Kırık Bir Aşk Hikayesi(Bir Atpek Hikayesi)

Cennetimsin

Ateş Ev

İpek dün gece Ateşin evinde uyuyakalmıştı. İkisi de birbirlerini ne kadar çok sevdiğini bir kere anlamışlardı. Ateşle İpek beraber uyumuşlardı. İlk uyanan Ateş oldu. İpek i izlemeye başladı. Ne kadar özlediğini ondan ayrı kalmayacağını bir kere daha anlamıştı. Şu hayatta ilk defa bir kadını böylesine sevmişti. Şu yatakta ilk defa bir kadın yatıyordu. Uzun süre sonra defa yatağına bir kadın almıştı. Selin le hiç beraber aynı yatakta uyumamışlardı. Sevdiği kadının varlığına binlerce defa şüktetti. Güz bitmişti artık. Bahar gelmişti hayatına. Hayatını ısıtan ışık veren bir güneş, çölüne yağmur, hayatının en güzel rüzgarı olmuş ve esip gelmişti ona İpek. Tanrının hediyesi diye düşündü. Cennet misali olmuştu her şey. Selin ve diğer kadınlar, herkesi, her şeyi arkasında bırakmıştı. Ateşin hayatında tek bir kadın vardı. İPEK TEKİN.

A:İpek Tekin

Fısıldadı. Tanrının onu ne kadar güzel yarattığını düşündü. O kadar saf ve masumdu ki. Yeni doğmuş bir bebek gibi. Nefes alıyordu artık. Yeniden doğmuştu adeta. Sıfırdan başlamıştı. Bir bebeğin doğuşu misali. O yokken her taraf karanlıktı. Kördü. İpek varken her yer aydınlıktı. Vazgeçilmeziydi. En güzel mağlubiyetiydi. Başına gelen en güzel dertti.

A: Başıma gelmiş, gelebilecek olan en güzel şeysin. Cennetimsin.

Fısıldadı. Seviyordu işte.

İ: Ne dedin?

A:Günaydın Meleğim

İ: Günaydın aşkım. Bir şey dedin az önce

A: Başıma gelmiş, gelebilecek en güzel şeysin. Cennetimsin dedim

İ:Ya aşkım. Sende benim başıma gelen en güzel şeysin. Ben sen varken adeta cennetteyim. Seni seviyorum

A: Bende seni seviyorum. Tatlı meleğim

Birbirlerine sarıldılar. Düşündükleri tek şey birbirlerini ne kadar çok sevdikleriydi.

İ: Hadi aşağı inelim. Kahvaltı edelim. Bugün bizim olsun. Nasıl olsa izinliyiz.

A: Aşağı inmeden önce. Bana vermediğin bir şey var.

İ:Neymiş o?

Ateş bir anda İpeği dudağından öptü. Yumuşakça hafifçe. Çok naif bir şekilde. Acıtmadan canını. İpek şaşkındı. Hiç beklemediği anda Ateş onu öpmüştü.

A: Ben aslında yemeğimi yedim. Kahvaltı yapmama gerek yok.

İ: Pislik

A: Çok pislik biriyim. Biliyorum. Canım kendim.

İ: Ateşş

İpek gülüyordu. Ateş dayanamdı. Bu sefer gülüşünden öptü.

İ: Neden aniden öpüyorsun?

A:Hoşuma gidiyor

İ: Öyle mi?