MİNİK KUŞ

İHTİMAL

-Ecrinnn uyan artık kızım işimiz çok bugün,alışveriş yapacağız daha...

Ah şu kadın sabahları daha normal bir anne gibi kaldıramaz mıydı?Gerçi tüm anneler böyle uyandırıyordur hatta daha kötü uyandırma şekilleri bile vardır.BFF'lerimden biliyorum.Eylül'ün taş anası  Eylül uyanmayınca su döküyormuş.Vay be halimize şükredelim :D Her sabah klasik hareketim olan yatakta gerinme şovunu bitirince ayakta zıplayarak kalktım.Yatağın üzerin çıkıp zıpladım ve anneme seslendim

-Anneğğğğ

Her seferinde bu bağırışta birşey oldu sanıp koşarak gelir biricik anam.Sonrasında zıpladığımı görünce oda gelip çift kişilik yatağımın üzerinde nefessiz kalana kadar beraber zıplarız.Amacımız ise boyumu ölçmek.Her alışveriş öncesi moral demektir :D Neden normal değiliz diye sorsanıza valla bende bilmiyom ki :DAma bügünkü zıplayış farklı olmalıydı çünkü bugünki alışverişin amacı da farklıydı.Because yarın benim börtdey -doğum günleri benim için çok önemlidir,sevdiğim kişilerin yanımda olmasını isterim ve bende aynı şekilde tüm arkadaşlarımın yanında olurum  doğum günleri olduğunda-.Baya büyük bir parti olacak bahçemizde ve tab2 gecede en şık en güzel ben olmalıyım ve buda yeni kıyafetciklerle mümkün :) Annemle merdivenlerden inip kuş sütü eksik soframıza oturup hemen yemeği yedik.Tabi annem bir yandan yarın için ayarlamalar yapıyordu.Bende bir yandan davetli listesini kontrol ediyordum.Annemin isteği üzerine kuzenlerimde gelecekti.Aman ne güzel(!)Sonunda evden çıkıp şoföre bizim gidebileceğimizi gelmesine gerek olmadığını söyleyip AVM'nin yolunu tuttuk.Geldiğimizde hemen alışverişe start verdik 4 saatin sonunda ayakta duracak halim olmadan eve döndük.Çok acıkmıştım buna rağmen odama çıkıp iki saat uyudum.Uyandığımda açlıktan ölecek gibiydim hemen kalkıp mutfağın yolunu tuttum ve ne olduysa o an oldu.Merdivendeyken açlıktan olsa gerek başım dönmeye başladı.Önemsemeyip inmeye devam edince gerisini hatırlamıyorum...

--NURBANU'DAN--

Ne olduğunu pek anlamadım.Çığlıkları duyunca hemen salona koşturdum.Hizmetçimiz Esin hanımın bana doğru geldiğini görünce adımlarımı daha da arttırdım.İçimden bu ev neden bu kadar büyük diye düşündüm ama şuan konumuz bu değildi bunu sonra düşünecektim.Merdivenin başlangıç kısmına geldiğimde Ecrin'i yerde hareketsiz biçimde görünce göz yaşlarımın akmasına engel olamadım.Allah'tan evde alışverişten sonra makyajımı silmiştim.

-Esin çabuk hastane çantasını al,Ecrin'inki mor olan.

Ben bu lafları söylerken ambulansın sirenini duybiliyordum.Hemen kapıyı açıp görevlilieri içeri aldım.Ecrin'i kaldırmalarına yardım ettim.Ambulansa bindiğimizde Esin önde oturdu bense Ecrin'in yanında oturuyordum.Ozan'ı aramaya karar verdim.Telefonu almak için elimi çantama attığımda telefonu evde unuttuğumu fark ettim.Yanımdaki görevliden rica edip telefonunu aldım.Ezberimde olan Ozan'ın numarasını tuşlayıp duyması için dua ettim.Sonunda açabilmişti.

-Ozan ben Nurbanu.Sakin ol birşey söyleyeceğim.

-Noldu Nurbanu meraklandırma birşey mi oldu iyi misiniz?

