Escape From The Devil✓

chapter 15

Nang ibalita iyon sakin ay iyak ako ng iyak ang anak ko,hindi ko din alam ang gagawin,nanlamig naman ako kasabay ng patulo ng luha ko.

andito ako sa sala habang hinehele ang anak ko.

"anak ,tahan na please" paghehele ko sa kaniya,siya namang nilabas ko ang isang dibdib ko ,napahinga naman ako ng malalim ng tumahimik na ito.

dumating ang isa niyang tauhan kaya napatayo ako dito.

"m-may balita naba kayo kay caleed?"agarang sabi ko dito,napatingin naman ito sakin at napayuko.

"sorry maam,ngunit wala pa,naghihintay pa po kami,sorry po hindi ako makakapag bigay ng inpormasyon," sabi niya ,kaya napatango ako dito.

napatingin naman ako sa anak kong asa bisig ko.tulog na ito,kaya dinala ko nalang sa kwarto para doon ihiga.

ng maihiga ko ay nagbihis ako ng presentableng damit.naligo muna ko at nagaayos pagkaraan ay bumaba para magtimpla ng gatas ko.

pilit ko paring inaalala si caleed,hindi ko alam kung buhay ba siya,dahil may tumawag sa tauhan niya,sumabog daw ang sinasakyan niyang kotse .

kahit na may galit ako kay caleed,ay siya padin ang ama ni clier,ang anak ko,yun ang napili kong name niya.

nang nagtitimpla ako ng gatas ay may narinig akong naguusap.

"natagpuan na daw si boss," duon ako natigilan,at napaluha ng tuluyan.

"tila,hindi na tin siya malalapitan,nag iba na siya,mas nakakatakot pa siya ngayon,dahil siya na ang top 1 highest mafia,siya ang pumatay kila mam klei at sa pamilya nito"  napalunok ako sa sinabi ng tauhan niya.

kaya dalidali akong lumabas doon.

"a-anong sabi niyo?,buhay si caleed?" Nagulat silang napatingin sakin.

"m-maam" gulat nilang sabi.

"p-please puntahan natin siya gusto ko siyang makita" lumuluhang sabi ko sa kanila.

"m-maam hindi po maari d-delikado po" tanging sambit nila.kaya nagmakaawa ako na puntahan siya.

dinala nila ko sa isang ospital dahil andito daw dinala ang nakakita kay caleed.kaya dalidali nakong pumasok doon,tinanong ko kung ayos naba siya sabi ay malala daw ang lagay niya.

pinabantayan ko muna si clier sa yaya niya ,para mapanatag ako.

umupo muna ko sa isang silya doon,nagdarasal na maging maayos siya.

napaangat ako ng tingin ng may umupo sa tabi ko,isang babae,maamo ang muka niya.

sakto namang lumabas ang isang doctor.

"pamily of the patient" sabi ng doctor,sabay kaming napatayo ng babaeng nasa tabi ko,kaya taka akong tumingin sa kaniya.

Taka din namang tumingin samin ang doctor,napatango nalang ito at nagsalita.

"ayos na si mr.silvestre,ililipat nlang namin siya,may naging deperensiya lang siya sa alaala niya,maaring mag karoon siya ng amnesia" sabi ng doctor,natigilan naman ako at napaluha.

"I have to go" sabi niya samin,taka naman akong tumingin sa babae.

"sino ka?" Tanong ko dito,napatingin ito sakin
"ako ang dumala kay caleed dito" agarang sabi niya,tila masungit ito.

"ikaw who are you?" Masungit na sabi niya,napayuko nalang ako.

"im his wife" sabi ko ,nakita naming nililipat na si caleed ng room,kaya dalidali na kaming pumasok don.

nakita kong natutulog pa siya,napaluha nalang ako ng marami siyang galos ,na natamo.

"k-kala ko patay na siya,nakapag balita samin na ganon ang nangyare sa kaniya" sabi ko sa babae.

"thank you ,dahil dinala mo siya dito" sabi ko pa sa kaniya.

