" KRIS…"
ေခၚသံေလးတစ္ခုေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္… မၾကည့္လည္း ဘယ္သူလဲသိေပမယ့္ က်ေနာ္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကုိ ျမင္ခ်င္သည္ေလ…
တံခါးေဘာင္ကုိ လက္နဲ႔ကုိင္ထားျပီး က်ေနာ့ကုိ ကုိယ္တစ္ပိုင္းထြက္ၾကည့္ေနတ့ဲ အ့ဲဒီအရိပ္ေလးကုိ က်ေနာ့မ်က္လံုးေလးေတြ ျပံဳးသြားတ့ဲအထိ အၾကည္စင္ဆံုး ရယ္ျပလိုက္မိသည္…
" woaaa… ရယ္ျပတယ္ ! geကုိ စိတ္ေကာက္ေနမယ္ထင္တာ…"
အ့ံၾသသြားပုံေလးနဲ႔ တံခါးေနာက္ ကြယ္ေနရာက သူက်ေနာ့ဆီ ေလ်ွာက္လွမ္းလာသည္… စာၾကည့္စားပြဲက ထိုင္ခုံမွာထိုင္ေနတ့ဲ က်ေနာ့ေဘး ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ျပီး… က်ေနာ့မ်က္ႏွာကုိ လာအုပ္ကုိင္တ့ဲ လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးေလး ႏွစ္ဘက္… ျပီးေတာ့ ျပံဳးေနတ့ဲ ပန္ဒါမ်က္ဝန္းေလး ေထာင့္ခ်ိဳးလွတ့ဲ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႔ ျပီးျပည့္စုံေနတ့ဲ ၾကည္လင္တ့ဲ မ်က္ႏွာေလးက က်ေနာ့ကုိ ေမာ့ၾကည့္လို႔……
" aigoo… ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ စိတ္မေကာက္တ့ဲအျပင္ ျပံဳးျပေသးတယ္ဆိုေတာ့…"
က်ေနာ့ ဆံပင္ေလးေတြကုိ အသာသပ္ေပးျပီး ထိုင္ရာမွထကာ က်ေနာ့ေရွ႕က စာရြက္ေလးေတြကုိ ေကာက္ၾကည့္ေနျပန္သည္…
" ကဲ… ၾကည့္ရေအာင္…… geရဲ႕piccasoေလး ဘာေတြ လက္စြမ္းျပထားျပန္ျပီလဲ…"
စာရြက္ေတြကုိ တစ္ခုျပီးတစ္ခုၾကည့္… ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္နဲ႔… တခါတေလလည္း ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးလို႔…… အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းေနတ့ဲ အ့ဲဒီမ်က္ႏွာေပၚက အရိပ္ေလးေတြကုိပဲ တစ္ခုမက်န္ လိုက္ဖမ္းဆုပ္ေနမိသည္…
" ahhh… ေမ့ေနတာ ၾကည့္စမ္းးး geမုန္႔ယူလာတယ္ သိလား shh… ကားထဲေမ့ခ့ဲတယ္… ခနေနာ္ Kris "
ေျပာျပီး လက္ထဲက စာရြက္ေတြ ကပ်ာကယာခ် အခန္းထဲကေန ခပ္သုတ္သုတ္ ထြက္သြားျပန္သည္…
သူေပါ့… က်ေနာ့ဆီကုိ သုံးရက္ျခားတစ္ခါ ေရာက္လာတတ္တာ… အျမဲ သူ႔ကိုယ္သူလည္း geလို႔ေျပာျပီး က်ေနာ့ကုိ ကေလးလို ဆက္ဆံတတ္တာ… တကယ္ဆို သူ က်ေနာ့ထက္ ငယ္တယ္ေလ… ငယ္တယ္ ! အင္းးး က်ေနာ္က ငယ္တယ္ပဲ ထားပါေတာ့…
