~Ο μεγάλος έρωτας της εφηβείας μου~

κεφάλαιο 3

Χτυπάει το ξυπνητήρι μου και σηκώνομαι να ντυθώ ξαφνικά ακούω το κινητό μου να βουΐζει
Μου ειχε στείλει ο Στέλιος να δει αν είμαι καλά
(Στέλιος):καλημέρα πώς είσαι όλα καλα.?
(Ηλιάνα):Ναι όλα καλά
(Στέλιος):θες να ρθω να πάμε μαζί σχολείο
(Ντημας):πες του όχι θα σε πάω εγώ μην μπαίνει σε κόπο
Του στειλα κι εγώ και του το πα
20 λεπτά μετά:
Μόλις φτάσαμε στο σχολείο με κοιτουσαν όλοι και γελουσαν ξέρουν τι έχει γίνει με αυτές. Ο αδερφός μου μπαίνει στο γραφείο φωνάζοντας
(Ντημας):ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Η ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΑΠΕΤΩ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ
(Διευθύντρια):παρακαλώ περάστε στο γραφείο μου να μιλήσουμε
(Ντημας):ΑΝ ΞΑΝΑ ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΑΥΤΕΣ Η ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΩ ΧΕΙΡΌΤΕΡΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΜΉΝΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΡΙΞΩ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΣΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ

Άρχισε και φώναζε εξηγούσε τι έχει γίνει της φώναξε η διευθύντρια στο γραφείο και τους έδωσε 2ημερη το χάρηκα φουλ μόλις χτύπησε για μέσα κάθομαι στο θρανίο μου και μπαίνει μέσα η καθηγήτρια των αρχαίων και από ότι φενεται θέλει να μας πει κάτι
(Κ.ιωαννα):λοιπόν έχουμε έναν νέο μαθητή στην τάξη μας τον Στέλιο Νικολάου
Ξαφνικά μπαίνει μέσα ο Στέλιος και πετάγομαι από την καρέκλα ήθελα να τον χαιρετήσω αλλά ημασταν στο μάθημα δεν μπορούσα η καθηγήτρια λέει να κάτσει κάπου και αμέσως κοιτάει εμένα έρχεται κάθεται δίπλα μου και αρχίζει το μάθημα σιωπηλός καθ'όλη τη διάρκεια του μαθήματος. μόλις χτύπησε και βγηκαν όλοι έξω
Καθόμασταν ακόμα μαζί και ακόμα φοράει κουκούλα δεν μπορώ να δω το πρόσωπο του, με αγκαλιάζει και με ρωτάει αν είμαι καλά κάνει πολύ ωραίες αγκαλιές
(Στέλιος):λοιπόν να σε γυρίσω εγώ σήμερα σπίτι θες
(Ηλιάνα):ναι θέλω (τόσο γρήγορα δεν απάντησα ούτε σε ερώτηση σωστό η λάθος)μου είπε να κάτσουμε μέσα στην τάξη έχουμε και δικαιολογία έτσι κι αλλιώς μιλάγαμε με της ώρες
(Ηλιάνα):να σε ρωτήσω μπορείς να βγάλεις την κουκούλα να δω το πρόσωπο σου?
(Στέλιος):κοίτα συνήθως δεν νιώθω άνετα χωρίς την κουκούλα  αλλά με σένα νιώθω πολύ άνετα νιώθω διαφορετικά (αυτό μου είπε και ένιωσα πολύ όμορφα)
Ο Στέλιος έβγαλε την κουκούλα και θεέ μου έχει πολύ όμορφα μάτια καστανά μεθυστικά μάτια από εκείνο το καστανό το ωραίο το πολύ ωραίο εκείνο που θες να το βλέπεις για ώρες και να χάνεσαι έχει ωραίο πρόσωπο μύτη σαν της γαλλικές η γωνιές του προσώπου του ήταν πολύ ωραίες έχω ξεμείνει από λόγια τα Μαλλια του μπούκλες και γύρω γύρω ξυρισμένο είχε και ένα Σκουλαρίκη στο ένα αυτί και με κοίταγε επίμονα να δει την έκφραση μου
(Στέλιος):τι έπαθες γιατί δεν μιλάς (γελάει)όλα καλά
(Ηλιάνα):εε...ναι ναι όλα καλά (τραυλίζω και κάθομαι και τον κοιτάω)λοιπόν θες να διαβάσουμε το επόμενο μάθημα
(Στέλιος):ναι θέλω λογοτεχνία έχουμε?
(Ηλιάνα):ναι είμαστε σε ένα ωραίο κείμενο σχετικά με ένα ποίημα για τον ερωτα
Καθόμαστε κάτω και αρχίζω να διαβάζω παρατηρω με κόφτες ματιές και βλέπω πως με κοιτάει δεν κοιτάει το κείμενο κοιτάει εμένα και χαμογελάει
(Ηλιάνα):λοιπόν σειρά σου να συνεχίσεις το επόμενο κομμάτι
(Στέλιος):εεε που είμαστε χάθηκα λίγο(χαμογελάει και λιώνω με αυτό του το χαμόγελο)
Του δείχνω που ήμαστε και αρχίζει να διαβάζει τον χαζεύω θα μπορούσα να τον χαζεύω για ώρες αλήθεια λέω.Γαμωτο χτύπησε για μέσα...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.heyy είναι λίγο μικρό αλλά σε λίγο μάλλον θα ανεβάσω κι άλλο ελπίζω να ήταν καλό και να σας άρεσε❤️