayım.. Daha kafeye gideceğiz, mallar gelicek bugün oyalanmayalım."

"Yok tamam yemiyorum.."

Diyip tabağını Gaye'ye uzattı Yıldız. Gaye tabakları sudan geçirirken Yıldız dün geceki olayı düşünüp duruyordu. Daha fazla kendi kendini yemeden Gaye'ye sormak istedi.

"Gaye.. bizim karşı tarafa biri mi taşınmış?" diye sordu Yıldız.

Gaye bulaşıkları makineye koyarken yüzü düşünür halde gözüküyordu. Makinenin kapağını kapatıp Yıldız'a döndü.

𝙶𝚄𝙿𝚂𝙴Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin