Sonuna kadar sen

1.Bölüm -yetimhane-

Multimedia:
1. Kare: Masal
2. Kare: Eylül

Selam! Ben Masal :))
16 yaşındayım. İstanbul'da yetimhanede kalıyorum. Aslında hayattım fazla karmaşık. Henüz 1 aylıkken İzmir'de cami avlusunda bulunmuşum ve 1 yaşına kadar orda ki bir yetimhanede kalmışım daha sonra Bursa'da ki yetimhaneye gönderilmisim 5 yaşına kadar orda kaldıkdan sonra Istanbula gönderilmisim. 11 senedir bu yetimhanede kalıyorum. Aslında burası hicte kötü bir yer değil. Ahh kimi kandırıyorum berbat bi yer çok fazla sıkıcı. Eylül olmasa kaçmak icin plan yapardım sanırım. Sabah Meliha ablanın (bakıcımız) sesiyle uyandık. Hey bi saniye bu gün pazar neden erken kalkmak zorundayız? Ranzadan inip terliklerimi ayağıma geçirdim

Masal:

-Eylül hadi kalk sabah oldu, kahvaltıya inmemiz gerek.

Eylül gerçekden uyku kolik bir kızdı uyandırmak o kadar zordu ki.

Masal:

-Eylül kalksana ya Meliha ablayı kızdırmakdan nefret ettiğimi biliyorsun!!11!!!1

Gözlerini ovaladı. Hafif hafif gözlerini araladı.

Eylül:

-Ne var yine Masal ya?!?1?!?

Masal:

-Bilmiyorum. Meliha abla bugün erken kalkmamızı söyledi eğer kalkabilirsen aşağa inip sorarız hadi kalk ya.

Gözlerini kapattı ve arkasına dönüp uyumaya devam etti, daha da sinir olmuşdum. Oturduğum yerden doğrulup bir bardak su aldım.

Masal:

-Bak Eylülcüğüm elimde ne var.

Eylül gözlerini tekrar hafif hafif araladı ve suyu görünce yatakdan fırlaması bir oldu. Tamam kabul çok inadcı bir kızım. Elini yüzünü yıkadı ve aşağa indik. Meliha abla çok kızgın bakıyordu bende ona masum bir gülücük attım neyseki hemen yumusayan biriydi.

Masal:

-Günaydın Meliha abla.

diyip yanağına bir öpücük kondurdum ve sözüma devam ettim

Masal:

-Bugün neden bu kadar erken kalktığımızı sorabilirmiyim acaba?

Meliha abla:

- Günaydın kızlar. Bugün müdrenin kızı gelcekmiş.

Ne? Ne alaka simdi? Onun annesi babası var? Buraya ailesiz çocukları almıyorlarmı ? O ne alaka şimdi? Tam bunları soracakken yüz ifademdem anlamıs olcakki meliha abla sözüne devam etti.

-Sebebini bende bilmiyorum müdüre öyle istedi kızım. Hadi kahvaltınızı yapın hemen bahçeye Selma hocanızı bekletmeyin.

Bu kadın beni benden fazla tanıyordu bence. Kafamı onaylar şekilde salladım ve kahvaltımızı yapıp masadan kalktık. Bütün kızlar eşorfman giyip bahçeye çıkmısdı bile. Yukarı çıkıp 5 dakika icinde hazırlandıkdan sonra aşağa inmeye başladık. Eylül lavaboya gitti bende yavas yavas bahceye giden merdivenlere doğru ilerliyordum. O sırada kızın biri KASTEN koluma çarpıp bahçeye doğru hafif tepo koşuyla ilerledi. Arkasından gitmeye başladım. Tuttup ne yapmaya çalıstığını öğrencekdimki Eylülün sesiyle duraksadım.

Eylül:

-Masaaaalll beklesenee.

Durdum ve beklemeye başladım elbet denk gelirdi aynı yetimhanedeydin nasıl olsa.