-Ozan Ecrin bayıldı merdivenden düştü.Şimdi hastaneye gidiyoruz.

-Hemen geliyorum sakin ol tamam mı sakin.

Böyle konuşmasına rağmen sesi çatallanmıştı.Kerem adında ortak bir arkadaşımız vardı doktor kendisi,onun çalıştığı hastaneye gidiyorduk.Yolda hastane çantasına baktım.İçinde Ecrin'in şu yaşına kadar hastaneden aldığımız raporları,kan tahlilleri,filmleri...Herşey bu çantanın içindeydi.Çok önem verirdim ben böyle durumlara.İtinayla saklardım.Bunlara göz gezdirirken doğum kartını buldum içerisinde ve ne olur ne olmaz ihtimalini düşünerek kan grubuna baktım.Benimkiyle aynıydı.Raporda ikimizinkide A rh(+).Kan lazım olursa ben verebilirdim.Ben bu düşünceler içinden sıyrılırken hastaneye geldiğimizi fark ettim.Hemen doğrulup çantayı aldım.Bir yandan gözyaşlarımı sildim.Ecrin hala baygındı.Ne olduğunu hala anlamıyordum.Hastaneye girdiğimizde Kerem kapıda bekliyordu.Hemen koşup sarıldım.Sonra ne olduğunu anlatırken bir yandan koşuyorduk.Muayene için gittiğinde kapının önüne çöküp kafamı kollarımın arasına aldım.Yarın kızımın doğum günüydü.Şimdi parti hazırlığı yapmamız gerekirdi ama biz hastanedeydik.Öyle dalmıştım ki Ozan'ın sesiyle kendime geldim.Sarıldık.İkimizde o kadar güçsüz gözüküyorduk ki.Sarılıp ağladık.O ara Kerem çıktı odadan.Meraklı gözlerle baktık.

-Ecrin nasıl Kerem? dedi Ozan.

Kerem gözlerini bizden kaçırmaya çalışıyordu

--KEREM'DEN--        

Kafasını vurmuş düşerken.Kan kaybı vardı.Hemen kan bulmak lazımdı ama bu o kadar kolay değildi.Gerçi bunu söylemek de kolay değildi.Normalde bu kadar zor olmaz.Alışkınız biz ama söylenecek kişi yakın olunca iş değişiyor.Daha fazla insanları germemek için konuşmaya başladım.

-Kafasını vurmuş.Kan kaybı olmuş bu yüzden acilen kan bulunması gerekir,dedim.

Oh kurtulmuştum sonunda.Zorda olsa kelimeler ağzımdan çıkmıştı.

--OZAN'DAN--

Hani olur ya duştayken su birden sımsıcak olur derin sızlamaya başlar.Ha işte öyle oldum.Tüylerim diken dikendi.Kan kaybı vardı zaten birde vakit kaybına izin vermemeliydim.O arada Nurbanu soğukkanlı ama heyecanlı bir sesle konuşmaya başladı.

-Ecrin'le benim kan grubum aynı.Eminim.Yolda gelirken doğumdaki belgeleri incelerken gördüm,dedi.

Derin bir nefes aldım.Bugün duyduğum en güzel şeydi bu.Kerem kan alım odasına gidip kan vermemizi söyledi.Gittiğimizde yanlış kan alımını önlemek amacıyla kan uyumuna baktılar.Nurbanu burada daha önce kan verdiği için kayıtlarda kan grubu vardı.Sisteme girildiğinde benim ve Nurbanu'nun kan grubu A rh(+)  fakat Ecrin'inki B rh(+) olduğunu gördük.Bu işte bir tuhaflık vardı.Hastane raporu neden farklıydı o zaman?

--NURBANU'DAN--

Gözyaşım akarken boğazımda bir yumruk oluştu.Bu da neyin nesiydi şimdi?Hemşire arayıp Kerem'i çağırdığında kendimi hiç iyi hissetmiyordum.Kerem gelip hastane raporlarına ve sisteme baktıktan sonra yüzü düştü.

iki ihtimal vardı:

-Ya Ecrin bizim kızımız değildi

-Ya da doğumdaki rapor yanlış yazılmıştı.