Genç kız telefonu kapatıp ağlayarak stüdyodan çıktı ve hızla Bang Pd'nimin yanına gitti. Kısa bir istifa dilekçesi yazıp masasına koydu ve kimseye haber vermeden şirketten ayrıldı. Evine gittiğinde hala ağlamaya devam ediyordu. Bu mesajları hak etmediğini düşünüyordu. Aynı zamanda kendine çok yakın gördüğü, onu her zaman güldüren adamın nasıl bu denli değiştiğine de anlam veremiyordu. Genç kız tüm gün televizyonun karşısında sıkıcı programları izledikten sonra uyumaya karar verdi. Tabii bu kısa sürdü.
Gece : 03.25
Nam Joon Bey : ---///---///-----////-///---
Nam Joon Bey : Yuu Mi s-sen naaasıl iişten ayrılırsıın?
Yuu Mi : Nam Joon Bey siz içtiniz mi?
Nam Joon Bey : Yoo ne alakası varr kiii?
Yuu Mi : Sesinizden ve harfleri uzatışınızdan belli.
Nam Joon Bey : Tamam ya... Yuu Mi
Yuu Mi : Buyurun Nam Joon Bey?
Nam Joon Bey : Özür Dilerim... Ama neden böyle yaptığımı bilmiyorsun. Ben... Seni kıskandım... Ben seni çoook seviyorum Yuu Mi.
Yuu Mi : Nam Joon Bey sarhoşsunuz ne dediğinizi bilmiyorsunuz.
Nam Joon Bey : Ben seni seviyorum Yuu Mi... Çok seviyorum.
Yuu Mi : Nam Joon... lütfen ne dediğini bilmiyorsun. Yarın ayıldığında neler dediğini görünce kendine kızacaksın.
Nam Joon Bey : Anlama kıtlığı mı çekiyorsun?! Seviyorum işte seni, aşık oldum sana. Hiç mi bir şey hissetmedin bana karşı?)
*Görüldü*
---
Selam.
Yuu Mi kırdı güzelim haşmetli Namumu :(
