8

9 6 0
                                    

Kabanata 8

White



"Christmas is the season of giving where God gave Jesus Christ to Maria and Joseph",the Kura Paroko said.

I am really sorry to God.I am at the middle of the mass and I can't concentrate because of that freaking kiss.

Parang sinapian ako o binulungan ng ewab dahil sa ginawa ko.

"Youre making me...crazy"

I said ang pulled him for a kiss.The brute stiffened,eyes widened and can't make any single move.And he didn't respond!

Napabitaw ako sa kaniya at tumalikod.My God!
What I have done?!

I am cussing myself in my head.I feel like I did something illegal and I was caught.

Tumunog ang relo ni Loki pero hindi parin siya gumagalaw.Nanginginig ang kamay kong binuksan ang garapon at kumuha roon ng isa.

"Talk to God",I read it shaking.

Nagsimula akong maglakad heading towards the church.Bahala siya kung susunod siya.I need some peace baka talking to God may somehow clean my system.Puro Loki na lang ang nasa sistema ko at hindi yon maganda.

I was so surprised when Loki sat beside me pero para siya robot at wala pa ring imik.Nakatulala lang siya.

Bumibigat ang dibdib ko sa thought na nandiri siya sa halik ko.Wala naman akong virus o something na mahahawa siya.

"Tignan niyo ang katabi niyo at sabihin niyong magbigayan tayo",Father said.

Sa kabilang side ako humarap pero nakaharap siya sa kabila so I have no choice but to face Loki.

His eyes caught mine,madali kong iniwas ang tingin ko.Nagpa-playback sa utak ko kung paano ko siya hinalikan kanina.

"Look at me",He said but I refused.

Nanlaki ang mga mata ko nang hawakan niya ang baba ko at iniharap ang muka ko sa kaniya.Napansin ko agad ang mamula-mula niyang labi.

Its driving me crazy.Hes driving me crazy again!

"Magbigayan tayo",He whispered.

My heart is beating so loud.Pakiramdam ko ay lalabas na siya sa ribcage ko.

"M-magbigayan tayo",I said and averted my gaze back to Father.

Parang nanginginig ang bawat himaymay ng katawan ko at wala na akong ibang naintindihan sa sinasabi ni Father.Nagui-guilty na ko dahil pakiramdam ko ay wala sa loob ko ang pagsisimba.

Iwinaksi ko lahat ng hindi magandang ideya sa utak ko at nakinig na lang.If Loki felt disgust by my kiss then so be it.Aleast nakahalik ako.Iyan ang aking hapitot!

"Sabi nila kapag daw nakumpleto mo ang 9 na misa ng simbang gabi ay matutupad ang hiling mo.Naniniwala kayo?",Faher asked.

Kung may gusto kang makuha ay paghirapan mo dapat iyon at hindi iasa sa Diyos.Yon ang pinaniniwalaan ko.

"Hindi iyan sa mga misang inyong dinadaluhan,nasa iyong pananampalataya.Kahit pa hindi mo nakompleto ang 9 na misa makukuha mo ang iyong hiling o milagro dahil ganoon kabait ang panginoon",sermon pa ng Pari.

Loki chuckled bitterly.I just stared at him and he's just bitterly grinning like an idiot.Para bang ang sinabi ng Pari ay malayong malayo sa paniniwala niya.Na parang kahibangan ang maniwala roon.

"Crush mo na ko no?"

My face turned red when he suddenly asked me that!

"Ano?!",malakas kong bulong."Asumero ka ng taon?"

Yung huli ka na pero di ka kulong.I'll die first before I confess.

"Nasa simbahan tayo bawal magsinungaling"

"Nasa simbahan tayo wag kang maingay",I hissed to him.

Hindi ako aamin pero di rin ako magsisinungaling.But I love the idea na may gana pa siyang asarin ako kahit na hinalikan ko siya.

May akwardness pero hindi yon ganon kakapal para hindi namin pansinin ang isat-isa.And it hurts a little when it seems that he doesn't have a single care about that kiss.

"The more you hide the more it shows"

Napabaling ako sa kaniya.Ganoon ba kahalatang gusto ko siya?O talagang makapal lang ang muka niyang mag-assume?

"The more you deny it,the more it grow"

Kumalabog ang puso ko sa ideyang iyon.

"The more you swim,the more you get drown"

Bakit parang ang sakit mo naman mahalin?Gusto ko yan itanong sa kaniya,pero hindi ko kaya.Wala akong lakas para magtanong.

"Habang maaga pa at di pa nag-uugat sabihin mo na.Kase hindi pwede.."

Pumatak ang ilang butil ng luha sa mata ko.

'Bakit hindi pwede?'I wanted to ask him.

"Ika nga nila nasa Diyos ang awa,nasa tao ang gawa.Kung paulit-ulit kang humihiling at wala ka namang ginagawa ay wala ka ring magagawa..",Sermon ng Pari.

"Kung mag-mamahal ka wag ako..",Loki whispered.

Hindi na noon napigilan ang mga luha kong kanina pa nagpupumilit umagos.

"Anak tayo ng Diyos at ang magulang ay ginagabayan ang kaniyang anak.Ang magulang gusto natuto ang anak sasarili nitong pagkakamali.After your heartbreak or failure,the lessons will come afterwards.."

"Wala kong pake Loki...",I said then faced him.

"Wala pa nga akong ginagawa susuko na ko.Edi wag mo kong mahalin wala akong pake.Basta ako mahal kita"

Bahagyang umawang ang labi niya sa sinabi ko.Wala na akong pakialam kung mahal niya man ako o hindi.Ngayong gabi malaya akong gawin lahat ng gusto ko.Gagawin ko lahat ng kaya ko dahil baka wala ng bukas na kasama ko siya.

"Love isn't one way..."

"Love can be anything and everything Loki",I cut him off.

"Listen to me Iya...",He said keeping his thin string of patience.

"...We can't be..I can't.."

'Stop!'I wanted to shut him up.

He said it like its nothing to him.Like he doesn't feel anything or  a little for me.

"Stop talking were on a mass",I said firmly.

'Tama na Loki.It hurts like hell.'

And now I am starting to over think again.Ganoon ba ako kapanget para di niya magustuhan.I am starting to question myself,kung gaano ba kasama ang ugali ko o baka naman ayaw niya sa maarteng katulad ko.

I wanted to ask him kung ano ang ayaw niya sakin dahil babaguhin ko iyon kung kailangan,kung kaya.

Natapos ang misa at nauna na akong lumabas.Bahala siya kung susunod siya sa akin,napahalakhak ako sa isip nang matantong nasa akin ang bag niya.Tuloy tuloy ang lakad ko not until he held my arm tightly.

"Lets stop this childish dares",He said looking directly into my eyes.

Binawi ko ang braso ko dahil medyo mahigpit ang kapit niya.

"This is not childish.Kung ayaw mo tapusin ako nalang mag-isa"

Akmang bubuksan ko ang garapon nang hawakan niya ko nang mahigpit.

"I can't take no more.I c-can't take being with you"

Napa-awang ang labi ko sa sinabi niya.Nanghina ako bigla dahilan para mahablot niya sa akin ang bag at garapon.

Parang may bumara sa lalamunan ko at kahit paulit-ulit akong lumunok hindi iyon mawala.Parang ang pag-iyak lang ang magagawa ko para mawala iyon.

Parang tinakasan ng dugo ang muka ko.With my blurred eyes,I saw how Loki fell off the ground.

DOCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon