~Ο μεγάλος έρωτας της εφηβείας μου~

Κεφάλαιο 8

(Στέλιος):Αγόρι?όπα κάτσε κοίτα ναι σε φίλησα αλλά δεν κάνω σχέσεις ωραία περνάμε αλλά στο ξανά λέω δεν κάνω σχέσεις
(Ηλιάνα):τι εννοείς είπες οτι με αγαπας(και τον σπρώχνω)
Είχες πει οτι με αγαπας (τα μάτια μου αρχιζαν σιγά σιγά  να μαζεύουν δάκρυα ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάμματα)
(Στέλιος):ναι και?το είπα ενώ κοιμόμουν δεν σημαίνει κάτι και να σου πω κτ δεν φταίω εγώ αν δεν το κατάλαβες εσύ από μόνη σου εντάξει? Εγώ δεν στα ζήτησα ποτέ μόνη σου ήσουν σε σχέση (άρχισε και γελούσε πόσο αναίσθητος παίζει να είναι εγω κλαίω μπροστά του κι εκείνος γελάει)
(Ηλιάνα):ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ (πάω να του δώσω χαστούκι και εκείνος πιάνει το χέρι μου και με φέρνει κοντά του και μου ψιθυρίζει)
(Στέλιος):είσαι πολύ χαζουλα το ξέρεις πότε μου δεν θα σε πληγωνα έτσι δεν είμαι σαν τους άλλους αυτό να το θυμάσαι (άρχισε να με φιλάει πάλι και φιλάει πολύ ωραία)Σαν να έφυγε ένα βάρος από πάνω μου για μια στιγμή νόμιζα ότι όντως δεν ήθελε σχέση μαζί μου συνεχίζει και με φιλάει με τα υπέροχα σαρκώδη χείλη του και δεν θέλω να σταματήσει αλλά δυστυχώς κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει. Καθώς χαζεύαμε μαζί τον ουρανό ξαφνικά ακούσαμε έναν θόρυβο.
(Γιώτα):ποιος είναι εκεί Ηλιάνα μόνη σου είσαι?
(Ηλιάνα):τι να της πω τώρα
(Στέλιος):πες της ότι δεν είσαι σιγα μην μας καταλάβει
(Ηλιάνα):όχι με τον Στέλιο έλα κάτσε μαζί μας
(Γιώτα):τι κάνετε τέτοια ώρα ξύπνιοι εσείς οι δύο σαν τους βρικόλακες?
(Στέλιος):εγώ δεν είχα ύπνο και είπα να ρθω για παρέα
(Ηλιάνα):εγώ απλά βγήκα έξω να δω την θεα και τον ωραίο ουρανό που χει σμρα
(Γιώτα):ναι...με πείσατε τώρα πείτε τα έχετε ναι η όχι
(Δεν το περίμενα αυτό εγώ και ο Στέλιος μείναμε μαλακες)
(Στέλιος):Ναι είμαστε ζευγάρι
Εγώ είχα μείνει όταν το πε πραγματικά είχα χαρεί τόσο πολύ που ήθελα να ουρλιαξω αλλά δεν το κάνα
(Γιώτα):ΑΜΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ δεν φαντάζεσαι πως ήταν όταν έφυγες συνεχώς για σένα μιλούσε
(Στέλιος):χαχα αλήθεια (και γέλασε)
Στο τέλος απλά καθόμασταν μαζί στον καναπέ που χει τo μπαλκονακι έξω εγώ στην αγκαλιά του Στέλιου και η Γιώτα ακριβώς διπλα μας στην καρέκλα. Ο Στέλιος άρχισε να με φιλάει χωρίς σταματημό αλλά ενιωθα άσχημα για την Γιώτα οπότε τον σταματησα. Ακούσαμε τον ήχο της πόρτας και γυρίσαμε όλοι να δούμε ποιος είναι φυσικά ήταν ο Γιάννης ο οποίος με το που ήρθε έκατσε δίπλα στην γιωτα.
(Γιάννης):τι κάνετε όλοι εδώ μαζεμένοι ?
(Ηλιάνα):ε δεν είμαστε κι όλοι λείπουν άλλοι δύο
(Στέλιος):η αλεξ αφού κοιμάται μέσα και ο Ντημας βλέπει τηλεοραση
(Γιάννης):εγώ όταν σηκώθηκα για να ρθω εδώ ο Ντημας είχε φύγει
(Γιώτα):όπα κάτσε περίμενε να πάω να δω αν είναι η αλεξ μέσα...μαλακες δεν είναι εδώ

Μετά από αυτό καταλάβαμε ότι είναι μαζί οπότε δεν ανησυχεισαμε σκεφτήκαμε ότι όλα καλά θα ήταν αλλά πέρναγε η ώρα και δεν γυρνούσαν

(Ηλιάνα):να σας πω ανησυχώ μήπως να τους ψάξουμε?
(Στέλιος):ελα μωρέ ας τους πάρουμε απλά ένα τηλέφωνο κάτσε θα πάρω εγώ τον Ντημα
.......(η κλήση σας προωθείται)δεν απαντάει κάτσε ξανά περνώ .........(ο χρήστης αυτός δεν είναι διαθέσιμος παρακαλώ καλέστε αργότερα)μλκες δεν απαντάει κτ έπαθε το κινητό του
(Ηλιάνα):κάτσε να πάρω εγώ τηλέφωνο την Άλεξ......(η κλήση σας προωθείται)μλκς ούτε εκείνη απανταει μισό να ξανά πάρω.....(ο χρήστης αυτός δεν είναι διαθέσιμος παρακάλω καλέστε αργότερα)βλάκα ανησυχώ τι παθανε
(Γιαννης):λοιπόν παμε να τους βρούμε χωριζομαστε εγώ με Γιώτα και ηλιανα με Στέλιο παμε.
Κι έτσι άρχισε το ψάξιμο 2 ώρες τους ψάχναμε και πουθενά στο τέλος δώσαμε σημείο συνάντησης για να δούμε τι άλλο θα κάνουμε όταν φτάσαμε εκεί το κινητό μου άρχισε να χτυπάει
Και το σήκωσα...