"Makakaalis kana" sabi ko pa sa kaniya.

"no,hindi ako aalis hanggat hindi pa siya gising" sabi naman niya sakin,nakakunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

napatingin kami kay caleed ng humuni,kaya dalidali kong tinabanan ang kamay niya.

"c-caleed,please gumising kana" umiiyak na sabi ko dito.

sakto namang dumilat siya at tila nag aadjust pa.

Napatingin siya sakin ng nagtataka.
"who are you?",duon nako natigilan at napaluha.
"c-caleed,ako to si marga," nakangiti kong sabi sa kaniya.

hinawi niya ko,at napaiwas ng tingin.

napatingin siya sa babaeng kasama ko.

"margie,what are you doing here"tanong niya dito,napaatras ako ng lumapit yung margie kay caleed.

"are you okey margie?" Takang tanong ni caleed,matapos tinitingnan kung ayos lang ba siya.

napatakip nalang ako ng bibig at hindi mapigilang lumuha.

"c-caleed" ambang hahawakan ko siya ay nagulat ako ng may taban siyang baril.

"leave or die?" Malamig na sabi niya,napatingin ako kay margie ng ngumisi sakin.

kaya dalidali nakong umalis don.

napahagulgol nalang ako ng pumasok sa kotse .

"mam,ayos lang po kayo," tanong ng driver namin.napatango nalang ako dito.

"b-bakit hindi ako maalala ni caleed?" Takang tanong ko habang umiiyak.

"yun ang gusto naming sabihin maam,tila mas nakakatakot na si boss ngayon" sabi nila kaya napalunok ako don.

"u-umuwi nalang muna tau" sabi ko dito,at napatango naman sila.

habang lulan ako ng sasakyan ay hindi ko maiwasang isipin kung sino ang babaeng nagngangalang margie na iyon.

-
pagdating ko sa bahay ay naabutan kong umiiyak si clier.kaya binitbit ko ito sa bisig ko.at pinadede.

umakyat ako sa kwarto para magpahinga.

alam kong hindi permanente ang amnesia ni caleed,alam kong maalala niya ko oras na makita niya ang anak namin.

hindi ko alam na nakaidlip na pala ako.

-

nagising ako tila nagkakagulo sa baba,napatingin naman ako sa anak kong natutulog na.bumaba ako tila may narinig akong ingay na nagmumula doon.

pagbaba ko ay nagulat ako ng andito si caleed,tila hirap pa siya.naka benda ang kaliwang mata niya.

kasama niya ang babaeng nagngangalang margie,natatakot ako kay caleed,tila nag iba na siya.

pababa ako ng mapansin kong pinagbabaril niya ang mga tauhan niya,maski ang mga yaya ay hindi niya pinatakas.

pinanlamigan nman ako ng katawan ng dumako ang tingin niya sakin,isang napakalamig lang ang ginawad niya sakin.

nakita kong lumingkis sa kaniya ang babaeng iyon,tila wala lang sa kaniya kahit hawakan siya nito.

kumirot naman ang puso ko sa nakita ko.

"what?"inis niyang sabi sakin,napatingin ako kay margie na ngingiti ngiti sakin.

"a-anong ginawa mo" lakas loob kong sabi sa kaniya.nagulat ako ng tutukan niya ko ng baril.binaril niya ang sahig kaya napasigaw ako.

"from now on,dito na titira si margie,my wife" sabi niya,ako naman ay napaluha .at napalunok.

"P-pero ako ang asawa mo!"sigaw ko sa kaniya,isang malakas na sampal naman ang natamo ko sa kaniya.

napatingin ako sa kaniya,na nanlisik ang mga mata.

"i dont remember you,you are nothing to me" sabi niya matapos ,lagpasan niya ko at lumabas sila ni margie.

napahagulgol nalang ako dahil sa sakit,pumanik ako sa taas para tingnan ang anak kong natutulog.

kailangan namin umalis dito,dahil hindi kami ligtas dahil iba na si caleed,nakakatakot na siya..