Çimnazın yüreyinde dileyi vardı ki universiteye gitsin. Abisi Sayad onu Baku'ye götürüb diş doktoru olması için universiteye koymuşdu. Sayad kendiside okumuş ve doktor olmuşdu. Ailenin böyük oğlu. O Çimnazı kendinden bile fazla çok severdi. O isterdi ki Çimnaz okusun doktor olsun. Çimnaz kendiside okumayı severdi. Onun dileyi doktor olmakdı. Fakat bu dilek hayata geçe bilmedi. Buna engel oldular. Çimnazın diyer abisi Mirza Bakuye gelib onu okuldan çıkarip köye geri götürmüşdü. ' Kız çocuğu nedir okumak nedir demiş ' Çimnaz abisinin sözünü yere hiç bir zaman salmazdı. Ve abisile Gedebeye geri dönmek mecburiyyetinde kaldı. Oysa okumak idi tek arzusu...
Halil isimli bir genç oglan onu kendisine eş olarak istiyordu. 1940-cı yılda Çimnazı Halil isimli gençe gelin köçürdüler. Yinede o böyüklerinin sözünden çıkmadı ve onunla evlendi. İki ay sonra Halil askere gitdi ve Çimnazın zorunlu hayatı başladı. Çimnaz kocasının ailesinde kalmaya davam etdi. Halilin babasını kendisine baba bildi annesinide, annesi. Onlarda Çimnazı öz kızları gibi severdiler. Günler geçerdi ve günün bir günü o anladı ki hamile ve 1941-de dünyalar güzeli bir kızı oldu. İsminide Kifayet koydular.
Çimnaz Halile Mektub yazdı: Xalil bir kızımız oldu ismini Kifayet koyduk.
Halilse böyle bir cavab yazdı: Çimnaz benim ne çok evladım var ki sen onun ismini Kifayet koymuşsun?! Meger sen Kifayetin anlamını bilmiyorsunmu?! (Kifayet Azerice Yeter demekdir. 'Bilmeyenler için' )
O günden sonra kızı hiç kimse Kifayet deye çagırmadı her kes Ofelya dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Babaannemin Hikayesi (Gerçek hayattan alınma)
RandomBabannemin Gerçek hayat hikayesi. Acılarla dolu bir hayat hikayesi.
